Bazı insanlarla tanışmaya geç kaldık. Bazılarını tanımaktan pişman olduk. Bazılarıyla da henüz kesişmedi yolumuz. Hayat biraz da bir insandan kopup başka bir insana bağlanma yolculuğu. Her kopuş ve bağlanış, insana muhakkak bir şeyler katar, pişmanlık ve üzüntü verse bile.
Mən səni unuda bilmirəm, axı
Unutsam nələri unudam gərək
Göylərə baxmışıq aylı gecədə
Unutsam, göyləri unudam gərək!
Dənizi unudum, ya dalğaları?
Xatirən yadımdan çıxaydı barı
Payızda xəzanı, qışdasa qarı
Güney Mezopotamya'da en eski yaşam izleri MÖ. 5900 yıllarına tarihlenen El Obeyt denilen küçük bir höyükte başlıyor. Ona karşılık Kuzey Mezopotamya'da en geç 7000 yıllarında yerleşimin ve tarımın başladığı görülüyor.
Sayfa 18Kitabı okudu
Elzem Akay...
"Sevdim, böyle korka korka sevdim. Aceleciydi yazdıklarım, sanki iki saniye geç cevap versem onu kaybedecektim. Siz hiç iki saniyede dünyanın sonuna ayak bastınız mı? Büyük bir yıkım, her şey ölü, üzerinde durduğum toprak ölü, nefesim ölü...ben ölüyüm. Ben iki saniyede ölümü gördüm. Çok garip değil mi? Hadi yadırgayın beni hala yaşıyorsun diye, ben iki saniyede ölümü öldürdüm tenimde. Evet doğru hala yaşıyorum..."
Herhangi bir çalışmada, etkinliğin planlı olmayışının üzerimizde ne denli zararlı bir etkisinin olabileceği, eğlence için çıkılan uzun yolculuklarda, insan er ya da geç kendini mutsuz duyumsadığında anlaşılmaktadır; çünkü, insan asıl uğraşının dışında, adeta doğal unsurundan kopmuş olur.
Sayfa 155Kitabı okudu
"Tuhaf," diye devam etti, "alıştığı gibi çoktan bana koşmuş olmaması. Saat dokuzu seksen dört dakika ve yetmiş saniye geçiyor? Ve Magnet de gelmedi ama şairler hep geç kalır zaten. Mutlaka bir grunzule ile uğraşıyordur ki o da zaman alır."
BULUŞMALAR AHİRETE KALDI
“Paslı bir trene binip anneme gitsek. Bir çay koysa… içsek…!
Sonra babam girse aniden içeri.
‘Geç oldu uyuyun’ dese…!
…ve biz uyusak,
çoook uyusak…!
-ÇOCUK UYANSAK…!
Dibe gömülen vatan er ya da geç yeniden su üstüne çıkar.
İş bankası kültürKitabı okuyor
Saat 03.35 koca bir ağrı ve davul gibi şiş bir damak. Evde benden başka sadece bir şey olsa çok da yardıma koşmayacak biri var. Bir de kedim o da zaten :)
bugün dişcideydim benim için acı ama okuyanlar için aman disci mi abartma denilecek durum için. Stresli bir dönemden mi geçiyorsun dedi. Stres bir dönem ve içinden mi geçiliyor ben onu genel
Zehri biraz daha geç içmem halinde elime geçecek bir şey yok. Artık bağlı olmadığım bir yaşamı korumaya çalışmakla komik duruma düşerim.
Kahve bende çarpıntı yapıyormuş. Yaşım yirmi bir. Bu konunda bile kendime geç kalmayı başarmışım.
İçinde ‘nasıl anlatılır’ını bilmediğin bir boşluk. Ruhunda sana ait ama sana benzemeyen bir alan. En çok onu arıyorsun. En çok ondan kaçıyorsun. Bir tanımı yok. Kitaplarda yok, şarkılarda, şiirlerde yok; gündelik yaşamın içinde en ufak emaresi yok. Onu bulamadığından bileğin kağıtlara düşüyor. Onu bulamadığından aydınlıklardan siliniyor
sokaklarda yalnız yürüyor olması, çok geç olana kadar kimsenin çığlıklarını duymaması onun hatası değildi.
