Esasen bunların hepsi uydurma.Samanyolu galaksisinin güneş sisteminin kokuşan bir gezegeni olan Dünya'da,insanoğlu insanoğluna kısacık bir süre için teğettir.Sonra,herkes kendi meçhulüne yollanır.Bir başına
Sayfa 403Kitabı okudu
Dünya gezegeni için, güneşin merkezinde cereyan eden nükleer olaylar ayrı bir yere sahiptir, çünkü bu olaylar dünyasal çevreyi besleyen ve varolmasını mümkün kılan enerjiyi sağlayan tek güçtür. Modern fiziğin en büyük başarılarından bir tanesi de, bu açıdan bakıldığında, güneşten gelen sürekli enerji akımının (eğer daha büyük bir ölçekle bakarsak; hayatın dünya ile ilgili en önemli bağının) dünyada gerçekleşmesi hemen hemen imkânsız olan nükleer tepkimeler sonucu meydana gelmiş olduğunun ispat edilmiş olmasıdır.
Bir heyecan ve hevesle başladığım ve " 
Çelik Mağaralar ", " 
Güneşin Tanrıları ", " 
Şafağın Robotları " ve " 
Kurtarıcı " 'dan oluşan Robot serisini nihayet bitirdim. Serinin
Güneş'in yaratılışta ilk ortağı olan Tiamat'ı göklerden sildi. Dünya'yı meydana getirdi, Güneş'e daha yakın yeni bir yörüngeye attı. Göklerde bir "bilezik" dövdü; iç gezegenler grubunu dış gezegenler grubundan ayıran
asteroit kuşağını oluşturdu. Tiamat'ın uydularının çoğunu kuyrukluyıldızlara dönüştürdü; baş uydusu Kingu'yu ise Ay olacak biçimde Dünya çevresinde bir yörüngeye oturttu. Ve Satürn'ün bir uydusu olan Gaga'yı, ona Marduk'un (farklı bir yörüngesel düzlem gibi) kendi yörüngesel özelliklerinden birazını vererek Plüton gezegeni olacak biçimde kaydırdı.
Marduk
Durum şu ki, Kohutek için verilen en düşük yörüngenin yarısı kadar bir yörünge bile On İkinci Gezegeni, Plüton ile aramızdaki uzaklığın altı katı uzağa koymaktadır.
Yani bu uzaklıktaki böyle bir gezegen Güneş'in ışığını Dünya'ya doğru çok az (ya da hiç) yansıtacağından gözle görünmeyecektir. Aslında, Satürn’ün ötesindeki bilinen gezegenler ilk olarak gözlenerek değil matematiksel olarak keşfedilmiştir. Gökbilimcilerin bulduğuna göre, bilinen gezegenlerin yörüngeleri anlaşılan diğer gök cisimleri tarafından etkilenmektedir.
