4 kişilik bir Dünya...
Okuduğum üçüncü 
Edip Cansever kitabı oldu. Ve üçü arasında en çok bu kitapla heyecanlanıp okuduğum eserin coşkun büyüsüne kapılabildim. Gerçekten öyle. Büyük bir heyecan vardı okurken sanki edip Bey'in heyecanı geçmişi banada ya da hüzüç duyduğm cümlelr vard ama bu da aynı şekilde coşkulukla yapılıyordu. Acaba
“ÇOCUKLUK NE GÜZEL BİR BAŞI BOŞLUKTUR”
Der 
Cengiz Aytmatov hakikaten de öyle özellikle 👧🏻90’lar çocukları sokağın toprağını yutmuş çocuklardır. Bu çocukların gizli bir bağı vardır. Diğer şehirlerde ki çocuklarla. Ve Sadece çocukların arasında “Nasıl ya ?” Şöyle anlatayım efendim; Bazı oyunlar vardır, o zaman herkes oynamıştır. O oyunları her şehir de, farklı isimlerle. Misal biz İzmir’de ⚽️MUÇİ
Yorulmuşsundur. Bazen boş gün yaratırsın kendine. Bugünkü boş günden hoş bir şey çıktı. Bu başıboşluğa ortak edecek birilerini de buldum. Bakınız, aşağıda:)
(Kiminizden bahsetmeyi unutmuş olabilirim, yazım yanlışı yapmış olabilirim; dedim ya boş günüm. Hoş görün.😊)
Ece Temelkuran’ın BU DA GEÇER’inden rastgele, şansınıza
