"Yol olmak için hiçkimse olana dek eksilmelisin.
Eksilerek çoğalacağını iyice bilmelisin."
Sayfa 12Kitabı okudu
_Laiklik, medeniyettir.
_Laikliği, her şeyin üstünde zorunlu buluyorum.
_Cadılarla, hortlaklarla ve ruhlarla ilgilenmek, politikacıların işi değildir. Politikacıların görevi, kanunlarla sınırlandırılmıştır. Politikacı, ruhları, sıradan insanlardan daha iyi bilmez ve bundan ötürü, en az benim kadar cahil olan ve benim selâmetimle benden daha az
_İnkarcılar kızgın fırına atılmış saman gibi yanacaklar. İnananlar ise ahırdan salınmış buzağılar gibi sevinçle sıçrayacak.
_Davutoğlu Süleyman’ın özdeyişleri_
_Akılsızlarara, ahmaklıklarına uygun karşılık ver. Yoksa kendilerini bilge sanırlar.
_Akılsızlar ne zamana dek bilgiden nefret edecek?
_İyilerin peşinden gidin. Hırsızın katilin
Bunca zaman beklediğim tek şey buydu, yaşayabileceğim bütün hayatlardan tek bir hayat için vazgeçtim; seninle olmak için...
Çünkü, hiçkimse kendisine sunulana razı olmak zorunda değildi. Eğer bir insan davranışlarından sorumluysa yaşamını kurma hakkından da sorumluydu.
Şimdi sen bir yolculuk insanısın. Yol olmak üzeresin. Yolculuk için gerçekten hafiflemelisin.
Yol olmak için hiçkimse olana dek eksilmelisin. Eksilerek çoğalacağını iyice bilmelisin.
Sayfa 12Kitabı okudu
Sanki kendinizin daha iyi versiyonuna doğru geçiş yapıyorsunuz ve bu iyinin ötesinin bir sonu olduğunu zannetmiyorum. Sizden sadece tek bir tane olduğu için yarışacağınız hiçkimse olmuyor sürekli kendinizi aşmaya başlıyorsunuz.
ingiliz dışişleri bakanı " ikna olmak istemeyen bir türkten başka hiçkimse sağı gibi kulak tıkayamaz."
Ben birinci oldum. Ama evinin tabanı toprak olduktan sonra birinci olmak neye yarar. Kim inanır memurdan zeka fışkırabileceğine. Hiçkimse. Bir tek ben. Ben biliyordum günün birinde büyük adam olacağımı.Ta o zamandan biliyordum.
Korumanın mümkün olmadığı bir kimliğe ısrarla tutunmak bana da delice geliyor, fakat daha üst bir yaşama ulaşmak için çaba göstermemek niye. Bir hiçkimse olmak istemiyorum ben.
Sayfa 55 - AgamedaKitabı okudu
İkinci yıldırıcı kuwet eğer herkes gibi olursak bir hiç olacağımız yolunda yine toplumca üretilmiş bir önyargı’dan neşet eder. Sizde herkeste bulunmayan bir şey olmalıdır. Toplumda herkesten ayrı bir yeriniz olduğunu hissetmezseniz mevcudiyetinizi de hissedemeyeceğiniz duygusu toplum tarafından size aşılanmıştır. Bir Statü’nüz olacak, bu statü’yü size ya para yahut bilgi veya herhangi bir sebeble elde ettiğiniz şöhretiniz sağlayacaktır. Bu yüzden herkes daha zengin, daha bilgili, daha meşhur olmaya çabalar. “Çünkü herkes gibi olmak herkes tarafından yok sayılmak demektir”. Bu yüzden insanlar hiçkimse tarafından farkedilmeksizin yaşamaktansa, herkes tarafından kötü gözle bakılan biri olmayı tercih edebilirler. Yani statüsünün müsbet olması şart değildir. İnsanlar hiç statü sahibi olmamaktansa menfi statü sahibi olmayı benimsemeye hazırlardır.
Bir şeyin iyi, doğru veya güzel olduğunu nasıl bilebilirim? Hem erdemli hem de mutlu olunabilir mi? Ahlak, kurallara uymak mıdır? gibi mühim suallerin cevabını hocadan, öğretmenden, şeften, babadan , anneden, kocadan, psikiyatrdan hatta bilgeden alamayız. Hiçkimse, bizi biz yapacak verileri sunamaz. Toplumun ellerinde pekala bir ‘mamule’ dönüşebiliriz fakat bir ‘eser’ olmak istiyorsak , biricikliğimizi bizzat kendimiz inşa etmeliyiz.
