Kaşla göz arasında büyük büyük konuşurken buluyorum dudaklarımı.Önüme düşüyor başım.“Sus” deyip yeniden başlıyorum.Bir hayat daha olmalıdır kesin.Bu kadar eksikliğe bir ömür nasıl yetsin? Benim neden sustuğumu, kim nereden bilsin?
Gökhan DAĞISTANLI
Kasım - 2020Kitabı okudu
“Boyası Allah'ınkinden daha güzel olan kimdir?”
Dağıstanlı o mecnun adama imrenirim. Uzun ve soğuk geçen bir kıştan sonra baharda şehre inerken yolu ormandan geçmiş. O rengarenk çiçekleri görünce sesinin çıktığı kadar bağırmaya başlamış: “Boyacııı! Boyacııı! Sen neredesin?” diye. O içten gelen hayret dolu bağırış ve sesin yankısı yakın köylerden duyulmuş. Hatta şehirdeki insanların kulağına bile ulaşmış.
Sayfa 42 - DİB Yayınları, 4. BaskıKitabı okudu
314 syf.
9/10 puan verdi
¶
"Evlilik bir hapishane değil, içinde daha yüce bir şeylerin yetiştirildiği bir bahçe olmalıdır..”
Nietzsche Ağladığında, 
Irvin D. Yalom
¶
Üçlememizin birinci kitabından( 
Gelinlik Kız) sonra ikinci kitabımız (
Saadet Tacı) tam gaz devam etmekte. Tam gaz dediysem aldırmayın. Gayet yavaş tüm duyguları yavaş yavaş işleyişleri devam etmekte serimizde.
Bu kitapta birçok gidenden sonra birkaç gelen oldu.
Büyükbabası büyükannesi, annesi, Fazıl amcası vefat ettiler. Yerine Nuran yengesinin erkek kardesi Bihruz, eşi kayınvalidesi çocuğu, Cavidan'ın eşi ve ikizleri Mina ve Sina geldi.
Gelinlik Kız da Feyza'nın başının belası Dağıstanlı Kasım belasındaki tutukluğunun aynısını ikinci kitapta da Bihruz evliliğinde ortaya çıkıyor. Kitabın sonunda Reha (kuzeni) ile olan aşkları süsledi.
Kitapta, yaşanan tüm duygular ince ince işlenmiş durumda, Feyza'nın gelgitleri, evlilik çıkmazları devam etmekte ekstra geçim sıkıntısı ortaya çıktı.
Evlilik çıkmazına düşen tüm genç kızların okuması gereken bir seri olduğunu düşünüyorum.
Ayrıca yıllar önce yok satan bir yazarın kitabının burada hiç okunmamış olması inceleme yapılmamış olması alıntı yapılmamış olması nedeniyle paylaşıyorum bunları.
Ve üçlemenin sonuncusu 
Geciken Müjde de sıra... Bakalım bu ağır kanlı seri nasıl son bulacak.
¶
Herkese bir parça umut gerek bu mevsimde, üşümediklerimizi hatırlatacak, ezberlenmiş çaresizliklerimizi silecek, yılgınlıklarımızı unutturacak. Öleyazan duygularımıza can suyu, kayıp giden inancımıza suni teneffüs, kaçırdığımız bakışlarımıza doğru bir yön lazım. Bence hezimete yataklık etmişken ömrümüz, şimdi bir umudu hangi yürekte sırtlanırım diye yakınma sakın. Bu tercih değil zorunluluktur.
Önce sevmekle başlayacak her şey, güzellikler aşkla gelecek. Bir kadını seveceksin mesela, bir adamı, bir çocuğu... Çağ yangını ilişkilerin tuzağına düşmeden, yormadan, üzmeden, esirgeyerek seveceksin. Tanrıya dair ne varsa seveceksin. Nasıl ki kötülük, nasıl ki arsızlık, nasıl ki saygısızlık koşar adım yayıldı topraklarımıza, sevgi de öyle yayılacak işte. Sadece yeniden başlayabilmek bize düşen. Geçmişten değil olduğumuz yerden! Yeniden! Yeniden!
Gökhan Dağıstanlı
El birliğiyle çürüttük bu dünyayı
“Âlemde, yağcı âlimler olmasaydı, zalimlerin zulme cesareti olamazdı.”
~Dağıstanlı Abdülfettah Efendi
Semerkand Takvimi
Hitler'den Nihal Atsız'a Kısa Bir Türkiye Tarihi İncelmesi
FAŞİZM YOK OLMAZ PUSUYA YATAR...
