gül bülbül ve düldülle kaybolanı buldurmak
ne noktayla ilgin var ne ünlem ne virgülle
ey şair kelimeler ülkesine gir gülle
Sayfa 57Kitabı okudu
yahyâ kemâl;
Hafız'ın kabri olan bahçede bir gül varmış; Yeniden her gün açarmış kanayan rengiyle. Gece; bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış Eski Şiraz'ı hayal ettiren ahengiyle.
Ölüm asude bahar ülkesidir bir Rinde;
Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter.
Ve serin serviler altında kalan kabrinde
Her seher bir gül açar, her gece bir bülbül öter.
Sayfa 119Kitabı okudu
Hafızın kabri olan bahçede bir gül varmış;
Yeniden her gün açarmış kanayan rengiyle ,
Gece , bülbül ağaran vakte kadar ağlamış
Eski Şiraz'ı hayal ettiren ahengiyle.
Ölüm asude bahar ülkesidir bir Rinde;
Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter .
Ve serin serviler altında kalan kabrinde
Her seher bir gül açar , her gece bir bülbül öter.
Sayfa 116Kitabı okudu
Şu gül nasıl dalında açtığı andan itibaren bir hakiki gül, bu bülbül de nasıl her zaman bir hakiki bülbülse, Ben de oldum olası bir "hakiki insan"ım.
İnsan olmam için, görevimi, alın yazımı yerine getirmem ve o alın yazısı doğrultusunda yaşamam gerekmez.
Benim ağzımdan çıkan ilk kırık dökük hecelemeler bir "hakiki insan" ın yaşam belirtisidir, yaşam savaşım onun ilk güç gösterisi, son nefesim, "insan"ın gücünün tükendiğinin son belirtisidir.
.
Sayfa 405 - Kaos YayınlarıKitabı okudu
Eğer âşık isen korkma cehennemden, Bülbül olanın yeri gül bahçesi olur.
*****
Cennet‐i irfâna dâhil olanın,
Kande baksa gördüğü didâr olur.
(İrfân Cennetine dâhil olanın,
Nereye baksa gördüğü sevgili olur.)
*****
Sayfa 657Kitabı okuyor
~
Başımı koyduğum her yerde secde edilen odur. Dört köşe ve altı bucakta takılan odur.
Bağ , gül ,bülbül ,sema , sevgili ...
Bütün bunlar hep bahanedir; yalnız ve asıl maksat hep odur.
#şah
" Ezel bahar olmayınca
Kırmızı gül bitmez imiş
Kırmızı gül bitmeyince
Dertli bülbül ötmez imiş
Bülbül güle hayran olur
Hayran olur seyran olur
Bazı insan hayvan olur
Hayvan âdem olmaz imiş
Şah Hıtayî ölmeyince
Tenim türab olmayınca
Dost dosttan ayrılmayınca
Dost kadrini bilmez imiş. "
Kapı YayınlarıKitabı okudu
#Câfer
"Ey yüzü taze baharım, nicesin hoşça mısın
Gül yanaklıca nigârım, nicesin hoşça mısın
Gam değil derd ile ben hasta ölürsem hele sen
Ey benim sevgili yârim, nicesin hoşça mısın
Andelib oldu gülistânına Cafer demedin
Bir kez ey bülbül-i zârum, nicesin, hoşça mısın"'
Kapı YayınlarıKitabı okudu
Hint Güzeli Dürdane Hanım
İstanbul'da Saraçhanebaşı'nda seksen odalı konak sahibi olan karabiber ve çay tüccarı Serendipli Hacı Zafirullah Behmen Pur, İstanbul'un kalburüstü zenginlerindendi. Bu altın ev mücevher babası Hintlinin güzelden güzel, zarafet ve nezakette bibedel, zekada aklı evvel, adı Dürdane, bin körpe nigâr içinde bir tane, on dört yaşında gonca gül, muhabbet dalında bülbül bir kızından başka evladı yoktu.
Sayfa 97 - Doğan Kitap
PROMETE, PİPOMUZ, GÜL, BÜLBÜL V.S.
Kalbimizin ensesinde kıvrılan
yağlı uzun saçlarımız yok.
Güle, bülbüle, ruha, mehtaba, falan filan
karnımız tok.
Ve şimdilik
gönül işlerine vermiyoruz metelik..
Sen bize hiç korkmadan
emanet et karını.
Biz
Prometenin çığlıklarını
doldurup pipomuza
kaba kıyım tütün gibi içiyoruz,
yangın kulesiyle verip
omuz omuza
ufuklarda kızaran gözleri seçiyoruz…
1929
Sayfa 128 - Yapı kredi yayınlarıKitabı okuyor
bülbül ve gül
Bahçelerin sessizliğinde, ilkbaharda, gece dumanında,
Doğu bülbülü söylüyor türküsünü üstünde bir gülün.
Fakat tatlı gül hiçbir şey duyumsamıyor, kulak vermiyor ona,
Sallanıyor ve uyukluyor altında sevda türküsünün.
Senin türkün de böyle değil mi soğuk güzellik için?
Ayıl, ey şair, nedir can attığın tutkuyla?
Aldırmıyor o, dinlemiyor bile türküsünü şairin;
Bakıyorsun, çiçekleniyor; sesleniyorsun, yanıt yok çağrına.
Sayfa 63Kitabı okudu
Ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde
Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter
Ve serin serviler altında kalan kabrinde
Her seher bir gül açar,her gece bir bülbül öter
Yahya Kemal Beyatlı
Bu ne vahşi çağdır böyle, duygularımızı sersefil eyleyen! Bu ne zamandır ki, simsarlar gücü alıp satmakta ve nicedir gülistanlar harap, bülbül kurşunlanmış, gül fidanı kırık. Bunu bir de ben düşünmeliyim; düşünmeliyim, madem ki varım!..
Sayfa 5 - Ahmet hamdi tanpınar kütüphanesiKitabı okuyor
Anlatılana göre güller ülkesinde her cinsten, her kokudan, her renkten güller bulunurdu. Güllerin sultanı bir gün hiç eşi menendi olmayan bir gül yeşersin istedi gülistanda. Bütün güllere ferman buyurdu ki "En güzel yanlarınızdan birer parça himmet edin." Güllerden kimisi kokusundan bir parça verdi, kimisi renginden bir damla verdi. Kimisi getirip yaprağından sundu, kimi de toprağından. Hep birlikte toprağa gömdüler getirdiklerini.
Zaman geçip de bahar sultanı güz sultanını alt edince, yani ki bahar gelince hepsi heyecanla beklemeye koyuldu bu yeni açacak goncayı.
Bir gün yeşil dalın ucundan tomurcuk baş verdi. Hepsi heyecanla yanaştı güllerin. Öyle bir güzeldi ki, yapraklarının renginin adı dahi yoktu. Böyle bir renk daha görülmemişti gülistanda. Kokusu bir kayıp rayiha... Göreni mest ediyor ama kimse bu mestliğin adını bilmiyordu. Tek bir gonca açmıştı fidandan. Tek ve eşsizdi. Öyle güzeldi ki gülistanı uzaktan seyreden bülbül o dakika uçurdu gönlünü kanatsız. Toprağa düşüp çırpınan bir aklı vardı şimdi.
Derler ki; bu eşsiz güldür bülbülün gönlünü asıl çalan. Ondan sonraki bütün güller ondan mukallit girmişlerdir gülistana.
"Kalbim her zaman senin olacak!"
Sayfa 49Kitabı okudu
