Korkuyla ilgili anlaşılmayan şey şuydu, korkunun sizi yönetip yönetmeyeceği. Ve bazı korkular ne kadar kuvvetli olursa olsun ben üzerine doğru koşmayı tercih ederdim. Belki de delilik diye bahsettikleri şey tam olarak buydu.
Sayfa 195Kitabı okuyor
Klasik delilik hakkında verile bilecek en basit ve en genel tanım hezeyandan başka birşey değildir: "Bu kelime, toprakta açılan iz anlamına gelen lira'dan türemiştir, böylece deliro tam olarak izden, aklın doğru yolundan sapmak anlamına gelmektedir".
Sayfa 108 - D.T 2Kitabı okuyor
Doğru insanla aşkın delilik değil, dengenin salimliği olduğunu öğrenmişti...
Sayfa 683 - Destek Yayınları
Delilik hakkında ne derlerdi? Doğru ya, aynı şeyi iki kez yaparak farklı sonuçlar beklemek.
Sayfa 276Kitabı okudu
"Yani aşk sana zarar verecek doğru insanı bulmakla ilgili, öyle mi?"
"Aynen öyle."
"Bu hiç mantıklı değil."
"Aşkta her zaman bir delilik vardır. Ama delilikte de her zaman bir mantık vardır. Kim demişti bunu... Biri demişti işte."
Sayfa 43Kitabı okuyor
Başkalarının baktığı yerden baktığında başka bir hayat göreceğini bilirdin; eyvallah. Misal, dindarsan, hayatı sevap ve günahtan ibaret görürdün, obursan makarnadan, mantıdan, etli ekmekten. Ölsen başka bir şey göremezdin. İnsan olarak; hayatın boyunca sana 'DOĞRU' diye kaktırılan şeylerden ibarettin. Bu nedenle deliliğin de delilik olabileceğine pek inanasın gelmezdi. Normalin altı delilikti tıbba göre. Peki normalin üstü? O da delilikti tabii.
İşte bak, normalin üstünde saltanat sürecek adam, kendinden altta oldukları için deli deyip normallerle dalgasını geçecek, ama çoğunluk onu anormal göreceği için onun adı deliye çıkacaktı. Demek ki insan, çoğunluktan ibaretti.
Sayfa 125 - İletişimKitabı okuyor
"Ama akıllıca hareket etmemiz gerektiğini düşünüyorum. Herkes senden de benden de korkuyor. Bunu tetiklemektense korkulacak bir şey olmadığını göstermeliyiz."
"Güzel vârisim..." dedi bana doğru yaklaşarak. "Gece başını yastığa koyduğunda aşk geçici bir duygudur seni uykunun kollarına çeker, dostluk geçici bir duygudur seni uykunun kollarına çeker. inanç geçici bir duygudur seni uykunun kollarına çeker." Dudakları hafifçe kıvrıldı, parmakları iki yanımdan saçlarımı yüzümden çekerken, "Ama korku," dedi. "Korku seni ayakta tutar. Uykuya teslim etmez. Bitmez." Ellerini çekip kaşlarını çatarak artık beyaz bir çölde farksız olan tuz kaplı kurak araziye baktı. "bir kez yıkıldım bu topraklarda, bunun bir daha tekrarlanmasına izin vermeyeceğim."
"Sadece ilk saldıranın sen olmasını istemiyorum. Onların haklı çıkmasını istemiyorum ben."
"Bunun içinendişelenme," dedi derin bir nefes verip. "Hiçbir zaman önce saldıracak kadar kötü olmadık biz." Geldiğim günden beri tek yaptıkları bana saldırmaktı. "Nasıl hissediyorsun?" diye sordum gülümseyerek. "Burada olduğuna ben bile inanmakta zorlanırken."
"Sana nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyorum," dedi. "Hiç kimse buna cesaret edemezdi."
"Bazıları cesaretin delilik olduğunu söylüyor."
