Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Gerçek vatansever, gerçek vatan milliyetçiliği, gerçek aydın ve hatta gerçek insan nasıl olmalı sorusuna net cevap veren, bir ütopya nasıl gerçekleştirilebilir sorusuna yol haritası sunan muhteşem bir eser. Her birey okumalı. Ve bence milletvekilliği yemininden önce her adaya kitabın yorumu yaptırılmalı, sorular sorulup kavrayıp, benimsediği anlaşılınca yemine geçilip, milletvekilliği onaylanmalı diyorum. Ayrıca farklı bi bakış acısı olarak, Cem YIlmaz'ın " eğitim şart" söyleminin kanıtıdır bu kitap. Özellikle genç arkadaşlar mutlaka okumalı. Atamızın tavsiye ettiği bi kitap oluşundan yola çıkarak bir nevi vasiyeti telakki edip okunmalı. Kısaca OKUNMALI.
Çok didaktik ancak yazıldığı zamanı ve yazılma amacını düşününce evet böyle anlatmalı zaten deniliyor. Zevkle okudum, Pek çok yerin altını çizdim. Kitapta Türkiye'de bu kadar çok etki uyandirmasinin nedeninin Türk milleti olarak nasıl göründüğümüzü ve geleceğimizin nasıl olabileceğini anlamamızı sağlamasındandır denmiş. Bu kesinlikle doğru ancak her nedense cumhuriyetin ilk yıllarında yaptığımız atılımı küçük görme ve yok etme konusunda sonsuz çalışmalar içindeyiz.
Kitaptan anladığım en önemli şey EGITIM SART ancak kuru bilgiler kalabalığı değil sorgulama, araştırma ve sorunlara çözüm bulmayı sağlayıcı bir eğitim vermek gerekiyor çocuklarımıza.
William Morris in ütopyası mutlu bir toplum için komünizmi şart koşmakta,insanların tümüyle eşit şartlarda yaşabilecekleri bir topluma nasıl erişebileceğini sorgulamaktadır.Doğayla bütünleşik ,eşitlikçi,devletsiz bir toplum tasavvur edilmiştir.Sanayileşmenin yerini toplumsal zanaat ekonomisinin aldığı özgürlükçü sosyalist bir topluma ilişkin ikna edici bir vizyon sunmaktadır. Yaşanılan dönem " Hayatın Eşitliği"dönemidir.Burası hiçbir şeyin israf ve berbat edilmediği bir bahçedir. Emeğin karşılığı hayat ve yaradılış bir ödüldür.Fabrikalara 'Toplu Çalışma Grupları ' denmekte ve buralarda birlikte çalışmak isteyen insanlar toplanmaktadır . 1 Mayıs günü "Sefaletin Yok Edilmesi Günü' olarak kutlanmaktadır.Özel mülkiyet kutsallığının artık geçerli olmadığı bir dönemden bahsetmektedir.Eğitim -Öğretim bilgi edinme sanatı olarak değerlendirilmektedir.İnsanların o kadar akıllıca sözünü ettiği ve o kadar da aptalca uyguladığı cezalar ,kendi korkularının dışa vurumundan başka neydi ? günümüz ceza sistemini bir özeti şeklindedir.Merak uyandıran ve mutlaka okunması gereken bir roman.
Ben Malala belgeselini izledikten sonra kitaplığımda okunmayı bekleyen kitaplar arasında yer aldığını görünce öncelik verdiğim bir kitap oldu. 15 yaşında kızların eğitim hakkını savunan bir aktivist olduğu, görüşlerini dile getirdiği için örümcek beyinli zihniyetler tarafından öldürülmeye çalışılan kocaman yürekli bir genç kızın yaşam öyküsünü anlatıyor. Malala'nın ailesi siyaset ile ilgili olduğu için Pakistan sosyal ve siyasal yaşamı ve yaşamın içinde kadının yerini de birlikte öğreniyorsunuz. Kızları için babalarının ve annelerinin desteğinin önemini de vurguluyor. Kültür ve yaşam bakış açıları bize pek yabancı değil. Kitabı okuyunca kız çocuklarının okumasının önemini , eğitim özgürlüğüne sahip olduğumuz için ne kadar şanslı olduğunuzu anlıyorsunuz. Atatürk'ün bize sunduğu özgürlüklerin, toplumda bize verdiği değerin yeterince farkında değiliz. Umarım kıymetini Malala ve arkadaşları gibi kaybedince öğrenmeyiz. EĞİTİM ŞART .