Faşizmin Türkiye Siyasetine etkisi ve ardı sıra gelen kavgaların kökünü, İkinci Dünya Savaşı döneminde aramak çok yanlış bir bakış açısı olmasa gerek… Bu konuda çalışan birçok toplum bilimci ya da incelemeci Türk siyasetinde faşizmin doğuşu, gelişimi ve sonrası üzerine dikkat çekici saptamalar yapmışlardır.
Gökhan DAĞISTANLI
"Peki bütün yalnızlıkları toplasam, kaç yalnızlık bir sensizlik eder..."
Sayfa 23Kitabı okudu
Rusya'nın Erzurum'a girdiği sırada Papaz Avram Patrik Gregorius'un mektubunu okuyor.
"Türkleri maddeten ezmek ve yıkmak mümkün değildir. Çünkü Türkler'in dini Islam'dır. Cok sabırlı ve mukavemetli insanlardır. Türkler zekidirler ve kendilerini müspet yolda sevk ve idare edecek reislere sahip oldukları müddetçe de çalışkandırlar. Gayet kanaatkâr ve annelerine bağlıdırlar. Türklerde evvelâ itaat duygusunu kırmak, manevî bağlarını parçalamak, dinî sağlamlıklarını zayıflatmak lâzımdır. Bunun da en kısa yolu millî geleneklerine ve manevî değerlerine uymayan haricî fikirler ve hareketlere alıştırmaktır."
Batılılaşma hastalığınızı buyrun burdan değerlendirin. Avrupai diyecekler diye kendinizi halden hale sokuyorsunuz. Ama bilinçlenme zamanı geldi ve geçiyor. Türk milleti kültür ile batılılaşma arasında ezilmekte ve karakteristik dengesini kaybetmiş durumda.
Kültürüne sahip çık, kendini geliştir ama sakın özünü unutma. Islam'dan vazgeçme, dinine sarıl. Dinini arka plana atmak modernite değil karakter bozukluğudur. Ve şuanda bu hastalık iliklerimize kadar işlemiş durumda..
Red
''Sabahattin Ali 1945'te Bakanlık emrine alınmış yani kızağa çekilmiş. Ankara Devlet Konservatuvarına onun yerine diksiyon öğretmeni ve dramaturg olarak Cahit Külebi atanmış. Lise öğretmeni olan Külebi, maaşının dört katı kadar para alacakmış bu yeni görevinde. Ama kabul etmemiş.''
Sayfa 74Kitabı okudu
Yabancılardan, tiyatro yazarı olarak çağdaşım Arthur Miller'i çok seviyorum. Harold Pinter'ı da... Yakında Türkiye'ye gelecek olan Resul Hamzatof gerçekten çok büyük bir şair. Kendisi Dağıstanlı, Avar Türklerinden. Bizden sevmediğim üç-dört kişiyi söyledim. Üstelik onları da beğenmiyorum demedim. Sevmek ve beğenmek ayrı şey, Tahsin Saraç'ı, Ülkü Tamer'i seviyorum. Haldun Taner'i severdim. Sevmediğim az var. Insan bütünüyle sevemez ki. Hepimizin kusurlari var. Yaşar Kemal, Orhan Kemal, Çetin Altan da önemli yazarlar ama karakterleri bana çok aykırı geliyor
- acemkürdi
1
Zamanı ezelden yitirmiş bütün tanrılara göre bir anlıktır yaşam
Gökhan Dağıstanlı
Sayfa 30 - KAFA DergiKitabı okudu
Bir gün bir arkadaşım, "Sen yaşama niye bu kadar basit bakıyorsun, kendini tanımadığın insanlarla bile bir tutuyor, onlara göre üstün yanlarım ortaya çıkarmıyorsun. Seni anlamazlar ki," demişti. Bana göre: herkes eşit görülmelidir, midesi ağrıyan herkes, varlısı da yoksulu da aynı sancılarla kıvranır, farklı değil. Büyük düşünürlerin 'içindeki çocuğu öldürme derken kastettikleri bu olmalı diye düşünüyorum. Kendi nefsini yenebilmiş bilge kişilikli insanlar, alçakgönüllüdür, bağışlayıcıdırlar; küçük günlük dünya dertlerini büyütmezler; hemen kendilerini ön plana çıkanvermez!er, gerekli gereksiz kendilerinden söz etmezler; dinlemeyi de bilirler, yalnızca konuşmayı değil.
