Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
1962-1968 arasında devrimci harekette yer alanlar Aleviliğin, Türkiye'de sosyalist hareketin gelişmesinden oynadığı büyük rolü iyi bilirler. Bizler okul sıralarında, şimdi kimilerinin dinci, gerici, yobaz dedikleri Alevi türküleriyle sosyalizmi bulduk. O türkülerle devrimci harekette yer aldık. O gün bugündür Aleviliğin dostu bir devrimciyim.
Neden Aleviler devrimci harekete bu denli yoğun katılmaktadırlar? Bu sorunun yanıtını aramaya başladığım noktada, kitap yazma amacı da, iletmek istediğim bir düşünce de yoktu. Ancak okudukça, Anadolu tarihinin ve günümüzün en büyük sorunlarından biriyle karşı karşıya olduğumuzu öğrendim.
Daha sonra bazı çevrelerden, "Bu konu neden gerekti?" sorusu geldi. Oysa sorulması gereken şudur: "Neden Aleviliği devrimci hareket bugüne dek ciddi biçimde incelenmedi? Neden bugün de incelenmiyor?"
Kitabı bitirmem oldukça uzun sürmüş, az önce farkettim ; ) Bunun da en büyük sebebi kitaptaki basım hataları, harf yanlışlıkları belki de... Resmen beni kitaptan soğuttu fenalıklar bastı bana okurken... İnanılmaz takılırım böyle şeylere... Yayınevi Dex'miş, şaşırdım açıkçası... En sevdiğim yayınevidir kendisi ama yordu resmen beni... Kitabımıza gelirsek Jennifer dokunarak insanları öldürebilme yeteneğine sahip... Kızcağızın çekmediği kalmamış. Sürekli canavar muamelesi yapılmış, itilip kakılmış ama kızımız iyi niyetinden hiçbişey kaybetmemiş. Konu ilginç ama kitabın son kısımlarına kadar hiç distopya havası vermedi bana....Ben o anki dünyanın daha çok anlatılmasını isterdim. Bir de yazarımızın bence çok sıkıcı betimlemeleri var, bazı yerlerde boğdu beni... Kitapta Adam ile Jennifer'ın ilişkisinin gelişimini görme şansı bulduk. Tam kitap benim istediğim moda geçti dedim ve kitap bitti zaten... Hem de kafamda bir sürü soruyla... 2.kitabı merak ettim, daha iyi olması dileğiyle... Herkese iyi okumalar ;)
Üniversite yıllarımda okuduğum bir kitaptı. Arka sırada oturan bir erkek arkadaş: "Aşkı bulduk da metafiziği kaldı :))" diye yorumlaması aslında durumu özetledi. Aslında aşkı bulmak diye birşey yok bence, aşık olursun...
Kitaptan hatırımda kalanı paylaşayım, toplumun genel algısına dönük olarak. Günlük hayatta çok güzel (!) bir kadının yanında pek de yakışıklı olmayan birini görür ve şöyle düşünürüz, iyi bir çift olmamışlar diye yada tam tersi.Çok yakışıklı bir erkeğin yanında (kime göre yakışıklı yada güzel, tartışılır tabi. Sonuçta bunlar göreceli bir kavram.) ona uymadığını düşündüğümüz bir kadın. Dışardan önyargı ile yaklaşıyoruz. Nasıl olsa yakışıklı yada güzel diye nitelendirdiğimiz kişilerin hayatlarında mutlaka birileri vardır diye düşünürler ve kimse onlara yanaşmaya cesaret edemez. Böylece bu kişiler genelde yalnızdırlar. İlginç gelmişti bu bakış açısı bana...
Not: Arka sıradaki o erkek arkadaşın yanındakiyle evliyim şuan:))))
Bir gün twitter da dolaşıyordum baktım bir arkadaşım bu kitabı övüyor...
Yolum DNR'a düştü, aklıma yazdıkları yorumlar geldi kitabı ararken en çok satılanlar bölümünde bulduk kendisini. Kitabı aldım eve geldim başladım okumaya daha ilk sayfasında başladım kahkahalar atmaya ilk defa bir kitap beni bu kadar güldürdü ve okudukça okuyasım geldi. Nasıl deyim beni aldı o 90 lara götürdü, tekrardan yaşadım o günleri... kitap bitti çok üzüldüm neredeyse ağlıyacaktım bittiğine...
Bitmeyen bir kitap gerçek olsaydı bu kitap için dilerdim.
Tekrardan okuyasım var o kadar çok sevdim
1978 li yıllarda mahallemizde gecekondu direnişlerinin yaşandığı yıllardı istanbulun yoksul bir semtinde okuduk pal sokağını işte o ortam içersinde okuduk ve hepimiz kendimizden bir şeyler bulduk gerek boka gerek nemecekin kendini feda etmesinden taa o yıllarda çok etkilenmiştik çocukken kimbilir kaçımız macaristana gidip budapeşteye o arsayı görmeye gitmek istemişizdir..
Zeki Bulduk'u bu kitapla tanımış oldum; iyi ki... Kitabı aylara bölerek, uzatarak, uzun zaman aralıklarıyla okudum. Atilla ağabey bölümünde ağlamadan edemedim. Üslubun etkileyiciliğine kapılmamak elde değil.