Çok daha önce, bundan 8 yıl önce okumak isterdim... Her konudan daha çok çocuk yetiştirmede bilgi ve eğitim şart. Sağlıklı, huzurlu, mutlu bireylerin yetişmesi için bu konuda anne babalar kendilerini yetiştirmekle mükelleftirler. Tüm anne baba adaylarına tavsiye ediyorum. Hatta anne baba olduktan sonra her sene tekrar okumalarını öneriyorum. Kitap kısa kısa verilmiş çok kıymetli notlardan oluşuyor. Çocuk büyüdükçe ve geliştikçe bu bilgileri tazelemekte fayda var zira insan unutma hastalığına müptela olduğu için bence tekrar şart.
Ayrıca okul öncesi öğretmenlerin de mutlaka ama mutlaka okumaları gereken bir kitap.
“Ben, Leyla Taşçı. Bir kamyonetin arkasında tanıştım İstanbul’la. Derme çatma bir evde yaşadım, küçük yaşta çalışmaya başladım. Evlat oldum, kardeş oldum, eş oldum, anne oldum. Kendimden başka her şey oldum. Ben, gazetelerin üçüncü sayfa haberlerinde denk geldiğiniz binlerce kadından biriyim... ‘Hayatımı yazsam roman olur’ derler ya, öyle... Valla...” Tatbikat sahnesi de oyuna girisi bu şekilde kitabını alınca bir yudumda bitiyor İnsana bir tokat gibi görmezden geldiğimiz bazı gerçekleri gösteriyor Leyla Taşçı. Bu ülkede yaşayan bir kadın o. Erkeklerden ve şiddetten çekmediği kalmayanlardan biri. Seray Şahiner onun ağzından yazmış Antabus'u; trajikomik diyebileceğimiz bir anlatım ve olaylar silsilesi ile. Hep derim bu ülkede kadın sorunu değil erkek sorunu vardır. Zihniyet ve davranış sorunu. Devasa bir sorun. Eğitme sorunu da aynı zamanda. Şaka değil bazı eğitimli kadınlar bile hâlâ erkek gücüne(!) adeta taparken, eğitimli erkekler neler neler yaparken... Ah ah! Eğitim ve ağır ceza kanunları şart!
Oncelikle sunu belirteyim: ASLA SANILDIGI GIBI SADECE COCUKLARA HITAP EDEN BIR KITAP DEGIL. Üçüncü sinif ogrencisi bir cocugun kaleminden o yilki egitim ogretim doneminde basindan gecen onemli olaylari anlatan bir günlük olarak yazılan bir kitap. Okurken Garrone gibi karakterler "keşke dünyayı çocuklar yönetse" cumlesini dilimden düşürtmedi. Vatan sevgisi,cesaret,dürüstlük,şerefli yaşam ve karşılıklı insan ilişkileri uzerine o kadar cok güzel öğütler verilmiş ki...babanin ogula yazdigi mektuplar da en az aylik öyküler kadar etkileyici...soylemeden gecemeyecegim; yetimhaneyi ziyaret bölümünde o minikler beni cok ama cok etkiledi ve en yakin zamanda bir yetimhane bir de huzurevi ziyareti sart oldu. Bir ogretmen olarak beynime not edip uygulamaya calisacaklarim da cabasi...
aslında kitap hakkinda olumlu ne söylense az. Ben cok beğenerek okudum.
çok samimi içten, yaşanmışlıkların samimiyetin kaynağı olduğu güzel bir rehber. evet okullarda muhakkak her sene bila istisna okutulsa sezadır. insan ruh ve cisim denen iki ayrı kanadın bir arada olduğu özel bir kuş türü! fiziki, zihni ve ruhi cimnastiklerini yerine getirmediği zaman sadece kanat çırpan bir kuş gibidir, uçamaz, deve kuşu gibi
168 syf.
7/10 puan verdi
Kısa ve öz bir yolculuktu diyebilirim. Başlarda anlatımındaki argo dilden ve aşırı dozda bulacağınızı düşündüğüm şiddetten dolayı sıkılabilirsiniz fakat kitabın ana fikrine erişebilmek adına devam etmek şart. Üç bölümden oluşan kitabımızda ilk bölüm bu tip argo muhabbetler ve vandallıklarla bezeli. Kahramanımız Alex ve çetesi (Georgie, Pete ve Dim) türlü icraatlerle bu bölümü dolduruyorlar. İkinci ve üçüncü bölümlerse daha bir mesaj içeren bölümler olmuş. Her ne kadar ergen psikolojisi üzerinden anlatılmış olsa da kitabın vermek istediği mesaj, ergenlik süreci ve sonrasının yanında durumun siyasi yönünü de yansıtmış. Bireyin kendi adalet anlayışına ve vicdanına hitap etmek ve bu yönüne güvenmek mi gerekir yoksa onu, toplumun kabul edebileceği bir "iyiliğe programlı makine"ye mi dönüştürmek gerekir? Bireyin bu halleri kimler tarafından nasıl suistimal edilmeye müsaittir? Hikayenin işlenişinde ister istemez bu çelişkiler içinde sürüklenilebiliyor. Nihayetinde söyleyebilecek bir şey bulamadığımda tek yapabildiğim "Eğitim şart" demek oldu anca. Güzel vakit geçirtebilecek ve diğer distopyalar kadar olmasa da farkındalık oluşturabilecek bir kitap. Tavsiye ederim.
