Halk arasında Erika’nın Gülü diye adlandırılan bir bitki var. Bizim halktan bahsetmiyorum tabii, muhtemelen içinde Erika’ların olduğu bir çöl halkı bu. Her bitki gibi susuz kalınca kuruyor fakat ölmüyor. Suyunu tamamen çekince bir top formuna bürünüyor. Sonra rüzgârın da yardımıyla oradan oraya sürükleniyor. Yıllarca süren kuraklığın ardından bile ulaştığı ilk nemli yerde dallarını tekrar yayıyor. Bir de yağmura denk gelirse misler gibi çiçekleniyor. îşte ben de şu sıra kendimi bu bitkiye benzetiyorum. Evet, belki kurudum ama inatla ölmüyorum.
"Birkaç yıl önce adamın biri bir blok ötede kendi kafasına bir kurşun sıktı." "Gerçekten mi?"
"Evvett efendim. Çöl Gülü diye bir barın önünde. Bir kadın yüzünden hem de, hiç aklın alıyor mu?"
"Hep öyle değil midir?" diye sordum. "Gerçi siyasi nedenlerle yapanlar da çıkmıyor değil."
"Hayır hayır, köküne inersen altından her zaman bir kadın çıkar."
Nalə
Çəmən həsrət çəkir öz gülü üçün,
Bağça dilə gəlir bülbülü üçün,
Pərvanə can verir sevgili üçün.
Qəlbimi həmişə qoyub yaralı,
Biganə-biganə gəzmə aralı.
Məcnun çölə getdi, Leylini andı,
Kərəm, – «Əsli» – deyib, odlara yandı.
Bizim aramıza düşən nə qandı?..
Gəl olma fitnəkar, a dağ maralı,
Divanə-divanə gəzmə aralı.
Sayfa 427Kitabı okudu
"Bülbül gülü överken samyeli soldurdu gülü"
Sia- Eylül 2021Kitabı okudu
"Ey Kerbela!
Can Kerbela!
Ne seni görme arzusuna erişebildik, ne de Evlad-ı Resulün katiline karşı zalimlere dur!
Demeye yetişebildik.
Tozunu, kokunu özledik ey Kerbela!
Hal Hüseynilerin çığlığı var topraklarında.
Biz fırat nehrine değil fırat nehri siz yiğitlere susadı,
Ne hazin ki, Resululah'ın öpmeye doyamadığı goncaların kanını çöl değil 'Müslümanım" diyenler içti.
Ey Peygamberimin cennet sultanı Hüseyin!
Ey Zehra'nın gülü Hüseyin!
Ey Ali'nin omuzlarının süsü!
Senin makberin Kerbela'nın dikenleri değil,
Fatıma annemizin sinesidir.
Ah Hüseyin!
Sana kıyanların mahşeri, cehennemi çukurların en dipsiz ateşidir."
Sayfa 193
Halk arasında Erika 'nın Gülü diye adlandırılan bir bitki var. Bizim halktan bahsetmiyorum tabi, muhtemelen içinde Erikaların olduğu bir çöl halkı bu. Her bitki gibi sussuz kalınca kuruyor fakat ölmüyor. Suyunu tamamen çekince bir top formuna bürünüyor. Sonra rüzgarın da yardımıyla oradan oraya sürükleniyor. Yıllarca süren kuraklığın ardından bile ulaştığı ilk nemli yerde dallarını tekrar yayıyor. Bir de yağmura denk gelirse misler gibi çiçekleniyor. İşte ben de şu sıra kendimi bu bitkiye benzetiyorum. Evet, belki kurudum ama inatla ölmüyorum. Yeşillenmem bir yağmura bakar Osman, ben artık istemiyorum.
Sayfa 40
Züleyha’nın Yûsuf’a Mektup Yazmaya Başlayıp da Hitaptan Öteye Geçememesi
Züleyha, kalbi acının anlamına dair sınırlarda dolaşmaya başlayınca Yûsuf’a bir mektup yazmaya karar verdi. İçindeki hallere tercüman olacak sözcükleri bulup da Yûsuf’a göstermek istedi. Dedi, her vasfın karşılığı bir sözcük var nasılsa. Ben de halimi arz edeyim
Timaş Yayınları
Nişancı Bey'in Fûzuli'yi davet ettiği Meclis...
Kimi gazel okuyor, kimi muamma soruyor, kimi mesnevi anlatıyordu. Perde arkasından gelen müzik yer yer Meragî bestelerini, bazı bazı Mevlanâ güftelerini dillendiriyor, atışmalar, iğnelemeler, şakalar, öyküler, kahkahalar derken söz Leylâ ile Mecnûn'un ölümsüz aşklarında düğümlendi ve karşılıklı anlatımlardan sonra Hayalî Bey Fuzulî'ye dönüp "Bağdat'ın nadide gülü, sözün seçkin sultanı!" dedi, "Çöl kızı Leylâ ile çılgın âşıkı Kays'ın öyküsü iranlı şairler tarafından defalarca yazılmış. Ne ki Türkçe söyleyen pek az ve sözleri pek cılız. Bu gizli hazinenin sandığını açsanız, bir kitap yazsanız ve bu eski bahçeye bir taze güzellik verseniz!.."
Hilleli Mehmet Fuzulî şafak sökümünde konaktan yarı mahmur ayrılırken, o geceden zihnine kazınmış bu sözler kulaklarında çınlamaya başlamıştı bile...
Sayfa 29 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Ey kalbimle seven
Ey kalbiyle sevdiğim.
Muhabbeti kolay giyilir libas olmayan,
Vahayı terk edip çölün rahmetine düşen defterim,
Yitik tahtına gönlünce kurulan çöl misillemesi sevdiceğim,
Dağ lalesi
Çöl çiçeği
Âh benim yitik ezel gülü vasfınca sahiplendiğim,âh beni ezel gülü vasfınca sahiplenip de sahiplendiğini henüz bilmeyen sevgilim
Sayfa 129 - TİMAŞ 66. baskıKitabı okudu
Senden doymaq olarmı,heyat,sen ne şirinsen!
Senden doymaq olarmi,heyat sen ne şirinsen!
Ancaq hamının deyil,sen heyatın qedrini yalnız bilenlerinsen!
Özunu bu dunyada heç kes qonaq sanmamış,
Ancaq ömrun özu de beraber paylanmamış.
Ömur paylanan zaman görun kime ne duşdu,
Uç yuz il boz qarğaya, on il şahine duşdu.
Heyat, sen ne şirinsen kim senden doydu getdi?
Gedenler bu dunyada qelbini
Sayfa 26 - Qanun nesriyyati 2022Kitabı okudu
