Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.35
Yemin tüm bitirmeme çabalarıma rağmen, kendime günlük okuma limiti koymama rağmen yine de bitti… Bitti ama ağzımda harika bir tat, yüzümde bir gülümseme bırakarak bitti.
Karahan Afrika’da yaşadığı olaylar sebebiyle granitten bir kalbe, gülmeyi bilmeyen bir yüze sahip esmer, uzun boylu, kara kaş kara göz bir FMArsal yakışıklısı… Tuğçe zengin bir
Yazdıkları basit, benim tarzım olmamasına, her zaman kendini tekrarlamasına, hikayeyi değiştirse bile replikleri, hikayenin geçişlerini değişmemesine rağmen neden vazgeçemiyorum ben bu kadından? Ne zaman kitaplarının çıktığını duysam sevinirim. Sarah Jio, sevimli çerezlik yazarım tarzını değişsen belki de seni hiç okumam bundan sonra. :)
Kitaba gelirsek;
yazar, kaleminden hiç taviz vermemiş. Yine iki ana karekter, zamanlar arasında gel gitler, sırlar, mektuplar, sonununda iki ana karekterleri bir birine bağlayacak sonlar, umutlar, 90`ın da kadınlar, kafasını olumlu anlamda sallamalar, Seattle ve daha Sarah Jio ile aklınıza ilk gelen her şey var kitap`da.
Yani bir yenilik ile karşılaşmadım :
Tam kitabı kapatıp, olumsuz yorum yazacakken yazarın "teşekkürler" bölümünde yazmış olduğu söz yüzümü güldürdü;
"Sanırım anne olmasaydım bu kitabı yazamazdım. Bu yüzden üç oğluma, küçükken (hatta şimdi bile) onlara ‘aydede kitabını’ tekrar tekrar okumam için bana yalvaran Carson, Russel ve Colby’ye teşekkürler. Bu romanın tohumları o zamanlar atıldı (sadece farkında değildim).
Ve Jason, sevgili Jason. Ben sıcacık ofisimde bu romanı yazarken, çamurlu beyzbol antrenmanlarının üstesinden tek başına geldiğin için teşekkürler."
Samimiyeti seviyorum ne yapayım :)
Yenilik beklemeden Jio diye okuyun. Keyifli okumalar...
Sana gül bahçesi vadetmedim, ismiyle bile bana kendini okutacak bir kitaptı. Olaylar bir hastanede geçiyor, akıl hastanesi olarak nitelendirilenlerden birinde. Hiçbir yere ait olamayıp kendine yeni bir dünya kuranların hikâyesini anlatıyor bize. Aslında kurulan bu dünya bile insanın yaşama uğraşıyla oluyor bence. Bazen ateşin sıcaklığını hissedemeyecek kadar dünyayla bağımızı koparabiliriz belki ama her zaman bi "belki" vardır içimizde. Belki de acılarımızı, pişmanlıklarımızı korkunç boyutlara gelecek şekilde büyütmemeliyiz. Yalnızca insan boyutunda bir acı çektiğimizi bilmeliyiz.
Ana karakterimiz Deborah la birlikte her duyguyu yaşadım. Onunla sevindim, onunla üzüldüm. Normalliğin kime göre neye göre normallik olacağını sorguladım. Çevremdeki insanlara görünmez gibi davranıp davranmadığımı.. İnsanı anlamak istiyorsanız okuyun bu kitabı, kalemlerinizi, post-it lerinizi de hazır bulundurun zira fazlaca lazım olacak :)
İnanılmaz etkileyici bir kitaptı. Postmodern tarzda yazıldığı için her okuyan kendince bambaşka anlamlar çıkarabilir. Karakterlerden biri rüyasında tımarhanedeki özel beyaz hücrelerden birinde görüyor kendini, kitap içinde bir karakterin trans haline geçişi ise katatonik krizleri andırıyor. Bir açıdan şizofrenik bir hava var. Delilik için
80 syf.
