Ahmet Ümit'in okuduğum ikinci kitabıydı, ilki İstanbul Hatırası ikisini de çok beğendim kurgu, anlatımdaki sadeliği, samimiyeti çok hoşuma gitti. Kitabın kapağındaki yazı konusunu okumadan almama neden olmuştu. "Aşk, yaşamı; cinayet, ölümü sıradanlıktan kurtarır."
Yılbaşı gecesi yaşanan bir cinayet, sebebi aşk. Maktülün o kadar çok düşmanı var ve o kadar çok can yakmış ki katil hangisi diye hepsinden tek tek bahsederken yine umulmadık, şaşırtıcı bir sonla bitti kitabımız.
Kitapta yer yer eski şarkılara yer vermesi de güzel, tam efkarlanmışsınız, bi de içinizden Müzeyyen Senar şarkısı söylüyorsunuz tam oluyor.
"Maziye bir bakıver, neler neler bıraktık..."
En ilginci de karakterlerden biri polisiye kitap yazarı, babacan polisimizle yakından ilgili, tanışıp kaynaşmak istiyor ama Nevzat Başkomiser yüz vermiyor, yeni kitap hazırlıklarında ama dayanamayan durumu açıkça dile getiren başkomiserimize son bir hediyesi var yazarın, kendisini anlattığı bir romanı, Beyoğlu'nun En Güzel Abisi.
İyi okumalar dilerim.
