Elif Nur Kara
@elifnurrkaraa
•insanlar kötüydü bende kitapları sevdim
24 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
En iyisi düşünmemekti, kaçmaktı. Kendi içime kaçmak, fakat bir içim var mıydı? Hatta ben var mıydım? Ben dediğim şey, bir yığın ihtiyaç, azap ve korku idi.
Sevgili Bayan Milena, size Prag'tan sonra Meran'dan yazmıştım.
Karşılık vermediniz.
Gönderdiğim o pusulacıklara karşılık beklemem yersiz, biliyorum.
Yazmadığınıza bakılırsa iyi olmalısınız.
Bizler çoğunlukla iyi olduğumuz zaman susarız.
Daha genç olduğum ve daha kolay etkilendiğim yaşlarda, babamın bana verdiği bir öğüt, o gün bugündür hiç aklımdan çıkmaz. “Birini eleştirmeye kalktığında” demişti, “herkesin seninle aynı imkânlarla dünyaya gelmemiş olduğunu aklına getir."
Okur Takip Önerileri
"Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin. Bunu sonuna kadar götüremediysen kabahat senin değil. Bana hakikaten yaşamak imkanı verdiğin birkaç ay için sana teşekkür ederim."
Bense ruhsal acıdan söz ediyorum! İnsanların yeteneklerinin, çalışmalarının, yaşamlarının boşa gittiğini görmelerinden. Akıllıların aptallara boyun eğmelerinden. Güçlülük ve cesaretin kıskançlık, güç hırsı ve değişme korkusu tarafından boğulduğunu görmelerinden. Değişme özgürlüktür, değişme yaşamdır. Ama artık hiç bir şey değişmiyor! Toplumumuz hasta. Biliyorsun. Sen de onun hastalığını yaşıyorsun. Onun intihara sürükleyen hastalığı.
Daha kötüsünü yaptım
Na’aptım biliyor musunuz
Tuttum insanları sevdim
Yokluğun cehennemin öbür adıdır üşüyorum kapama gözlerini
"İnsanda mantık olmalı. Düşünce olmalı. Düşünce nasıl olur? Bilgiyle olur. Bilgi de kitaplardadır."
"Cahilliği yok edecek ilaç bilim değil mi? Evet, bilim. İşte o da kitapların içindedir. Cahilliği ancak okumakla yenebiliriz. Karanlığı okuyup öğrenmekle, kafayı ışıklandırmakla yenebiliriz."
Seni özgürce, hiçbir şeyden korkmadan sevebilmek için neler verebileceğimi bilsen…
Bir anlam gelse,
Ne varsa alsa,
Gitse
Bir anlam gelse,
Ne varsa verse,
Kalsa.
Sayfa 40
Hayat büyük bir hızla çekiliyordu.Solmuş bir yaprak nasıl büzüşmüşse,canlılığını kaybeden şehir de öyle büzüşüyor,çekiliyor,canlılığını yitiriyor,içine kapanıyordu.Sabahtan akşama kadar çalıştıkları işyerinin çeşitli odalarında kapalı kalmış insanlar,şimdi de evlerinin odalarına varmak için sabırsızlanıyor,acele ediyor,itişiyor,engellendiklerinde kızıyorlardı.Odalar arası yolculuk başlamıştı.Ya da kutular arası yolculuk.