8/10 puan verdi
"Köye bir adam geldi. Sıradan biriydi. Sırtında siyah bir kaput vardı sadece. Genç, sırım gibi, sert bakışlı bir erkek. Babası yıllar önce bu köyden göçüp gitmiş. Önce, yıkılmış baba ocağını şenlendirmeye geldiğini zannetti herkes, ama öyle değildi. Onu dağların arasına sıkışıp kalmış bu ücra yere okul yapması için göndermiş devlet. Öyle
Ben galiba birilerinin aşk acılarını anlatan şeyler okumayı sevmiyorum.Bu kitabı da o yüzden sevmedim.Okurken hem Lotte'ye hem Werther'e kızdığım,sinirlendiğim yerler oldu. Lotte'ye kızdım çünkü karşısındaki insanın ona olan ilgilisini bile bile ve kocasının da durumdan haberdar olmasına rağmen ilgisine devam ediyordu belki de içten içe kendine söyleyemese de o da seviyordu Werther'i ki bu daha sinir bozucu. Werther'e gelirsem onsuz yaşamaktansa uğruna ölümü göze alacağın kadar sevdiğin birine veda mektubunda şu yazılmaz bence; " ve sen Lotte,araçlarımı sunuyorsun ;senin elinden ölmek istiyordum ve şimdi,ah senin elindir,bana ölümü sunan.." işte bunlar gibi hoşuma gitmeyen şeyler vardı kitapta.Mektup roman olmasın yönünden çabuk okunan bir kitap.Aşk acısını bir insanın günden güne eriyip bitmesini okumak istiyorsanız okuyun derim yoksa elinizi sürmeyin .
Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021120,7bin okunma
Ne yalan söyleyeyim Marc Levy ismini ilk kez bu kitap ile duydum. Kütüphanede okumak için kitap ararken, elim birden Marc Levy’nin “Birbirimize Söylemediğimiz Onca Şey” adlı kitabına gitti. Sanırım, ilgimi çeken de kitabın ismi oldu.
İnsanların birbirlerine söylemedikleri ne olabilirdi ki... Hadi söyle deseler, biraz düşünürsünüz. Çünkü size
22 Ekim 2016
Neredeyse iki ay süren bir okuma sonunda, bugün, bu akşam Çehov külliyatımın, yani "Çehov mevsimi"nin ikinci cildini bitirmek nasip oldu. Çok zor bir iki ay gibiydi sanki, başıma gelmeyen gelince, kitapları okumak zorlaştı, okumakta zorlanınca isteksizlik arttı, ve en yakınım dediğim Çehov bile biraz biraz yabancı gibi
Okuyan bilir Dostoyevski okumak, karakterlerinin iç seslerine kulak vermek demektir. Dostoyevski’yi okuyan bir birey gittiği yoldan sapar bununla kalmaz olaylara ve çevresine de daha farklı bakmaya başlar.
Neden?
Nedeni sizce de çok açık değil zira büyük usta, okurun fabrika ayarları ile oynar ve destekliyorsa yazılım güncellemesi
Çabuk okudum, okurken yoruldum. Okudukça merakım arttı ama bu merak "acaba daha ne moral bozucu sahneler var" diye düşündüren meraktı. Töre denen illetin yıktığı hayatlar ve hayallerden sadece birini ele alıyor kitap. Erkeğin kadını horladığı, karısı olarak değil de çocuklarına bile bir köle olarak gördüğü, baba hatta dede yaşındaki adamların utanmadan kızı yaşındaki birine istek duyup evliliğine talip olması gibi konular da var.
Beğenerek okuduğumu iddia edemem. Birine hevesle tavsiye edebileceğimi de sanmıyorum. Benden kitap hakkında fikir isteyen olursa, konu ilgi uyandırıyorsa okuyun diyebilirim ancak.
