İnsanın en büyük korkularından biri de unutulmak. Bu dünyada hiç yaşamamış gibi unutulup gitmek istemiyor insan.
Sayfa 383 - Doğan KitapKitabı okuyor
"Sürüklenip gitmek hayatı en basite indirgiyordu ama asıl acı veren yaşamaktı."
Gençtim, bilmiyordum o zamanlar.
Gitmeye yeltenmenin gitmek demek olmadığını.
~Ali Lidar.
SON BİR VEDA
"Hani bazen söyleyecek çok sözün olur da, bakarsın şöyle bir etrafına ve sonra yutkunarak, ben kime neyi anlatmaya çalışıyorum diye susarsın ya. Hani konuşsan yanlış, sussan yalnız insan olursun ya. Hani ne haliniz varsa görün diyerek haykırıp çekip gitmek istersin ya, hem de hiç dönmemek üzere. İşte o hallerden birindeyim. Gördüklerim, yaşadıklarım, hissetiklerim tahammül sınırlarımı çoktan aştı.
Ya insanlar bende çok yanlış yerde ya da ben bu dünyanın çok yanlış yerindeyim..."
İçim dışım sanki eski bir ev gibi. Bakanım çok olsada halimden anlayan yok. Güya kalbimin üstünde vefa varmış çekip gidenlerden yadigâr.
Herkesle hançer gibiyim de kendimle adım çıkmış sanki. Kıpırdamadan izliyorum artık olup biteni.
"Dünya bensiz de dünyaydı darılmadım" diyor ya şairin biri, tamda bu durumdayım. Daralmıyor, dayanıyorum artık.
Gitmek
“Hayat budur işte. Hep giden birileri olur. Ne yürek unutur ne özlemler ölür. Bunlar sevgimizde yaşamaya devam eder. Ama birileri, zamanı geldiğinde gitmek zorundadır.”
Sayfa 255Kitabı okuyor
Hep daha uzağa gitme arzusu
Arzum gitmek, hiçbir şey düşünmeden, sözler vermeden gitmekti.
Sayfa 249Kitabı okuyor
"Biri her gün işe gitmek ve akşam beşe kadar çalışmak zorunda olduğuna üzülüyor, diğeri böyle bir mutluluktan mahrum kaldığı için iç çekiyor."
ah biliyorum güç gelecek sizlere
ama artık gitmek geliyor içimden
bir sabah
masmavi bir bulutun peşinden
dönüşü olmayan yerlere
Gitmek unutmak değildir,
Gelmek de kavuşmak..
"Yüreğinde varsa eğer,
Her gün gitmek,
Her an kavuşmaktır.." 🚬