Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Feda etmeyelim, feda edilmeyelim ..
Feda etmek; bir şeyi gözden çıkarmak, bir şeyi bir şeyin uğruna vermek... Feda etmek, dışarıdan çok masum görünen bir sözcük. Ama bir de Nihan Kaya'dan dinleyin feda etmenin hazin öyküsünü.. Çok sevdiğim yazar yine muazzam kalemi, hikaye anlatıcılığı ile müthiş bir esere imza atmış. Görmezden gelinenler, sesini duyuramayanlar, korunamayanlar için dile gelmiş sesler, sözcükler...
"İçinizdeki çocuğun sizden başka hiç kimsesi yok!! Anladınız mı hiç kimsesi! Siz onu korumazsanız hiç kimse korumaz o çocuğu sizin yerinize"
"Fiziksel değil ama ruhsal doğumumuza tüm dünya karşı. Yine de doğuyoruz. Onlara rağmen doğabildiğimiz kadar varız bu hayatta."
"Bizi herhangi bir şey için feda eden biri, bizi seviyor olabilir mi? Bizi feda edebilen birinin sevgisi, gerçek sevgi olabilir mi?"
"Bu dünyadaki en görünmez acılar, bir çocuğun çektiği acılardır."
"Dünyada hiç kimse, bir başkasının hislerinden mesul değildir. Çocukların hisleri hariç..."
"Var olmak ve yaşamak birbirinden ayrı şeyler. Yaşama hakkımıza hemen herkes saygı duyuyor. Ama var olma hakkımıza saygı, çok daha az rastlanan bir şey."
"Evet, hayatta kaldık..Ama hayatta kaldık diye... ölmedik mi?
Öldük, ölüyoruz ama her gün yine yeniden köklerimizden doğuyoruz. Yaşamanın tekrar tekrar kendini doğurmak olduğunu, içimdeki çocuktan başlayarak her çocuğun korunması gerektiğini ve bunu ancak bizlerin yapabileceğini hatırlattığın için çok teşekkür ediyorum canım yazarım..
Dünyanın Öteki Yüzü
Neydi peki bu öteki yüz?
Görmezden gelinenler, gerçekler, hayaller, empati yoksunu olduğumuz noktalar...
Meltem Dağcı, içerisinde oniki öykünün bulunduğu bu kitabı ile tüm bu öteki yüzleri bizlere göstermiş. Ortaya koydukları basmakalıplıktan uzak. Farklı bir dünya yaratarak, bu evrenin söylenmesi gerekenlerinden adeta bir ülke kurmuş. Öyküler fantastik, yer yer distopik. Beni oldukça ilgi çekici hikayeler karşıladı.
Yazar görmemiz gerekenleri farklı bir konumdan gösteriyor bize. Örneğin;
Damızlık Birliği öyküsünde erkeklerin hamile kaldığı bir dünya oluşturuyor. Bir kadının gebelik zorluğuna daha iyi bir empati göndermesi yapılamazdı.
Damgalı Yumurtalar bize sunulan dayatmaları taşlıyor.
Şapeldeki Gölge dış güzellik kavramına verdiğimiz yüksek değerin acımasız sonuçlarına atıfta bulunuyor.
Velhasıl demem o ki yer alan öyküler, her ne kadar hayal dünyasının bambaşka kapılarını aralasa da, ardındaki imgeler gerçekliğe varıyor.
Farklı kurgular ilginizi çekiyorsa bu kitap tam sizlik olabilir.
Kabullenmek
Kızım Hakkında Her Şey görmezden gelinenler, kuşak çatışması ve en önemlisi de sessiz kalmak ile mücadele etmeyi bir annenin yetişkin kızı ile ilişkisi üzerinden anlatan bir kitap. Kuşak çatışması ile beraber yaşlılık ve yaşlı bakımı ile ilgili de önemli konulara değiniyor. Bu çatışma yazarın kitabın sonsözünde de belirttiği gibi bir başka insanı
Bursa Barosu Edebiyat Komisyonu ile okuduğumuz ve benim yeni tanıştığım bir yazar Yalçın Tosun, dolayısıyla okuduğum ilk kitabı. Mart ayı incelemesine yazar da katılacak ve değişik bir tecrübe olacak bizler için.
Öykü yazımında sıradanlığı aşmış birisi olarak gördüm yazarı. İnsan ilişkileri derinlemesine aktarılıyor ve bir yara bırakıyor okurda. Bu aktarım ise bir ergenin gözünden salt gerçekçi, farklı kimlik ve yönelimlerden kahramanların yaşantısının iç yüzü vasıtasıyla, toplumsal cinsiyet yaftalarını delip geçecek güçte bir anlatımla karşımıza çıkıyor. Aile ilişkileri ve fark edilmeyen çocuklar, görmezden gelinenler ve Üç Çingene’de olduğu gibi görünmek isteyenler satırları süslemiş. Farklı yazım tekniklerinin uygulandığı ve paragraflar arası geçişlerin yapıldığı Süpürge Satıcısı, Makaslar gibi öyküler de oldukça güzeldi. Genel anlamda beğendiğim bir kitap oldu. Herkese keyifli okumalar.
