Kitapta kanser nedeniyle destek terapi grubuna giden iki gencin tanışması ve sonrasında birbirine aşık olması sonucu yaşadıkları, duygulara yoğunluk verilerek anlatılmış. Bu iki genç Hazel ve Gus un birbirlerine olan aşkları, hastalıklarını biraz olsun unutturuyor birbirlerine. Ama aynı zamanda da içten içe kimin daha önce öleceğini düşünüyorlar.
Hazel Gus ile tanışmadan önce, evden çıkmak istemeyen, destek grubuna bile annesinin zoruyla giden bir kız iken, Gus ile tanıştıktan sonra yaşadığı hayattan zevk almayı öğreniyor. Hazel için oksijen tüpü ile gezmek , Gus için de protez tek bacağı ile yürümesi ne kadar zor olsa da, tabiri caizse Hazel ona bacak, Gus da ona nefes oluyor, birbirlerine ilaç gibi geliyorlar.
Kanserli insanların düşünceleri, hayata bakışları, duyguları çok güzel bir şekilde, yazarın sade ve akıcı diliyle anlatılmış. Bir çırpıda okunabilir güzel bir kitap bence.