Annesi görsün,yasak bir şey yapmıyorlardı işte.Yere oturmuş,müzik dinliyorlar.Vaya con Dios,Chris de Burg,Bülent Ortaçgil..Müzik dinleyip aşık oluyorlardı..
Bülent Ortaçgil'lin bir şarkısında dediği gibi:
"Yıkılan duvarlar gördüm, coğrafyanın değiştiğini, hiç kimse değiştiremedi güçlünün haksızlığını... Yaşadık ve öğrendik, her şey birbirinin içinde, taşırım hâlâ ayrıntıları içimde."
“…Kolej'de sınıf arkadaşım olan Ercüment Ortaçgil'in Küçük Bebek'teki evine çok yakın olduğunu tahmin etmiştim. Ercü'nün abisinin adı Bülent, kaplumbağasının adı Muhip'ti.”
"Bırak üzülmeyi
Bir tek sen misin bir düşün
Unutan sevilmeyi
Her siyahın bir beyazı
Gecelerin gündüzü de vardır.
Yüzünü dökme küçük kız
Yaşamın anlamını bul
Sonra dinle kendini
Yolunu bil"
( Bülent Ortaçgil )
Bana göre coğrafyamızda 'kentli' şiire paralel sözler yazan en iyi müzisyen Bülent Ortaçgil'dir ; onun yanına-ardına İlhan İrem, Sezen Aksu, Teoman, Umay Umay, Mete Özgencil eklenebilir.
"Yüzünü dökme küçük kız, bırak üzülmeyi,
Yalnız sen misin bir düşün, unutan sevilmeyi...”
"Yüzünü dökme küçük kız, kızma onlara,
Yalnız sen misin bir düşün, zincir oranda buranda...”