İrtica
- Bugünkü 'irtica' kavgasının altında Rumeli kökenli geleneksel egemen sınıflarla, Anadolu sermayesinin palazlandırdığı yeni zenginlerin iktidar kavgasının yattığının farkında değil misin?
Sayfa 243 
Adem Taşdemir, bir alıntı ekledi."Memlekette irtica yok, memlekette, cumhuriyet devri aydınının, kafasını karanlıkla yoğurup madrabazlara sunduğu masum ve samimi insanlar var. Ve Anadolu hep fikir susuzluğu, ideal hasreti içinde"- Kitap, Soğuk Savaşı ile iki kutba ayrılan dünyada Abd'nin Sovyetleri bitirme planı olarak kurguladigi dine dayalı siyaset politikasını anlatarak başlıyor. Abd, Sovyetleri din üzerinden vurmak için bu yönde propagandalarla İslam dünyasıni yanına çekiyor. Sadece İslam dünyasıyla sinirli olmayan planin Avrupa ayağı da var. 1945'te Sovyetlerin kendisinden toprak istemesi üzerine Abd'nin yanında olmayı tercih eden Türkiye Cumhuriyetinin devlet aklı, adım adım Abd'nin kucağına düşüyor. Abd egitimimize el atarak başlıyor işe. Ekonomik yardımlar ile kendisine bağladığı Turkiye'yi tekrardan Osmanlicilik, İslamcilik cercevesine sokarak İslam dünyasına lider olması yönünde teşvik ediyor. Bunun için siyasal-islamcilari kullanan Abd, Atatürk ilke ve inkılapları özellikle de laiklik ilkesini siyasal ıslamcılar ve onların alternatif tarihcileri aracılığıyla dinsizlik ve zulüm olarak gösteriyorlar, anlatiyorlar. Yazara göre bu gidişatı 27 Mayıs 1960 askeri darbesi ve 27 Şubat darbesi sekteye uğratiyor. Ancak olanca hızıyla proje devam ediyor.
Kitapta özellikle Abd'li yetkililerin 'halifelige' bakışını anlatan demecleri özellikle Clinton'un hilafet aşkı! çok dikkat çekici. Hilafet hilafet diye yanıp tutusanlarin bunları görmesi ve anlaması en büyük dileğim.
Yazarın son bölümlerde ülkemizin aydınlarına serzenisi ve uyarıları da oldukça önemli. Dini anlattığını söyleyen tarikat, cemaat onderlerinin tezlerinin dinle ne kadar uyumsuz oldukları üzerine hiçbir bilgi sahibi olmayan sadece kucumseyen aydinlarimizin da siyasal İslamcıların ekmeğine yağ sürdüğünü çok iyi anlatmis yazar.
Son kısımdaki Mit'in, GenelKurmayin irtica ile ilgili belgeleri, raporları dikkat edilmesi gereken noktalar arasında.
Son olarak kitabı tavsiye ederek okumama vesile olan arkadaşlara teşekkür ederim.
Keyifli okumalar - Siyasal-İslamcılık ya da İrtica; bir toplumun içinde bulunduğu uygarlık düzeyini, toplumsal örgütlenme düzeyini ve yönetim biçimini, din-sel bir takım gerekçeler öne sürerek daha geri bir aşamaya döndürmeye yönelik düşünce ve eylemlere verdiğimiz bir addır.
- Bir insanın Tanrı'ya inanması, inancının gereği olarak Tanrı'ya say-gı duruşunda bulunması (namaz), yılın belli günlerinde oruç tutması, geli-rinden belli bir bölümünü yoksullara ve düşkünlere vermesi (fitre, zekat), üstesinden gelemediği güçlüklerle karşılaştığında Tanrı'dan yardım dile-mesi (dua), başkalarının sevişme güdülerini kışkırtmamak amacıyla etinin çekici bölümlerini örtmesi (bir siyasi gösteri aracına dönüştürülen Şule Baş Türban ya da Kur'an'ın kötücül biçimde yorumlanmasıyla aşırıya var-dırılmış tesettür değil, cinsel isteği kışkırtıcı yerlerin örtülmesi), yalan söylemekten, çalmaktan, yaralamaktan, öldürmekten, yalancı tanıklıktan, eşini aldatmaktan, bile bile kötülük etmekten Tanrı yargısını düşünerek çekinmesi, öldükten sonra diriltileceğine ve yeryüzünde yaptıklarından dolayı Tanrı katında sorumlu olacağına, yargılanacağına inanarak yaşa-ması "irtica" mıdır?.. Kuşkusuz irtica, dinsel gericilik, din ağalığı, din sö-mürgenliği, Siyasal-İslamcılık deyimleriyle kınadıklarımız bunlar değildir.
- Örgüt (PKK) tarafından Lübnan'da gerçekleştirilen ikinci konferansta alınan kararlar çerçevesinde; "İmamlar Birliği" oluşturulmuş, her caminin "Propaganda ve İsyan Merkezi" haline getirilmesi kararlaştırılmıştır. Bu kararlar bazı cami-lerde bölücü ve irtica yanlısı bazı imamlar tarafından hayata geçirilmiştir.
- "M. Kemal neden Meclis kurdu?" sorusunun cevabı:
Devrin gözde Kemalist yazarı Yakup Kadri Karaosmanoğlu bey anlatıyor:
"(...) Hiçbir şey için, ‘Ben karar verdim’ demedi. Bütün inkılâblar Meclisten çıkardı. 290 kişilik Meclis içinde 40 kişilik bir grubumuz vardı.*(Alta not düştüm) Atatürk yapacağı inkılâbları bize anlatırdı. Biz bunların Meclis içinde propagandasını yapardık. Sonra müzâkerelerde yavaş yavaş havaya onun fikirleri hâkim olurdu. İnkılâb kanunları Meclislerden birbiri ardına geçerdi. Atatürk geceleri Çankaya’da bambaşka bir insan olur bizimle sohbet ederdi. Birgün şaka havası içinde bize inkılâp kanunları ile ilgili olarak, ‘Ben karışmam. Günün birinde bir irtica ihtilâli olursa, bu kanunları Meclisten geçiren sizlersiniz. Siz hesap verirsiniz’ demişti."
KAYNAK:
Yankı, 17-23 Mayıs 1971
NOT: Yani, yaptığı İslam dışı kanunların hesabını vermekten ve tek sorumlusu olmaktan korkuyor. Adeta şeytanın Ahiret'te irad edeceği ve İbrahim Suresi'nde bahsi geçen hutbede "sizi çağırdım, siz de bana uydunuz" demesine benziyor. Ancak bir farkla, şeytan yalnızca çağırıyor, oysa M. Kemal gerektiğinde zor kullanıyordu. Zaten Meclis'i kendi ideallerini gerçekleştirmek için kullandığı açıkca anlaşılıyor. İstediği kanun maddesi çıkmayınca milletvekillerini tehdit ettiğini bizzat kendisi Nutuk'ta yazmıştı.
34 okunma
2 okunma
1 okunma
1 okunma
50 okunma
3.052 okunma
30.620 okunma
81 okunma
9 okunma
58 okunma