Çağdaş toplumlarda incinmek ve diğerlerini incitmek eskiden olduğundan daha kolay. İnsanlar birbirleriyle eskisine oranla daha çeşitli biçimlerde ilişki kuruyorlar. Bunun sonucu kendimizi koruyacak savunma sistemleri geliştiriyoruz, incinmemek için diğer insanlara tereddütle yaklaşıyoruz. Diğer insanlara zarar vermemek için onlarla ilgilenmemek her insanın kendi başının çaresine bakmasını gerektiriyor.
Sayfa 31Kitabı okudu
Korunmasız olmak güzeldir; bazen incinmek güzeldir. Sadece bu acılardan uzak durmak için katılaşırız, çelik gibi bir kabuk, bir zırh ediniriz. O güvenlidir ama ölüdür.
“
Benim bağlanma şeklim hangisidir?
Tip A
-Genellikle romantik eşlerin beni sevmeyecekleri ya da benimle olmak istemeyeceklerini düşünürüm.
-Yakınlık isteğim bazen diğer insanların korkup kaçmasına yol açar.
-Genellikle eşimin istediğinden daha fazla yakınlık isterim.
Tip B
-Başka insanlara bağlı olmak zorunda olmaktan hoşlanmam.
-İncinmek için bir tuzak gibi görünüyor. -Kırılganığımı başkalarının görmesine izin vermek istemem. Aslında kırılmak istemem.
-Birisi bana fazla yakın olursa kendimi gergin hissederim.
Tip C
-Başkalarına bağlı olduğumda ve bana bağlı başkaları olduğunda kendimi rahat hissederim.
-Başka insanlarla kolay yakınlık kurarım.
-İhtiyacım olduğunda diğer insanların orada olacağına güvenirim (birçok zaman).
Tip D
-İnsanlarla onların ihtiyaçlarını karşılayarak yakınlık kurarım.
-Onların ihtiyaçlarını yeterince karşılarsam beni terk etmeyeceklerini düşünürüm.
- Her ikimizin ihtiyaçlarına birden yer yok gibi hissederim.
Tip A Kaygılı tip, Tip B Kendine yeten tip, Tip C güvenli bağlanmayı, Tip D ise tepkisel bakıcılığı temsil eder. Düzensiz bağlanma belirgin bir tipin yokluğu olduğundan bu tür bir yolla kendi kendine tanımlamak oldukça zor olabilir.”
“ İncinmek, değişmek için geçerli bir sebep olabilir ama dünyadaki bütün acılar bir araya gelse bile gerçekler değişmez. “
Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.
Sayfa 36
Gösterilen her ilgiyi, başkalarına kurduğun her cümleyi kayıp zaman sayıyorsun. Herkes konuşarak onardı kendini. Sen, konuştukça yetersizlik duygusuna döndün. Mutsuzluğunu bedeniyle ölçen koroya, bunun bir çürüme olduğunu söyleyen aptaldın. Her güzelliğin, yakınlıkla ödenen acı bir kaderi var, dedin. Sonra elinde, herkesten yapılmış bir cevap- Kalbini geç keşfettin.
Git. Kapan. Yeterince yol biriktirdin. Küçük kasabalardan akşamların var. Sabah indiğin şehirlerin buğulu kalbi senin. Her çaresizlikten binlerce dalgınlık edindin. Bir gölge bilgisi olduysan, ışıkları unutma. Ne kadar acı verirse versin, seni doğuran bir kalabalığın oldu. İncinmek için kimse gerekmiyor sana. Zehir yüzüğün göğüs kafesinde. Yanlışı olmayandan koru kendini. Mahşerini sev. Onu sen kurdun...
Sayfa 218 - KapanmaKitabı okudu
Çağdaş toplumlarda incinmek ve diğerlerini incitmek eskiden olduğundan daha kolay. Insanlar birbirleriyle eskisine oranla daha çeşitli biçimlerde ilişki kuruyorlar. Bunun sonucu kendimizi koruyacak savunma sistemleri geliştiriyoruz, incinmemek için diğer insanlara tereddütle yaklaşıyoruz. Diğer insanlara zarar vermemek için onlarla ilgilenmemek, her insanın kendi başının çaresine bakmasını gerektiriyor.
Sayfa 31Kitabı okudu
Beklemek, beklemek, beklemek ve sonra hiçbir şey olmamış gibi kaldığın yerden devam etmek zorunda kalmak; umut etmek ve her seferinde incinmek, yaralanmak, yaramı sarmak, sarıp sarmalamak, saklamak, saklanmak, sarsılmak, ölesiye sarsılmak kalbimi yoruyor.