Nihan Kaya’dan yine meydan okuyan bir kitap
“İmgeye hapsedilmiş her şey puttur. Kimseye onun putuna tapacağıma dair söz vermedim ben” diye başlıyor her şey.
Görmezden gelinenler, sesini duyuramayanlar, korunamayanlar için yazmış tüm satırlarını. Din, aile, cinsiyet ve cinsellik gibi tabulaştırılan her şey için haykırıyor adeta. Hacer’in,
216 syf.
·
Puan vermedi
Kitaptan önce Apartheid sisteminden söz etmek istiyorum.
Apartheid Rejimi ; Güney Afrika’da 1948'de Ulusal Parti’nin iktidara gelmesiyle " ırk ayrımına " resmî kimlik kazandıran bir rejimdir. 1948 - 1990 yıllarında politik rüzgarını estirerek birçok insanın ten rengi(siyahi) gerekçe gösterilerek çeşitli işkencelere uğramasına hayatını kaybetmesine ya da yurtlarından kovulmasına sebep olmuştur.
Bu kitap devletin yasama gücünü "sömürü ve baskı aracı" olarak işlevselleştirdiğini anlatmak üzere kurgulanmış, İmparatorluk diye anılan hayali ülke üzerinden Güney Afrika'nın kara kaderine beyaz ellerin parmak izlerini, resmi olarak(!) çıkaramasa da, edebi yolla belleklere kazımayı hedeflemiştir.
Bu anlamda çok etkileyici bir kitaptır.
Bazı insanlar haksız yere acı çektiğinde, derdim kendi kendime, "acılarına tanık olanların kaderi bunun utancını hissetmektir." Duygusuyla adaleti sorgulayan bir yargıcın günlüklerinden dinlediklerimiz, insan olarak ayrışmanın, ayrıştırıcı olmak için de insanlıktan çıkmanın portresini çizer.Barbar olarak nitelendirilen kesim aslında halkın yerlisi ve toprağın sahibi iken, sistemin zoruyla nasıl ötekileştirildiğine okuru da tanık eder.
Kitap iç monologlarla ilerlerken karakterlerin tüm yönleri taraf tutmaksızın işlenir burada insana dair her şey sorgulanır.Bireyin belleğinden sistemin ruhuna uzanan yolculuk esnasında görünenler ,cama ters açıdan yansıyanlar, anlam kazanamayanlar ya da görmezden gelinenler üzerine...ürpertici bir seyir.
Yazarın yalın üslubunun ruhunuzda karmaşa yaratacak bir güce dönüşeceğini de ekleyerek hâla okumamış olanlara tavsiye ederim.
Esen kalın
Yoksulluk, yoksunluk, dışlananlar, ezilenler, katledilenler, sömürülenler, görmezden gelinenler. Demirtaş iyi tanıyor anlattığı insanları ve koşulları. Seher de kaldığı yerden devam ediyor sanki içerde değil dışarda insanların içindeymiş gibi bizim gormedigimizi, duymadigimizi, konusmadigimizi yazmış.
Yoksulluk, yoksunluk, dışlananlar, ezilenler, katledilenler, sömürülenler, görmezden gelinenler. Demirtaş iyi tanıyor anlattığı insanları ve koşulları. Seher de kaldığı yerden devam ediyor sanki içerde değil dışarda insanların içindeymiş gibi bizim gormedigimizi, duymadigimizi, konusmadigimizi yazmış.
Ahraz
Sarsıcı, derinden etkileyici bir hikaye.Görmezden gelinenler,onları görmezden gelenler ve sonunda yangın yerine dönen bir kasaba.
Yaşamak denirse,kabuk bağlayan bir yaşam.Kabuk bağladıkça küçülen İrfit Adile ve onun ahraz oğlu İsrafil'in acı yaşamını konu alıyor kitap.
İsrafil sessizliğe mahkum olduysa da içinden yükselen çığlıkları sayesinde kendine bir yaşam kurmayı başarıyor.Konuşmadan,duymadan aşık oluyor,Yusuf Usta'nın hikayelerini dinliyor,gerçekten yaşamak için sessizliğinde kaybolmuyor.
Mitoloji,dinler ve harika bir kurgu ile çok iyi bir hikaye.
136 syf.
·
Puan vermedi
Eşek kadar oldum ama halen ; Adıma imzalanmış, bana emanet edilmiş yeni bir kitap geldiğinde, hızlı hızlı her tarafını karıştırırım. Üç beş yerinden bir şeyler okurum. Tadına bakarım. Beni çekiyor mu? Koklarım beğendim miydi de öperim. İşte bu kitap da onlardan biri.