Atilla ağabeyin yaşadıklarına çok üzüldüm. Hele Deli Döne'nin ölüm biçimi... bu kadar acımasız insanlar arasında deliler de hem merhamet ve şefkatten hem de zulümden ya da başka insanların nefsani taleplerinden kendilerine düşen payı alıyorlar..ben de bir çok insan gibi böyle deliler tanıdım. Bunlardan bir tanesi çok çok başarılı bir lise öğrencisiyken kendi söylemesine göre arkadaşının kendini çok başarılı bulan annesinin nazarıyla bir anda hayatı kaymış biriydi.30 sene boyunca köyümüzün dağlarında dolaştı, insan içine çok az karıştı, kimse onu yatağa sokup uyutamadı, sürekli ayaktaydı , tuz yiyordu ve sandalyede oturarak uyuyordu..birkaç sene önce hastaneye kaldırdılar onu..orada vatan-ı aslîye döndü...Osman'ı tanısa Zeki Bulduk da severdi eminim...kitabı herkese tavsiye ediyorum...
Yirmi beş kuruşunuz var mı? Hani şu sarı 25. likler den. Bir yüzün de ay yıldız ardında ise altında narin bir kurdele ile birbirine fiyonkla bağlanmış paranın yuvarlak köşeleri boyunca uzanan ve yukarıda kavuşan iki başak sapının ortalığında kocamanca 25 kuruş yazanlardan. Yok değil mi? Artık bende de yok.
Oysa Altmış yıl öncesi vardı. Nelerime dermen olmazdı ki o, Neler yapmazdık ki onunla. Langırt oynarsın, çekirdek alırsın, sakız, çukulata, daha neler neler..
Beyaz yakalarımızın süslediği Siyah podiyelerimizin cebinde yerini aldığın da kaybolmaması için ne tedbirler düşünülmüştür tarafımızdan. Planlar, günün hedefleri işte O, 25 liğe göre yapıldığı o yıllarda...
Bizlere; Pamuk Prenseslerle, Kurbağa Prensle, Çizmeli Kedilerle, Fareli Köyün Kavalcısı ile daha niceleriyle, tanıştıran dünyamıza sokan O, cürretkar, iş bilir, her derde deva, mutluluk habercisi sarı benizli metal idi.
Ne kadar çok şey borçluyuz ona Okumanın zevkini heyecanını o aşıladı bize.
İncecik kapağını içinde kara kalem resimlerle süslü saman kağıtlarda bulduk masallarımızı, onlar da saman yapraklardan doğdular dünyamıza, o, sayfalardan söylediler bize ninnilerini.
O, zamanlardan bu zamana kadar hep heyecan ve zevk vermiştir bana bu küçük dostlarımız.
Bu günde aynı heyecanı ve zevki duyarım. Geçmişte, kapatılıp da şimdi yeniden açılan mutluluk sayfasının verdiği haz ile. Torunuma okurken o, renkli dünyanın güzelliğini.
Büyük bir heyecan duymaktayım şimdi ....
Yarım dilli ile , yeni başlayan konuşma tarzı ile "DEDE OKU" emrini aldığım da...
Çocuktuk OKUDUK...
Baba olduk OKUDUK...
Dede olduk OKUYORUZ...
O K U Y A L I M.....
Binboğalar efsanesi, Yaşar Kemal e, edebiyatına, kalemine hayran bıraktıran bir roman. Kitap, Osmanlı Devleti yıkıldıktan sonra cumhuriyete geçiş sürecinde, Çukurova’da bulunan Yörük Türkmenlerin yerleşik yaşama geçememesini, geçmeye çalışmasını ve göç ederken yaşadığı zorlukları anlatmaktadır.
---Bilgi içeren metin---
Kitap bahsi geçen Yörük
Gri. Bu kitabın rengi gri bence. Nedense Sarah Jio okurken bir renk oluşuyor kafamda. Şu ana kadar okuduğum 3 kitabı sarı-sıcak, sımsıcak gelmişti ve mutlu sonla bittiği için -pozitif kitap sever beni- müthiş etkilemişti. Ama bu defa olmadı. Tutmadı ne renk ne de frekans. Tam anlamıyla polisiye idi bu kitap. Bayağı bildiğiniz olay araştırıp bulduk, çokça düşündük. Bilin de ona göre alın bence.
Aklıselim tek bir karakter yok ve manipüslasyon hat safhada.
Kısaca, size neyin çarptığını anlamadığınız türde bir seri!
İlk iki kitap boyunca sürekli bir resmin küçük parçalarına bakıyorduk, bu kitapta ise sonunda resmin bütününü gördük. Sanırım seriyle ilgili en sevdiğim şeylerden biri de bu oldu. İlk kitaptan beri tahmin edilebilirlikten çok
Okuduğum en akıcı,lezzetli ve doyurucu; hem hüzünlendirerek gönüle hem de ayni zamanda birbirinden guzel resimlerle de göze hitap eden,okurken zamanın nasıl geçtiğini anlamadığım bir tarih kitabı oldu "Osmanlı'nın Şifreleri". Kitap hakkında yazarın sadece şu giriş cümlesi bile birçok derin anlam çıkartmaya ve kitabı almanız için bir isteğe yeter de artar;
"...Herkesin merak ettiği, cevabı çelişkiler ile verilen, kafalarda bir türlü oturmayan Osmanlı ile ilgili ne varsa döktük ortaya. Sonra bu uzaktan göründüğü gibi olmayan, yıllarca yabancıların anahtarları ile zorlanıp bir türlü açılamayan bu şifreli kilitleri kendi öz anahtarlarımız ile birer birer açtık.O kapıların arkasında gördüklerimize inanamayacaksınız. Aslında siz kokan, Anadolu kokan, bizim adetlerimiz, örfümuz, anlayışımız kokan bize ait şeyler bulduk.
Koca bir tarihimizi hep başkalarının şifreleriyle çözmeye çalışmanın meydana getirdiği bütün çıkmazları bir köşeye iterek bu kitabı okumalısınız. Siz de kendinizden çok şey bulacak ve bu toprakların bir insanı olarak aslında bu şifreleri çözecek anahtarların yıllardır yanınızda olduğunu fark edeceksiniz."
