Devletin kendisi hırsız, milleti çarpıyor. Nankörlüğü de cabası. Bir avuç aç, âciz yoksula millet demişler! Acıyan kim? Niçin her şeyi sadece tüccardan bekliyorlar? Ordumuz ordu, maliyemiz maliye mi sanki? Maarifimiz, adliyemiz adam gibi mi? Al birini, vur ötekine. Deveye sormuşlar "Niye boynun eğri?" "Nerem doğru ki!" demiş.
Sayfa 71 - YKY, 10. Baskı, Çev. Mehmet KanarKitabı okudu
Boğaziçi'ne ve boğazın içine farklı bakmak.
Dışarıdayken Twitter'da ha bire dört patisi kopartılmış köpeklerin, öldürülüp buzdolabına saklanmış çocukların fotoğrafına bakar, karakter kısıtlamamız elverdiği ölçüde küfredip rahatladıktan sonra, İnstagram'a geçen yazdan kalma bol gülüşlü tatil fotoğrafımızı koyardık. Hem keçileri kaçırdığımızın hem de daha güzel günlere inanmaya çalıştığımızın ispatıydı bu. Yani ihtimal hala vardı. Tabii o ihtimale tutunmak için insana vidanjör operatörü serinliği lazımdı. Dışarısının foseptik çukuruna benzediğinin ben de farkındaydım. Yine de dışarısı dışarısıydı işte.
Sayfa 148Kitabı okudu
İnsanı güzelleştiren, insan yapan ütopyasıdır. Gerisi DNA kirliliği, söz gürültüsünden ibarettir. Yenileceğinden mi korkuyorsun? Büyük bir ihtimalle yenileceksin, bu doğru, ama daha çok insanlaşacaksın. Bütün bedeninle içinde olduğun foseptik çukurundan hiç olmazsa kafanı çıkarmış olacaksın. Çukurdan kurtulma çabası yolunda bir yenilgi, b*kun içindeki durağan bir kazançtan yeğdir.
