Kadın
Ayazın avucunda unutulmuş ellerin,
Bihabersin içini kaplayan mutluluktan.
Güzeli sövmeye dönmez dillerin,
Sen ağlar, ayrılık el sallardı hiç yoktan.
Sen söyle şimdi hıçkırıklara boğulmak kimin hakkı?
Ve asaletin ibresi ayrılık diye kimde saklı?
Sen anlat güzel kadın,
Dudaklarının aşklaşmış kenarında biten gülümsemeyi
Anlat ki her seferinde ölsün, haksızlığını
haklı gören her kimseyi.
Ucundan tut şimdi lambasız sokakların.
Adını sayıklasın betonsuz taş, duvar.
İçinden çıkmayıver bir kez olsun karanlıkların,
Delicesine çırpınmaya başlasın başı boş sancılar.
Göynün meşaleler yakmış kuytu sokaklarda.
Olmazlara açık kapı bırakmış adın.
Heceler nizam tanımaz olmuş orda tam uzak dediğin yakınında,
Tut şimdi tutabiliyorsan ucu yırtık arda kalan sayfaların
Karanlıkla boğma şu gözünü güzel kadın.
Kör, sağır, dilsiz olmasın şarkıların.
İçini kemiren bu birsizlik seni yeterince
atmış gerilere,
Şimdi kalk yeniden inadınla uyu
Ayaza durmasın kurumuş dalların.
Sara ツ
İkisi de aşk nedir bilmiyordu, farkında oldukları tek şey delicesine birbirine bakma arzusuna kapıldıklarıydı. İkisi de uyanmışlardı, canlanmışlardı, onları bir araya getiren güçlerin kuvvet ve mecburiyetiyle birbirlerine çekiliyorlardı.
Sayfa 15
Ve siz, yaşamı delicesine bir çalışma ve huzursuzluk olarak görenler de : yaşamdan usanmadınız mı?
Farz et . . .
Farz et ki; geri gelmiş o gamsız devir...
Delicesine sevdiğin senin olmuş,
Bir bahar sabahı sahilde seninledir,
Yanan alnını alnına dayamışsın,
O incecik elleri ellerindedir...
Bense ona delicesine çarpan kalbimle sarılamayacağım için öylece kaldım.
Ve sonra birbirimize yalnızca el sallayıp iyi geceler diledik.
Sayfa 139 - Arunas YayıncılıkKitabı okudu
Evde kalmanın faydaları :)
"Evlenmek için delicesine aşık olmayı bekleyeceğim. Sanırım bu yüzden de evde kalacağım."
'Evlenmek için delicesine aşık olmayı bekleyeceğim.
Sanırım bu yüzden de evde kalacağım.'
#50Yaş #Şiiri
Ne zaman baksam çevreme elli yıl sonra
Hep aynı gördüklerim; bir keşmekeş, bir bozuk düzen
Bir lokma ekmek uğruna tükenmesi insanların
Yaşamak ve ölmek için hep aynı neden
Sefil doymazlık: ete, kana, paraya
Öylesi bir açlık ki eksilmeyen, bitmeyen
İnsan, ezebildiğince mutlu insan, oğul
Nereye gidersen git hep o tuzak, o
Mesele ölmek değil .Mesele birini delicesine severken ,ondan zerre karşılık görmeyip günden güne ölmektir.
Oscar Wilde
Doya doya, delicesine yaşamak istiyorum ben!
Sayfa 33 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
