Gençken bitmez tükenmez bir gücün olduğuna inanırsın. Kitaplar durmadan destekler seni: Hiçbir şeyi olduğu gibi kabullenmemek, dünyayı alt etme duygunu destekler. Ama gün gelir, bir de bakarsın ki, miskin bir memur, geveze bir öğretmen olup çıkmışsın! Çevrendekilere -o eleştirip durduğun insanlara- benzeyivermişsin! Hayatı kabullenmişsin, bir aptal gibi. Ve sürüklenip gidiyorsun.
Otorite ve merasimlerle çevrili yirmi birinci yüzyılında, özgürlük boğulmak isteniyor. Görmüyor musun? Dünyanız güvenli hale getirilmek isteniyor, özgür değil.