Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Olayların baş kahramanı İbrahim Zübükoğlu. Tam bir dalavereci. Ama sadece onun dalavereci olmasıyla ilerlemiyor mevzular. Millet de bir o kadar dolandırılmaya müsait. (Bir yerden tanıdık gelen bir durum ama... neyse şimdi...) Tek tek diğer kahramanların ağzından anlatılıyor hikayeler. Çiftverenoğlu Hamza Bey, Allah'ın Kulu İsmail Efendi, Gedikli İhsan Efendi, Allah Selamet Versin Murtaza Bey, Aklı Evvel Bedir Hoca, Tüccardan Emin Efendi gibi karakterler konuşuyor, anlatıyor Zübük'ü. Hem Zübükzade'nin türlü oyunlarını anlatıyorlar hem tarafsızlar, kendi -amiyane tabirle- kerizliklerini, iki yüzlülüklerini açık ediyorlar. Her defasında oyuna gelip sonrasında ahlanıp vahlanıyorlar. Bir hışımla intikama gidip daha beter kul köle olup dönüyorlar. Hani nasıl desem şöyle açız, böyle pahalılık falan deyip de sandıkta yine... Neyse siyasi konuşmayalım.
Kitabın sonuna doğru Almanca öğretmeninin arkadaşına yazdığı mektupta bir an için acaba millet mi iftiracı tereddütüne düşülüyor ama sonunda öğretmen de alıyor Zübük'ten payını. Zübükler tek başına zübük olmuyor velhasıl, biraz da biz diyoruz gel başımıza zübüklük yap da geç içimizden diye. Filme uyarlanmış hali de varmış, başrolünde Kemal Sunal varmış. Ama ne hikmetse yayınlanmıyormuş hiçbir yerde. Nedendir acaba? Neyse...
Vurun Kahpeye- Halide Edip
Aşağılarda spoiler içereceğim sanırım. Kitap için öncelikle söylemem gereken şey sonunun beklediğim gibi bitmemesiydi. Farklı bir son beni hem mutlu etti hem de derinden sarstı. Aslında bakılırsa tipik bir milli mücadele romanı gibi ama Halide Edip'in usta dili sayesinde diğerlerinden ayıran birçok noktayı barındırıyor.
Kitap Aliye
Fakir ve yaşlı katip Makar Alekseyeviç ile özsüz, yetim ve hasta kız Varvara Dobroselova arasında geçen mektuplaşmalar üzerinden insanların dedikoducu, iftiracı, kötü tarafları anlatılıyor. İkisi arasında ise dostluk, sevgi, saygı, acıma ve fedakarlık vardır. Makar, Varvara'ya aşıktır ama bu durum sadece tek taraflıdır. Bu duruma rağmen ona karşı dost ve babacan tavırla yaklaşır. Toplumda saygın biri olabilmek için mücadeleler veririr. Olaylar Petersburg'da geçmektedir.
Nerede ne zaman olursa olsun toplumun kendine göre kırılmaz ya da kırılması zaman alan yargıları vardır. Bence okunması gereken kitaplar arasındadır. Bence bu kitabı okuyun. Çünkü bu kitap hayatın içindendir.
Yalnızız
Yaklaşık 1 aydır, evet 1 aydır, okumakta olduğum ve saat gece 01:25 sularında henüz bitirdiğim Peyami Safa'nın başyapıtı, bir diğer adıyla "Yalnızız" adlı romanı. Roman kelimesi bu yapıtı tanımlamakta oldukça noksan kalıyor. Yazarın ilginç diyaloglar, tahmin edilemez bir olay örgüsü ve oldukça derin, oldukça düşündüren, gerçekçi ve
İftiracı
Yürek parçalayan ve insanın içini ezen bir hikaye. İftira sonucunda parçalanıp dağılan hayatlar ve iftiracının sonsuz kefareti. Bazı sayfalarda ara vermek isteyebilirsiniz.
Gogol'un ilk okuduğum eseri "Palto" idi. İnsan bir Paltoya ne ideolojiler, ne sosyoloji, ne çok psikoloji sığdırır görmüştük. Şimdi ise Gogol'un "Ölü Canlar" eseri ile feodal kanunlarını, Rus insanının zaaflarını, ahlak ve vicdanlarını inceleme şansına nail oldum. Romanın konusunu oldukça merak ettiğim ve ne yazık ki
112 syf.
7/10 puan verdi
"Santiago, yavrum!" diye bağırmıştı. "Neyin var?"
