Hay lê Gulê, cane Gulê, semamoka ruh û cane
Lê, lê, Gulê cane, diya lawe minê, lê, lê.
Kevoka sere bircane
Sêva sorê ser dikanê
Kes vê sêvê nade destê xortên ku pê nizane,
Hay lê Gulê, roniya çave mine, dîya lawe mine...
Anduğumca aklum şaşar sen de ölürsün ben de ölürin
Aramıza firkat düşer sen de ölürsün ben de ölürin
*
Gel beğüm kıyma bu câne yazıkdur girme gel kane
Kimseye kalmaz zamâne sen de ölürsün ben de ölürin
*
Yanıma gel şefkat ile koma beni firkat ile
Korkaram bu hasret ile sen de ölürsün ben de ölürin
*
Kıyma kuluna sultânum karma kara yire kanum
Diyetdür bu benüm cânum sen de ölürsün ben de ölürin
*
Usûlî eydür bu sözüm derd ile göyünsün özüm
Kan ağlasun iki gözüm sen de ölürsün ben de ölürin
" Gel gönül incinme bizden
Kalsun gönül yol kalmasın
Evvel ahir aşk yüzünden
Kalsun gönül yol kalmasın
Bahçede açılan güldür
Mânâyı söyleyen dildir
Pes ezelden kadim yoldur
Kalsun gönül yol kalmasın
Ey divane, ey divane
Aşık olan kıyar cane
Hataider Taçlı Hân'e
Kalsun gönül, yol kalmasın. "
Anladınsa sen seni, bildinse cân u teni
Gayri ne var ey gönül, câne cânân sendedir.
Ten tahtıdır bu cânın, can tahtıdır cânânın
Ey Niyâzî şüphesiz, ol bî-mekân sendedir.
Niyâzî-î Mısrî
"Jonah Peter Cane, günün yirmi dört saati beyninde seks olan adam, sadece konuşmak mı istiyor?" Ona sert bir bakış attim.
"Sana ne demiştim? Ağırdan almak istediğini söyledin, biz de öyle yapacağız. İyi geceler öpücüğü verip gitmeden önce seninle biraz daha zaman geçirmek istiyorum."
Ku zêde bifikirî, bihêstên evînîyê tijî bî
Mîna darên din, di meha adarê de, ava erdê nakişînê
Hêşîn nabe, gulîyan nade
Havînê bê fêkî, mîna hejikekî dimîne
Erd jî te berdide, naparêze
Kesek, tiştek ji te feyde nabîne
Qîzek, lawek li bin sîya te rûnane
Bê cane, payîzê pelan naweşîne
Ji hêrsê, ji bê hêvîtîyê wekî darê hişk bûye
Nav daristaneke de tenê dimîne
Ber bageran nikare xwe biparêze
Bayê herî sivik te bi rîçîkan ve radike
Dide ber xwe, dûr ve davêje