Dini bütün adamlar....
Dini bütün bir adamın karısını dövme alışkanlığında olamayacağını hatırlattım. Yengem, asıl ulemaların karılarını dövdüğü karşılığını verdi. Din kuralları böyle bir cezaya izin veriyordu. Dini bütün bir kadın kocasından yakınmamalıydı. Kadının görevi, kocasına sorgusuz sualsiz itaat etmekti.
...
- Hastalıktan, ölümden, ihtiyarlıktan, servetinizi kaybetmekten korkmuyor musunuz?
- Allah buyuruyor ki " Bir suçtan iki kere ceza vermem"...
- Fransız hukukunun temel esaslarından biridir bu...
- Çıkarın hukukunuzdan onu öyle ise !... Çünkü konuşmamız esnasında " Allah'ın kanunları değil, hukukçularımızın yaptığı kanunlar geçerlidir." demiştiniz...
- Yine felsefe yaptınız mösyö...
- Hayır, unutkan bir kişi olduğunuzu hatırlattım!
...
Sayfa 343 - Timaş 1998Kitabı okudu
Paşa'mın rahatlığına bakın hele:))
-Birini sevince insan, başkasını sevemez mi?
-Kadınlar söz konusu olduğunda öyle! Ya beni seviyorsundur ya da Zehra'yı, ikimizi birden seviyor olamazsın.
-Amma kesin yargıların var.
- Ayşe'yi mi hatırlattım yine sana. Onu da sevmiştin bir zamanlar.
-Şimdi de seviyorum.
-Ooo! Üç ettik desene!
Sayfa 228 - RemziKitabı okudu
hep gelmeyi hatırlattım
hiç gelmeyen o gafile.
O gün beni terliği ile dövmüştü yüzüm bedenim Çürük içinde kalmıştı evi terk Edip amcamın evine gittim oysa amcam bütün kocaların karılarını dövdüğünü söyledi amcama kendisi gibi saygıdeğer bir şeyhin dinibütün bir adamın karısını dövme alışkanlığında olamayacağını hatırlattım Yengem asıl ulemaların karılarını dövdüğü karşılığını verdi din kuralları böyle bir cezaya izin veriyordu dinibütün bir kadın kocasından yakınmamalıydı kadının görevi kocasına sorgusuz sualsiz itaat etmekti.
Sayfa 52 - MetisKitabı okudu
Bugün bir arkadaşımla İsrail ürünlerini konuşuyoruz. Yanımdaki diğer arkadaşım: "İsrail ürünü olsa da alırım Valla" dedi pişkin pişkin. O an yalnızca ona acıdım. Merhametten yoksun, mensup olduğu dinin önem ve güzelliğini, bu dinin kardeşliğini kavrayamamış biri ile tartışma gereksinimi bile duymadım. Sarf edeceğim kelimelere yazık etmedim. Yalnızca orada ölen, acı çeken çocukları, insanları hatırlattım. Hatırlayacak kadar dini ve merhameti varsa tabii...
Ona göre insanların adaleti hiçbir şeydi, Tanrı'nınkiyse her şey. Beni mahkûm edenin insanların adaleti olduğunu hatırlattım.
Sayfa 106 - Can Yayınları 79. Basım Şubat 2023 Çeviren: Ayça Sezen
Uyandığımda Hudson'm başı bacaklarımın arasındaydı. Ba- caklarıma değen nefesi, tüm vücudumun ürpermesine neden oluyordu. Gözlerim yarı açık bir halde başımı eğip, ona doğru baktım. Beni uyandırmadan nasıl soyduğunu merak ediyordum.
Bakışlarımı yakaladı. "Beni dün akşam uyandırmadın," dedi ve beni yalamaya başladı. "Ve sana
Sayfa 151
"İki taraf da sıradan değil, diye hatırlattım kendime."
Sayfa 140Kitabı okudu
"Küçük adımlar, diye hatırlattım kendime. Arkama baktığımda o ufak adımlarla yaptığım şeyleri görmek bana güç veriyordu."
Sayfa 271Kitabı okudu
Birde “okuduğun her kitabı anla ,ancak hiçbirine tam inanma,”derdim kendime. Hayat düsturum şuydu:”En doğru hayat,henüz hiçbir kitabın yazmadığıdır. “Süphan da bana “Oğlum senin yanında iyice aptal kaldım,”demişti bir defasında. Ona Helvetius’un bir sözünü hatırlattım:”İnsanlar doğduklarında aptal değil,cahildir,gördükleri eğitimin etkisiyle aptallaşırlar. “O yüzden üzülme Süphan,hiçbirimiz aptallaşacak kadar eğitim almadık çok şükür.”Üçümüzde kahkahalarla gülmüştük.
Ne yapabilirdim? Derin bir nefes alıp önümdeki sonu görünmeyen yola baktım. Ömür boyu hapse mahkum edilmiş gibi hissediyordum. Fakat karamsarlığa kapılmadım. Hatta arada neşelendiğim dahi oldu. Asla bir kahraman değilim. Burada tek mesele, tutarlılığa ilişkin bir ölçü idi. Hayatınız boyunca bir şeyler söyleyip ona inandığınızı düşünürsünüz. Sonra öyle bir an gelir ve gerçekler imtihana tabi tutulur. İslam'da bir öğreti vardır (ki birçoğuna göre en önemlisidir); başınıza gelen her şeyi Allah'ın takdiri olarak kabul etmeniz gerekir. Doğrusunu söylemek gerekirse, daha evvelden buna pek kafa yormamıştım. Fakat hayatımın geri kalanını hapishanede geçirip haydutlar arasında ölebileceğim bir durumla karşı karşıya kalınca kendime bu en temel kuralı hatırlattım: bir miktar tutarlılık. Ruh sağlığımı ve hekimlerin görüşüne göre beden sağlığımı da muhafaza ettim. Bu hususta dinin yanı sıra bir şeye daha teşekkür borçluyum: çocuklarımın moral desteğine.
"Ama öldü" diye hatırlattım. "Bundan daha büyük bir ceza yoktur. Artık nefret etmekten vazgeçseniz..."
Sayfa 54Kitabı okudu
