Halk arasında Erika’nın Gülü diye adlandırılan bir bitki var. Bizim halktan bahsetmiyorum tabii, muhtemelen içinde Erika’ların olduğu bir çöl halkı bu. Her bitki gibi susuz kalınca kuruyor fakat ölmüyor. Suyunu tamamen çekince bir top formuna bürünüyor. Sonra rüzgârın da yardımıyla oradan oraya sürükleniyor. Yıllarca süren kuraklığın ardından bile ulaştığı ilk nemli yerde dallarını tekrar yayıyor. Bir de yağmura denk gelirse misler gibi çiçekleniyor. îşte ben de şu sıra kendimi bu bitkiye benzetiyorum. Evet, belki kurudum ama inatla ölmüyorum.
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
Gül... Boğulan daralan ve sıkılan dünyanın ferahı;... Çöl ... Eski doğrulardan ve eskitilmiş yanlışlardan gül goncasını kurtaran ; solmayan rengi ile yanılmayan hakikatiyle gülü saran... Biri , kumlara ilahi iradenin vurduğu mühür ; diğeri arş aleminden dünyalık bedene nakşedilen ömür ...
Sayfa 105Kitabı okudu
"Bülbül gülü överken samyeli soldurdu gülü"
Sia- Eylül 2021Kitabı okudu
Nişancı Bey'in Fûzuli'yi davet ettiği Meclis...
Kimi gazel okuyor, kimi muamma soruyor, kimi mesnevi anlatıyordu. Perde arkasından gelen müzik yer yer Meragî bestelerini, bazı bazı Mevlanâ güftelerini dillendiriyor, atışmalar, iğnelemeler, şakalar, öyküler, kahkahalar derken söz Leylâ ile Mecnûn'un ölümsüz aşklarında düğümlendi ve karşılıklı anlatımlardan sonra Hayalî Bey Fuzulî'ye dönüp "Bağdat'ın nadide gülü, sözün seçkin sultanı!" dedi, "Çöl kızı Leylâ ile çılgın âşıkı Kays'ın öyküsü iranlı şairler tarafından defalarca yazılmış. Ne ki Türkçe söyleyen pek az ve sözleri pek cılız. Bu gizli hazinenin sandığını açsanız, bir kitap yazsanız ve bu eski bahçeye bir taze güzellik verseniz!.."
Hilleli Mehmet Fuzulî şafak sökümünde konaktan yarı mahmur ayrılırken, o geceden zihnine kazınmış bu sözler kulaklarında çınlamaya başlamıştı bile...
Sayfa 29 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
#omerhayyam
bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
bir şey daha var bütün yaptıklarından başka
niceleri geldi , neler istediler,
sonunda dunyayi bırakip gittiler.
sen hic gitmeyecek gibisin, degil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler..
geçmis günü beyhude yere yâd etme,
bir
Nalə
Çəmən həsrət çəkir öz gülü üçün,
Bağça dilə gəlir bülbülü üçün,
Pərvanə can verir sevgili üçün.
Qəlbimi həmişə qoyub yaralı,
Biganə-biganə gəzmə aralı.
Məcnun çölə getdi, Leylini andı,
Kərəm, – «Əsli» – deyib, odlara yandı.
Bizim aramıza düşən nə qandı?..
Gəl olma fitnəkar, a dağ maralı,
Divanə-divanə gəzmə aralı.
Sayfa 427Kitabı okudu
Ey kalbimle seven
Ey kalbiyle sevdiğim.
Muhabbeti kolay giyilir libas olmayan,
Vahayı terk edip çölün rahmetine düşen defterim,
Yitik tahtına gönlünce kurulan çöl misillemesi sevdiceğim,
Dağ lalesi
Çöl çiçeği
Âh benim yitik ezel gülü vasfınca sahiplendiğim,âh beni ezel gülü vasfınca sahiplenip de sahiplendiğini henüz bilmeyen sevgilim
Sayfa 129 - TİMAŞ 66. baskıKitabı okudu
