Hani kitabın son sayfasını da bitirince şöyle bir mutluluk yayılır ya yüzünüze,tatmin olmuşluktan ötürü, işte o gülümseme olmuyor bu kitap bitince. Boşuna beklemeyin
kitap bitince 🤔 bu sekilde kalıyorsunuz. Sanırım yazar okuyucu tamamlasın istemis hikayeyi; isteyen mutlu son yazsın, isteyen öldürsün kahramanı...
Gelelim konuya, ismi olmayan kahramanimiz şeyhin oğludur. Bir gün kapı çalar ve şeyhin müritleri rüyalarında onun şeyhin yerine geçtiğini görüp davet ederler ait olduğu yere... ama esas oğlan bir kaç yıl önce Eda'ya aşık olmuş, abdesti namazi bırakmış.. sigara, alkol kullanmaya başlamış ve baba evinden ayrılmıştır...
Akıcı ve merak uyandıran bir dille bölümden bölüme atlatarak aşkı öyle güzel tasvir etmis ki kitapta, sanki okuyan aşık olmuş Eda'ya gibi hissettiriyor ki; heyyyy noluyozzz dedim kendime Kısacası kahramanımız aşk uğruna , Leyla uğruna Mevla'dan geçme faslındadir..
Adıyla kitabı çok bağdastiramadığımi da söylemek istiyorum. Alelacele son sayfada kitabın adıyla ilişkili olsun diye bir bitiş yapılmış..
Rüstem, Baki Semih, Eda, Savaş... Karakterlerin hepsi çok güzel işlenmiş. Hele de Baki Semih...
İçinde farklı yazarların isimlerinin gecmesi de ayrıca hosuma gitti.. Oktay İhsan Anar, İbrahim tenekeci, Şule Gürbüz gibi..
Biliyorum bugün çok uzattım..
KİTAPLA KALIN 🤗
giden bir kadının bir adamın kalbinden götürdüğünü, bütün dünya bir araya gelse yerine koyamaz...
varlığımın temelinde duran ve ayakta kalmama destek olan bütün istinat duvarlarını ellerimle yıkmaya başlamıştım.
elime ateşi sürdüm. Ateş elini kalbime sürdü. içimden taşan bir arzuyla, kendi yangınımın peşine düştüm.