Peki Ya Sürekli “GÖRÜNÜR” Olsaydınız? –
Gyges’in Yüzüğü, Sosyal Medya ve Ahlak Felsefesi
Sosyal medya ve artık her adımda bulunan kameralar ile birlikte sanki Gyges’in Yüzüğünün bir versiyonunu takıyoruz gibi. Ama bu sefer bu yüzük bizi herkese görünür kılıyor. Saklanma ihtimalimiz yok. Gelip geçenin göz attığı bir vitrindeymişiz gibi. Yani. Artık bilmeyen yoktur. Dijital çağda sürekli
·
Puan vermedi
Selamünaleyküm, canlar! 
Hansel ve Gretel'i ben veletken okumuştum ta 5 - 6 yaşlarında. Aklıma gelmişken yazayım dedim. Efendim bu masal kitabını okurken şöyle... Bu iki kardeş evden gece kaçıyorlar abem. Ormanda kaybolmamak için de arkalarında ekmek kırıntılarını bırakıyorlar. Ben küçükken derdimde: Lan günah değil mi ekmeği yere atıyor bunlar? Ssjsjjsjsj ayrıca hangi akılla ekmek bırakıyorlar ki kuşlar yer yollarını kaybederler derdim ve öylede oluyordu. Sonra bunlar dışı şekerle, çikolatayla kaplı bir süslü mü süslü bir ev bulmasın mı bu evde cadının evi olmasın mı. Aboo işler burada değişiyor neyse bu kadar spoiler yeter. ;)
Gelelim asıl meseleye. Abem çocuklarınıza kitap alacaksanız kendi kültürünün eserlerinden başlamak daha makul olacağını düşünüyorum. Kitab-ı Dedem korkut ala lisanı taifeyi Oğuzhan eseri yani Dede Korkut masallarını okutturun derim. Kültüründen beslensin tanısın derim. Ayrıca edebiyatımızın önemli bir yazarı olan 
Eflatun Cem Güney'in eserlerini okuttura bilirsiniz zira kendisi Masalcı Baba lakabıyla bilinir.
Bu bilgiyi de kim bir milyon ister yarışmasına katılırsanız genel kültür olur size.
Hade Allah'a emanet.
post-modern
Post-modern fikre göre; tek tanrı ya da mitlerdeki tanrılar insan yapımıdır. Aynı şekilde Ay'ın şu şu kütleli, başka bir fiziksel cismin etrafında dönen bir cisim olduğunu , etrafından döndüğü Dünya'nın da şu şu kütleye sahip, şöyle biçimlerde matematiksel olarak hesaplanabilir bir yörüngesi olduğunu, ya da Batı tıbbının Doğu
Sayfa 157 - Tuti KitapKitabı okudu
Onceki durgunlugundan eser kalmamıştı. Kırk yılın insanların kalbini anlamak icin cok geç oldugunu fark etmistim.
Sayfa 206Kitabı okudu
Çocuklar için yazılmış bu tür pek çok hikâye olduğunu düşündü. Bütün duygularınızın üzerine asit püskürten masallar. Ormana atılan Hansel ve Gretel, Bambi’nin bir avcı tarafından vurulan annesi, Yaşlı Sarının ölmesi. Küçük çocukları yaralamak kolaydı. Onları ağlatmak. Bir de işin garibi bu özellik pek çok hikayecinin sadist yanlarının uyanmasına neden oluyordu…
“O zaman ben de tesadüfen balkona çıkmış gibi yapardım. Konuşmaya başlardık Okumayı severdi ama dandik kitaplar okurdu çoğunlukla. Bana Pamuk Prenses, Hansel ile Gretel falan gibi hep bildiğim, aptalca masallar anlatırdı. Ses etmezdim. Hoşuma giderdi bunları ondan dinlemek.”
Terk Edilişlerin Kısa Kataloğu
Soyun tarihi birkaç çocuğun terk edilmesiyle tarif edilebilir. Dünyanın tarihi de aynı şekilde.
Minos’un labirentine atılarak terk edilen boğa başlı çocuk...Ayak bilekleri delindikten sonra bir sepet içinde dağa bırakılarak terk edilen, önce kral Polibos, sonra Sofokles, ardından da bir sonraki babası Sigmund Freud tarafından evlatlık edinilen Oidipus.Terk edilen Hansel ve Gretel, Çirkin Ördek, Kibritçi Kız, yetişkin İsa. Kibritçi Kız anneannesinin, İsa ise babasının yanma gitmek ister...
Ardında efsaneleri olmasa da, bir zamanlar ve şimdi terk edilenlerin ve terk edilecek olanların durumu bu. Onları, mitlerin yalaklarından düşenleri, bu kelimeler hanına alalım, onlara tarihin temiz çarşaflarını serelim, donmuş ruhlarını saralım. Ve onları, bu sayfaları kanştırırken, ürpermiş sırtlarını ve başlarını sıvazlayacak ellere bırakalım. Buradaki okurların kaçı, bir kere de olsa, kendini terk edilmiş hissetmemiştir? Kaçı, bir kere de olsa, bir odaya, depoya veya bodruma, aklı başına gelsin diye kapatıldığını itiraf edebilir? Peki kaçı hiç kimseyi kapatmadığını söyleme cesaretinde bulunabilir?
Önsöz
Hikâyenin tümü orijinal basımda varsa bu zahmete ne gerek var diye düşünülebilir. Bu şımarıklık değil midir? Olmasa iyi olur, çünkü eğer öyleyse hayatımın büyük bir kısmını, vaktimi çöpe atarak geçirmişim demektir. Bana kalırsa gerçekten iyi hikâyelerde bütün daima parçaların birleşiminden daha iyidir. Eğer öyle olmasaydı, aşağıda okuyacağınız, Hansel ve Gretel’in tereddütsüzce kabul edilebilir, kusursuz bir hali olabilirdi: Hansel ve Gretel, iyi bir anne babaya sahip iki çocuktu. İyi anne öldü ve baba bir sürtükle evlendi. Sürtük, kendisine harcayabileceği daha çok para kalması için çocuklardan kurtulmaya karat verdi. Kılıbık, karaktersiz kocasını Hansel ile Gretel’i ormana götürüp öldürmesi için zorla ikna etti. Çocukların babası onları öldürmeye kıyamadı ve bıçağıyla hızlı ve merhametli bir ölüm sunmak yerine onları açlıktan yavaşça ölsünler diye ormanda kaderlerine terk etti. Çocuklar ormanda dolaşırken karşılarına şekerden yapılmış bir ev çıktı. Ev, yamyam bir cadıya aitti. Çocukları hapsetti ve semirip ağzına layık hale geldiklerinde onları yiyeceğini söyledi. Ama çocuklar onu alt etti. Hansel, cadıyı kendi fırınına itti. Cadının hazinesini buldular, bir de harita bulmuş olacaklar ki sonunda evlerine geri döndüler. Eve döndüklerinde babaları sürtüğe tekmeyi bastı ve sonsuza dek mutlu yaşadılar. Son. Siz ne düşünüyorsunuz bilmiyorum ama masal bu haliyle berbat. Hikâye yerli yerinde ama zengin değil. Krom aksamı matlaştırılmış, boyası zımparalanmış bir Cadillac’a benziyor. Bu haliyle de yürür ama aynı şey olmaz, biliyorsun patron.
Sayfa 8 - Altın Kitaplar
Hansel ve Gretel masalından çocukların aldığı tek ders, yeterince sebat ederseniz muhakkak çikolata ve şekerlemeden yapılmış bir evle karşılaşacağınızdır.
Sayfa 84