Bu kitabı tanıma hikayem o kadar enteresan ki... Kitaptan ziyade bu olaydan kısaca bahsetmek isterim. Bir gün kafenin birinde kız arkadaşımla otururken(ki sanırım çok sevmiyor ve o zamanların modası olarak eski sevgilimi unutmak için onunla birlikteydim) karşı masaya, o eski sevgilime aşırı derecede benzeyen bir kız oturmuş ve benim elimi ayağımı titretmişti. Bu kadar benzerlik şaşırtıcıydı. O ilk şoku atlattıktan bir kaç saniye sonra masasına baktığımda bu kitabı görmüştüm. O nasıl bir his. Kitapları seven, şiir seven ve o seneler şiir yazmayı yoğun bir şekilde sürdüren biri olarak o nasıl tuhaf bir andı öyle. (Bu arada sene sanırım 2008-2009, 21-22 yaşlarındayım.) Donup kaldığımı fark eden yanımdaki kız arkadaşımın sorusuna hiçbir şey söyleyemeyip, sadece; o kitabı almak istediğimi söylediğimi hatırlıyorum.
İşin en can acıtan tarafı ise bunun üzerine, ertesi gün o kızın bana bu kitabı alıp hediye etmesi oldu. Ne acı bir vicdan azabı olmuştu benim için. Eski sevgiline benzeyen birini görüyor, onu tekrar hatırlıyor, aynı anda bir kitabı almak için tuhaf bir arzu duyuyorsun, sonrasında, ertesi sabah, gerçek anlamda olmasa da o an hislerle ve düşüncelerle, bir nevi eski sevgilinle aldattığın kız sana bu kitabı hediye ediyor.
Hala bu olayın tuhaflığını hatırlarım Orhan Veli'yi okurken ya da kitabı rafımda her görüşümde. Ama ne acıda olsa doğruyu söylemek gerekirse, O kitapla gelip karşıma oturan kıza benzeyen eski sevgilimi, gerçekten fazlasıyla sevmiştim.
Aşk için, şiir okuyun derim. Umarım sizlerin bu kitapla ilgili daha mutlu anılarınız olur. Saygılarımla.
Normalde kolay kolay kitap beğenmem.Bu kitabı okumayı çok istiyordum sonradan değerli Hüseyin Hocam bana bu kitabı verdi.Benim kitaplarda istediğim özelliklerden biri akıcı olmasıdır.Bu kitap öyle akıcıydı ki bir anda sanki olayı ben yaşıyormuşum gibi oldum.Kitabı çok beğendim beğenmemin sebebi hem ders çıkarılacak hemde düşündürecek bir kitap.Şimdi kitabın konusuna gelelim Mustafa diye dinine çok bağlı 20 yaşlarında bir genç var.Mustafa bir kozmetik markasında çalışıyor .Birde patronu Osman Bey var .Oman Bey iyi kalpli saf bir insan, fakat kötü alışkanlıkları var.Osman Bey'in oğlu Sırrı var Mustafa ve Sırrı iki iyi dostlardır.Birkaç kez Osman Bey'in düşmanı kemal bey,Mustafa gibi temiz kalpli birine iftiralar atmıştır.Ve Mustafa'nın hasta annesine bir şeyler yapmaya çalışmıştır .Osman bey Mustafa'nın zoruyla kötü alışkanlıklarını bırakmıştır ve daha türlü türlü olay ...Eğer sizde bir gün bu kitabı görürseniz mutlaka alın ve okuyun.Bu kitapta yaş sınırlaması yok büyüklü küçüklü tüm bireyler okuyabilir size tavsiye ederim. :) )
Thomas Mann 'ın okuduğum ilk kitabı.5 gün önce okumama rağmen kitap hakkında bir şeyler yazmak için bir türlü hiç istek duymadım.sanırım,1929 yılı nobel ödülünü almış olan yazarın kitaplarını okumaya bu kitabıyla başlamak,benim için büyük talihsizlikti.kitap her yönüyle zor bir kitap.okuması zor,konusunu okuması daha da zor,inceleme yazılması ise
