Sonsuzum (Kendimden)
Gel bir ateş yakalım hasretin tam ortasına,
Gel bir dilek tutalım mutluluk hatırasına,
Sen ki :
Geç gelmiş bütün mutlukların ortak temsili,
Ben ki
Senden gelen ne varsa amenna demenin diğer sesi
Dur bak gözlerime bir resim karesinde,
Ben kimseye bakmadım böylesine....
Böylesine büyülü, böylesine sevgi dolu
Ve ben görmedim yüreğinden daha güzel
Her dakika başı burnunu çeken sümüklü bir adam oturdu yanıma. Uçak havalandı. Umutlarımı geri kazandığım topraklara veda ederken yanımda oturan sümüklü adama baktım. Eski müdürümü anımsatıyordu bana. Rezil hayatının farkındaydı ama etrafındakilere lüks içinde yaşayan mutlu bir adam rolü yapmayı seviyordu hostesten bir kadeh şampanya isterken. Bana
Sayfa 428Kitabı okudu
Lotus çiçeğini bilir misiniz? Güneş ışıklarından çok uzaklarda, çamurun en diplerinde yetişir. Ama er ya da geç lotus, çamurun yüzeyine çıkarak ışığa ulaşır ve gelmiş geçmiş en güzel çiçek olur… Lotus çiçeği birçok farklı kültürde ve özellikle Doğu Asya dinlerinde saflığın, aydınlanmanın, kendini yenilemenin ve yeniden doğuşun sembolü olarak kabul edilir. Onun karakteristik özellikleri insanoğlunun durumuyla muazzam bir benzerlik gösterir. Kökleri güneş ışığı almayan en kirli sularda olsa bile, lotus en güzel çiçekleri filizlendirir.
Her insanın aydınlanma ve mükemmel olma potansiyeli vardır. Bu sadece insanoğlu ışığa ulaşana dek geçecek bir zaman meselesidir. Hepimiz bir şekilde o çamurun içinde doğuyoruz. Hayattan, yakınlarımızdan, dost sandıklarımızdan büyük darbeler yiyoruz. Hatalar yapıyoruz. Günahlar işliyoruz. Tıpkı çamurun içinde doğan bir lotus çiçeği gibi. Ancak o çamurun içinden çıkıp güneşe ve ışığa ulaşmak, filizlenmek, aydınlanmak ve lotus çiçeği gibi güzelleşmek bizim elimizdedir
Sayfa 324Kitabı okudu
Uyanış
Yirmi sekizinci yaşımdan yazıyorum ya da yirmi dokuz.. insanları iyileştiren onların yüreğine dokunan bir yanım var ve bununla yıllarca gurur duydum. Hatta birkaç dakika öncesine kadar da gurur duymaya devam ediyordum. Uyanışım okuduğum bir kitap sayesinde oldu. (Umarım uyanmışımdır.) İnsanlara koşturmaktan kendime geç kalmışım ve nasıl olsa hallederim diyerek kendimi hep ihmal etmişim. Dünyaya bir kere geliyorum ve dolu dolu yaşamak istiyorum. Rabbimin bana çizdiği o muazzam çizgi içerisinde dolu dolu.. yaşamaya bugünden başlıyorum. Biraz mola.. kendimi tanımalı ve omuzlarımdaki yükleri birer birer özgürleştirmeliyim. Yüreğime derman olmalıyım. Acele etmeden sakince kendime yetişmeliyim. Henüz yolun başındayım ve gidecek yolum çok. Kendimi seviyorum kusurlarımla birlikte. Kimseye ne güzellik borcum var ne de mükemmellik. Ben ağrılarımla ve gülüşlerimle var oldum. Canım kendimin omzuna bir kelebek kondurup dinlemeye gidiyorum sessizce dünyayı.
""Seni seviyorum," diye fısıldadı Edna, "yalnızca seni, başka kimseyi değil. Ömür boyu süren, aptal bir rüyadan uyandırdın beni geçen yaz. Ah, nasıl da üzdün beni aldırmazlığınla! Ah, nasıl da kahroldum, ne acılar çektim! Artık burada olduğuna göre sevelim birbirimizi Robert'ciğim. Birbirimizin her şeyi olalım. Bundan başka hiçbir şeyin önemi yok dünyada. Şimdi arkadaşıma gitmek zorundayım, dönmemi bekler misin? Ne kadar geç dönersem döneyim, beni bekler misin Robert?"
Sayfa 182 - İş Bankası YayınlarıKitabı okuyor
Biliçli ve duyarlı bir şekilde yaşamalıydım. Ama aldandım. Kafam karışıktı. Doğru prensiplere dayalı fikri bir formasyondan geçmedim. Aynı şekilde dağınık bir şekilde okudum, parça parça yaşadım ve sonuç olarak geç uyandım. -Eğer buna uyanış denirse.-
Sayfa 55Kitabı okudu
Sabah saatlerini geç uyanarak kısaltmamak, uygunsuz işlerle ya da konuşmalarla harcamamak gerekir; sabahı yaşamın özü olarak görmek ve bir ölçüde kutsal saymak gerekir. Buna karşılık, akşam, günün yaşlılığıdır: Akşamları bitkin, boşboğaz ve dikkatsiz oluruz. Her gün, küçük bir yaşamdır, her uyanış ve yataktan kalkış küçük bir doğumdur, her taze sabah küçük bir gençlik ve her yatağa gidiş ve uyuyuş küçük bir ölümdür.
Mutlulukla titreyen yüreğini iman dolu bir ruh hali kapladı, insanlarda da sevinçte, kederde ve acıda olduğu gibi. Gerçi bir ömür boyu sade bir karanlıkta yolu dümdüz yürüyen bir kalbin üzerinde ilahi mucizelerin hafif ışığının oldukça geç tutuşması inanılmaz görünüyordu fakat bundan bir şüphe duymaya korkuyordu; hayal ettiği bu lütfun ihtişamını akşam karanlığının çöktüğü bu sokaklardan eve kadar kutlu bir uyanış ve müthiş bir rüya halinde taşıdı...
Sayfa 47Kitabı okudu