Ne çok atasözü , deyim vardır değil mi eşeğe benzetilerek nitelendirilen.
Farklılıklari farketmek ve anlamak üzerine
Hey! Sana sesleniyorum sana. Evet evet sizler. Sana da diyorum Türk. Sen de Kürt. Arap Fars. . Sizleri de unutmadım. Dar pantolon giyen Fransız. Şuradaki asalatten bahseden İngiliz. Tarihinden dem vuran İtalyan sana da sesleniyorum. Sen de sanayici Alman. Ooo kimler varmış daha . Felsefeciler,filozoflar bölgesinden Yunan. Ama hepinizi
İnsanlık ağacının kırık dalı Ezidiler...
Görmezden gelinenler...
İnsan olmaktan utandıran bir hikaye...
Ezidileri araştıracağım, adlarını bile doğru bilmediğim bu insanları, onların yaşadığı tarifi imkansız zulmü...
Fakat Livaneli'nden beklemezdim böylesine yavan bir üslup. Sanki bir an önce bitsin bu kitap, Ezidiler üzerine de bir kitap yazayım diye düşünmüş gibi hissettim okurken. Halbuki böyle bir konu çok daha geniş ele alınarak, çok daha etkileyici bir biçimde işlenebilirdi. Hayal kırıklığı yarattı açıkçası.
Yine de Ezidiler tanınmayı, bilinmeyi sonuna kadar hak ediyorlar. Bu yüzden tavsiye ederim. Her şeyden önce birer insan olduğumuzu unutmayalım. Sevinçlerimiz, acılarımız ortak. Ezidi olsun, Hristiyan olsun, Müslüman olsun... Ölen çocukların kanı ellerimizden çıkmayacak.
10/10 puan verdi
"bütün hayvanlar eşittir. bazı hayvanlar daha çok eşittir."
doğrusu "çok güzel bir kitap, herkese tavsiye ediyorum" gibi fuzuli cümleler kurmak gözümde çok alçaltıcı bir yer edindi bu kitapla. bu cümleleri kurmanın o hayvanlardan bir fark bırakmadığı da uzunca bir süre beynimde yankılandı. herkese tavsiye etmem. çok güzel bir kitap değil, çok doğru bir kitap. o kadar doğru ki okudukça beynime bir balta gibi indi görmezden gelinenler. belki bir distopya değil fakat onlardan daha yakıcı. umutsuzluk mu? hayır, tam tersine belki de bir ümit. bir şeyler düzeltilemese de görmenin vereceği bir ümit. dillere pelesenk olmuş sistem açıkları, dilime değil zihnime inanılmaz bir güçle kazındı. sanırım bu kadar zekice ve ustaca bir şey insanlıktan beklemiyordum. ele aldığı konu birçok düşünürün gözünden incelenmiş bir konu, sokağa çıktığımız anda bile milyonlarca teori ortaya atabileceğimiz nitelikte geniş bir çapı var fakat bu kadar naif ve cesur bir eleştiri gözümdeki yerini daha da üstlere çıkarmıştır kitabın. anlaşılan şeylerden çok daha fazlası anlatılmaya çalışılmış, kitap değil hazineler barındıran bir bahçe diyorum bu yazımlara. sonra aklıma "bütün bahçeler kilitli, anahtar tanrıda kaldı" dizeleri geliyor, bu kadar zor olmamalı ama bu kadar zor. insanlık mutsuzluğa talip, anlatılar uzayda bir ses. sonra nietzsche bir kere daha yürürlüğe giriyor, bütün gerçeklerde, zerdüşt hariç değil.
"ben bu kulaklara göre ağız değilim"
Bitirdim ,esrarengiz bir itirafçının ağzından bir aile dramı ,goodle lar görünürde kendi yarattıkları bir cennette Mutlu yaşayan mükemmel bir ailedir,ancak ,altı kişilik ailenin ,her bireyinin ruhunu kemiren korkularının gün be gün gözlerini kör edip ,burunlarının dibinde yaşananları farketmelerini engellemesiyle sahte cennetleri cehenneme dönüşür ,görmezden gelinenler ,söylemeyip içe atılanlar ,ruhlarında ki çatlaklardan sızarak oluşturduğu suçluluk duygusu ,ensestle yaralanmış bir çocuk ,pedofili ile bir çocuğun ruhunda açılan onulmaz yaralar ,onun sessiz çığlıkları duyulacak mı ,yada duyanların hali ne olacak ,Anne baba olmak herkesin harcı değil kısaca ,pisikolojik yönü ağır ama tokat gibi suratına çarpan eh sonuçta yeraltı edebiyatı Can'ım cicim muhabbeti olmayan sert ve can yakıcı bir kitap ,çocuk sahibi olanlara özellikle tavsiye olunur .