Sayfa 365Kitabı okudu
"İşte orada yanılıyorsun güzel vårisim." Yarım bir gülümsemey bana döndü. "Onlara nasıl yenildim sanıyorsun? Bir lordu öldürmek neredeyse imkânsızdır Nova, neredeyse imkânsız ama bir Su Lordu'nu öldürmek imkânsızdır. Beni öldüremediler, beni sürükle diler. Bir kayalığın kenarına yaslanıp gökyüzüne baktı. "Halkımızı korumak için her şeyi yaptım. Tüm gücümü onları okyanusa saklamak için kullandım sonra da okyanusu taşıdım."
"Ama bir okyanusu nasıl taşıyabilirsin" Gözlerinde o gümüşi delilik parladı. "Tüm dünyayı sular altında bırakarak," dedi gocunmadan.
"Sakın bana onlara acıdığını söyleme." Bu cüret karşısında şaşırsam da sakin kalmayı başarmıştım. "Bir sürü masum insanı öldürmeyi mi?"
"Biz de masumduk."
"Ateşe ateşle karşılık vermek ne kadar doğru bilmiyorum."
"Savaşın doğrusu ve yanlışı olmaz. Savaşın kazananı ve kaybedeni olur. Biz bir kez kaybettik, eğer doğru mu yanlış mı diye bir saniye olsun düşünseydim şu an hayatta olmazdın. İnsanları da alfinleri de korudum ben."
Sayfa 300Kitabı okudu
Delilik... Doğru yolu seçtin Don Quijote
Kim verir bana bu ıstırabı?
Aşk.
Ya kim isyan eder şanıma?
Talih.
Ya kim izin verir bu acıma?
Tanrı.
Korkarım ki ben böyle
öleceğim bu garip hastalıktan,
çünkü aşk, talih ve Tanrı
yüceliyor kederimle.
Kim düzeltir talihimi?
Ölüm.
Ya kim erişebilir aşkın iyiliğine?
Değişim.
Ya kim tedavi eder hastalıklarını?
Delilik.
Kazanamaz bir başarı
tutkuyu tedavi etmek isteyen,
ölüm, değişim ve delilikse
eğer tutkunun ilaçları.
Korkuyla ilgili anlaşılmayan şey şuydu, korkunun sizi yönetip yönetemeyeceği. Ve bazı korkular ne kadar kuvvetli olursa olsun ben üzerine doğru koşmayı tercih ederdim. Belki de delilik diye bahsettikleri şey tam olarak buydu.
Sayfa 200Kitabı okudu
İntihara meyilliydim, zaman zaman ağır bunalımlara giriyordum, kalabalığa ve özellikle de sıraya girip beklemeye tahammülüm yoktu. Ve hayatlarını sıraya girip bekleyerek geçiren bir toplum olmaya doğru gidiyorduk.
Havagazı ile intihar etmeyi denemiş, başarısız olmuştum. Ama başka bir sorunum vardı. Sabahları yataktan çıkamıyordum. Nefret ediyordum yataktan çıkmaktan.
Mobbing Bank Diyor ki;
İlim Bilgeliği
Hikmetin bilgisi ilim ve irfana dönüşerek sır muhafızı dört büyük insanın sırları ile zırha büründü. İlim ile akan bilgi asil kanla buluşup bir bedende o gün bugündür bir başka türlü dolaşmaya başladı.
İnsan ruhunun iki ışığı var; biri bilgelik diğeri delilik!
Delirmeye gerek duymadı, yetti bilgelik.
Sen kimsin ki şetan ile baş
Ne yaptığını bilmiyordu, iş yapmanın belli bir yolu vardı; boğa güreşinin, sevişmenin, sahanda yumurta yapmanın, su ya da şarap içmenin, ve doğru yapmazsan boğuluyordun, öldürüyorlardı seni.
"Anladınız mı beni? Çarmıhtakine karşı Dionyssos..."
Bugüne değin “doğru” (Wahrheit) dedikleri ne varsa yalanın en kötüsü, en iki yüzlüce, en iğrendirici biçimi olarak açığa çıkarılmıştır: o kutsal “sözde neden”, insanlığı d ü z e l t m e k , gerçekte yaşamın iliğini, kanını emecek bir kandırmaca olarak töre bir kan emicilik olarak ortaya çıkarılmıştır: Törenin ne olduğunu bulan, onunla birlikte
Ecrasez l'infame! : Ezin alçağı! (Voltaire'in kiliseyi kastederek söylediği söz.)Kitabı okudu
