Bu bitmek bilmeyen sokak hüzünlü bir yara gibiydi, dibinde de biz, bizler, bir uçtan bir uca savrulan, bir acıdan ötekine, asla göremediğiniz sonuna doğru, dünyanın tüm sokaklarının sonuna doğru.
Araba geçmiyordu, yalnızca insanlar ve yine insanlar.
Sayfa 362