Santiago Nasar, onu tanımıştı.
"Beni öldürdüler, Wene Hala," demişti.
Öldürüleceği herkesçe, hatta kendisi tarafından bile bilinen bir maktul, kendilerini durdurmalarını, cinayet girişiminden haberdar olan herkesten adeta yalvarırcasına dileyen iki katil, mağdur
Açıkçası anlamamayı göze alarak okumaya başladığım bir kitaptı. Gerek araştırmalarım olsun gerek farklı ve anlamsız bulunduğu eleştirilerin çoğunluğu olsun bende daha okumadan karmaşık bir ön izlenim bıraktı.
Fakat kitapların; her bireyin iç ve dış birikimlerinden yola çıkarak zihninde farklı tezahürleri olabileceği düşüncesiyle birlikte merakla
Okumaya başlamayanlar için, kitapta anlaşılmayan çok kavram ve isimler var bunun için sayfaların altına açıklamalar koymuşlar bunları okumadan geçersiniz ,o okuduğunuz kavramların ne olduğuna bakmazsanız, kitabı okumayın çünkü ne kitaptan zevk alırsınız ne de anlarsınız. Bildiğiniz gibi Dante'nin, İlahi Komedya'sı 3 bölümden oluşuyor. Cehennem kitabında yanında bir rehberle beraber yolculuğa çıkıyor. Cehennem 9 daireden oluşuyor bu dairelerin her birinde tarihe adını yazdıranları görüyor... Konuşuyor... Eser alegorik. Dante orada gördüklerini ustalıkla tasvirliyor. Okunması gereken kitaplardan. Bununla birlikte her şeyden önce ben bir Müslümanım elbette Hz. Muhammed ve Hz. Ali'yi cehennemde görmek beni rahatsız etti. Dante'ye gereken cevabı zamanında Abdülhak Hamid Tarhan vermiş:
Vay Dante! Sen misin? Koca dahi-i müfteri / (büyük iftiracı) Hâki siyahı tıyneti hakister-i cahim! (bedeni kara toprak, ruhu cehennem külünden yaratılan!)
"Burma'da her yıl yaklaşık sekiz yüz kişi öldürülür; bunun hiçbir önemi yoktur; ama bir beyaz adamın öldürülmesi canavarlıktır, kutsal şeylere karşı işlenmiş bir suçtur."
Burma, Myanmar, Birmanya isimleriyle bilinen Hintyarımadasındaki ülkede, ırkçı ve sömürgeci İngilizlerin yaşamına dikkat çeken dönem kitabıdır Burma Günleri.
Bir davette çalınan bir bileziğin ortak nokta olduğu 4 farklı hikâye yazılmış ve her hikâyeyi başka bir yazar kaleme almış. Fakat Epsilon sadece Julia Quinn'in yazdığı bu hikâyeyi kitaplaştırmış. Keşke diğer yazarların hikâyesi de çevrilip bu kitaba eklenseydi ve bileziği kimin çaldığı belirsiz kalmasaydı. Diğer karakterlerin hikâyesini sever miydim, bilemiyorum elbette ama hiç değilse konu bütünlüğü sağlanmış olurdu.
Kitabın içeriğine gelecek olursak, her şey çok oldubittiye gelmiş. Sevdiğim kısımlar da oldu ama bu hikâyenin hakkı 100 sayfa değil, biraz daha uzun olmakmış. Gerçi daha uzun olsaydı Julia Quinn adım adım batırırdı bu kitabı muhtemelen, o da ayrı bir sıkıntı.
Leydi Whistledown'un bu kitapta yaptıklarından çok rahatsız olduğumu söylemeden de edemeyeceğim. Olanı olduğu gibi aktaran biri olduğu için bu kadar popüler bir yazar olan Leydi Whistledown ne zamandan beri insanları haksız yere itibarsızlaştıran, iftiracı biri oldu? İnanılmaz kızdım bu olaya zira Bridgerton serisinde okuduğum Leydi Whistledown böyle biri değildi.
YEDİ SİYAH KUĞU...
Öncelikle kitapta geçen yedi siyah (aslında beyaz) kuğunun hikayesinden bahsetmek istiyorum:
''Yedi yüzyıl önce yedi beyaz kuğu süzüldü derin vadiden, dağın kar beyaz zirvesine... Uçtuklarını gören yedi adamdan biri şöyle dedi:
- Yedinci kuğunun kanadında siyah bir leke görüyorum...
Bugün o vadideki insanlar hâlâ karlı tepeye uçan yedi