(Öncelikle kitapta bazı uygulamalar vardı.bazılarını yaptım bazılarını yapamadım.kesinlikle uygun bir vakitte yapmaya calışacagım.)
Bu kitabı Türkiyede yaşayan herkese okutmak gerekli diye düşünüyorum.Gelin görün ki geleneksel düşüncede çok fazla insan olduğu icin, yazılanları elestirecek ve uygulamayı denemek yerine kendi bildiğini okuyacak hatta sacma bulacak bircok insan cikacaktır.
Bir insanın sizi yanlış anlaması ve size karşı saldırıya gecmesinde temel sebep iletişim dilini kullanmayışımız olduğunu ögrendim. İletişim hakiki bir sanat ve eğitimi okullarda verilmeli diye düşündüm.tabi okullarda eğitiminin verilebilmesi için bu eğitimi veren insanların da eğitilmesi şart.hatta anneler ve babaların anne ve baba olmadan bu iletişim inceliklerini bilmeleri şart.daha kapsamlı olarak devletimizin idaresinde bulunan ve bulunacak olan her memurun, baskanindan tutun da temizlik elemanina kadar herkesin iletişim adına eğitilmesi gerekiyor. Kısacası insan insana yaşamak icin insanca bir tavır içerisinde olmamız gerekiyor ki bu da iletişim inceliklerinden geçiyor.
Kitap bana diger insanlara karşı daha hoşgörülü ve bilgece bakmayı öğretti.karşınızda size saygısızca tavırda bulunan insanlarla bile ince bir hoşgörü ile kendi seviyenizi düşürmeden nasıl iletişim kurabileceğinizi öğretti.insanların kabul edilemeyecek düzeydeki davranışlarının nedenlerini görmeyi ögretti. Kısacası peygamber sabrını öğretti bu kitap bana.
Tesekkürler Doğan Cüceloğlu
MATHEMAZEL
284 syf.
10/10 puan verdi
BİR ÖĞRETMENİN ÖRNEK OLACAK HAYATI
BİR BİLİM ADAMININ ROMANI: MUSTAFA İNAN - OĞUZ ATAY
Kitabı bitirdiğim an ilk aklıma gelen şu oldu: Ben ne okudum? Bir roman mı adında da olduğu gibi? Bir biyografi mi? Bir anı derlemesi mi? Hayır. Ben bir mücadele okudum. Azim okudum. Başarılmış bir hedef okudum. Bir ömür süren hocalık aşkı okudum.
Bir masal âleminde gibi hissediyorsunuz okurken kendinizi ama hakîkî bu “masal.”
“Uzman”larının berbat ettiği, uzmanı olmayanların da “eğitim şart” reklam sözünü dillerine pelesenk edip deyimleştirerek içini boşaltıp tüy diktiği o “eğitim”in esâsında ne olduğunu ve her derde devâ olabileceğini öyle yalın, içten bir üslûpla anlatıyor ki, nasıl okuyup bitirdiğinizi farketmiyorsunuz bile… Sonra da yüreğinizde, bu kitabın herkes tarafından okunması gerektiğine dâir zaptolunmaz, kıpır kıpır bir isteğin coşkusuyla umutlarınızı parlatıyorsunuz…
“ Köylülerim uğurlamaya geldi. Ahmet amca dedi ki: Hoce sen gitmeyesen askere, sen burada kalasan, senin yerine ben giderim.
Köylülerim dedi ki: Gitme hoce, biz seni çok seviyoruz, sen gidersen buraya iyi adam gelmez.”
Böyle güzel bir roman kahramanını tanımak, hâlâ yüreğindeki katıksız insan sevgisiyle öteki “dağ çiçeklerini” yetiştirmesine de tanık olmak ayrı bir mutluluk verdiği gibi, ara ara solgunlaşan umudun ışıltısını da tâzeliyor…
Romanlaştıran Deniz Günal ve sevgili Edip “hoce”lerin, “canım öğretmenim”lerin hiç tükenmemesi dileğiyle…
farklı bir bakış açısı kazandırdı. bir öğretmen olarak çocuklar için eğitimin önemini bir kez daha anlamamı sağladı :) her çocuğun içinde iyilikle birlikte kötülük de barınabilir. bu nedenle eğitim şart!
