Gazzelilik ölmezse Filistin de düşmez
"Albert, hani sana o hesaplarla geldiğimizde, bütün dünyayı yokedebilecek bir reaksiyon başlatabileceğimizi düşünüyorduk ya. Sanırım başlattık." Oppenheimer filminden...
İnsan Gazze'de olanları görünce düşünmeden edemiyor: Acaba Mâide sûresinin verdiği derste böyle bir sır da var mı? Hani 32.
Bir başka deyişle, söylemek istediğim, insan “bildiği(ya da bildiğini düşündüğü) şeyler” ve “bilmediği” şeyler arasında bir uyum sağlamaya çalışacaksa, duruma göre etkili bir önlem alması gerekir. Bu önlem -evet, aynen öyle- tam da düşünmektir işte. Diğer bir deyişle, kendini bir yere sıkı sıkıya demirlemektir.
Sayfa 148 - Doğan Kitap
Hayatımın eserini yazmak için köşeme çekildim. Büyük bir yazarım ben. Kimse bilmiyor çünkü henüz hiçbir şey yazmadım. Ama onu, kitabımı, romanımı yazdığımda... İşte bunun için ayrıldım memuriyetteki görevimden ve bir de... başka nelerden. Başka hiçbir şeyden. Çünkü erkek arkadaşım hiç olmadı, kız arkadaşım hiç mi hiç olmadı. Yine de müthiş bir roman yazmak için dünyadan ayağımı çektim. Sorun şu ki romanımın konusunun ne olacağını bilmiyorum. Zaten her şey hakkında ve akla gelebilecek her türlü şey hakkında o kadar çok şey yazıldı ki.
İçten içe biliyorum, hissediyorum, büyük bir yazarım ben ama hiçbir konu, yeteneğime kıyasla yeterince iyi, güçlü ve ilginç gelmiyor bana. Bekliyorum ben de. Beklerken de yalnızlığım ve açlığım yüzünden, zaman zaman da açlığım yüzünden acı çekiyorum elbette ama öyle umuyorum ki, işte tam da bu acı sayesinde yeteneğime yaraşır bir konu bulmamı sağlayacak ruh haline ulaşacağım.
Sayfa 29 - Can Yayınları, çev. Feyza ZaimKitabı okudu
608 syf.
10/10 puan verdi
"İnsanın kalbinde böylesi bir boşluk duygusu uyandırabilen çok az yazar biliyorum."
Bernand Levin
Geçen ay okuduğum 
Ekim Çocuğu kitabı için "büyük ihtimalle bu sene okuduğum en iyi kitap" demiştim, biraz acele etmişim.
"Bir jest, basit bir karşılık olmalı ama ne olduğunu bulamıyor ve bu arada zaman hızla tükeniyor. Nesi
Dram dolu unutulamayacak bir Asya hikayesi - Spoiler içerir
"Saliha hanım ben israil askerini görünce onlara çok sert bakıyorum! Lütfen siz de öyle yapınız!" diyor. İşte umutsuzluğa kapıldığımda Nuri Pakdil'in bu cümlesini hatırlıyorum. Hayatı direnişle geçmiş Nuri Pakdil'in seksen bir yaşında ancak gidebildiğin Filistin topraklarında kendini en çaresiz hissettiği anda bile İsrail askerlerine sert bakarak bir duruş sergilediği o an beni utandırıyor. Hiç bir şey yapamıyorsak yapacağımız tam olarak budur: tek başımıza kalsak da klas durmak ve yeryüzündeki zalimlere bakabildiğimiz kadar çok sert bakmak
