Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
İnsan karakterini hayatı boyunca keşf eder.Lakin bazen insanlar kendi yöntemleri ile kendi karakterlerini yanlış alqılıyorlar.Alqıladıkları ile de hayati önlemler alırlar.Çok zaman önlemler yanlış netice verir.İnsan bir şeyi iyi alqılamalı ki, öyle şeyler yaşanırki, kendinin davranışlarına şaşırırsın.Onun için başkalarının seni keşf etmesini değil, kendinin kendini keşf etmesini izin ver.
Hiçbir Şey Yok ile Her Şey Var Arasında
YouTube kitap kanalımda Hakan Günday'ın bütün kitapları ve kitaplarını okuma sırası hakkında bilgi edinebilirsiniz:
ytbe.one/uqCotb6in_0
Taedium vitae = Yaşamın amaçsızlığı, hayatın boşluğu, yaşam bıkkınlığı, hayattan usanma anlamlarına gelebilen Latince bir söz öbeği. Kayra'nın Zippo çakmağında yazan bu söz öbeği bütün romana
Ho'oponopono:) ilk okumaya ve söylemeye çalıştığımda itiraf ediyorum ki :) dilim dönmemişti. Evet nedir bu ho'oponopono; "Basitçe ifade etmek gerekirse, 'doğrusunu yap,' ya da 'bir hatayı düzelt,' demektir. Eski Hawaiililere göre, hatalar geçmişin acı veren anılarıyla zehirlenen düşünceler yüzünden ortaya çıkar. Ho'oponopono, dengesizliğe ve hastalığa neden olan bu acı veren düşüncelerin ya da hataların enerjisini ortadan kaldırmanın bir yoludur." Giriş yazısı biterken Joe Vitale şöyle diyordu; "bir bilet alın ve oturun, ruhunuza giden tren kalkmak üzere. Şapkalarınızı tutun." Ve bu sözlerle yolculuk başlamıştı.ve şimdi hala tekrarlıyorum ;
Seni seviyorum
Özür dilerim
Lütfen beni affet
Teşekkür ederim ... nedir bu cümleler diyenlere, okumayanlara tavsiyemdir,öyle okunup bırakılacak bir kitap olmadı Benim için her an elimin altında tuttuğum başucu kitaplarımdan biridir.
~~~~~Bedeninle konuş. Ona de ki: "Seni bu halinle seviyorum. Benimle olduğun için teşekkür ederim. Eğer herhangi bir nedenle benim tarafımdan kötüye kullanılmış olduğunu hissettiysen, lütfen beni affet." Şimdi dur ve günün geri kalanında bedenini ziyaret et. Ziyaretinin sevgi ve şükran ziyareti olmasına izin ver. "Beni taşıdığın için sana teşekkür ederim. Nefes alıp verdiğim için, kalbim attığı için teşekkür ederim."
Koltuğuna otur, ya da ayakta takıl. Kendini ve kitabını sessizce aç ya da tüm dünyaya bağıra çağıra ilan et.
Ama bırak kendini. Zorlama. Kitapla savaşma. Akıp gitmesine izin ver. Kurgu içindeki kurgunun tadını almaya çalış.
"Evli olsaydım, şimdi doğru karıma giderdim ve ona derdim ki: sayın eşim! İki ay sonra öleceğim. Durum böyle gösteriyor. Bana izin ver, Beşiktaş'taki koltuk meyhanesine gideyim: her gece Rüştü Beyle birlikte, o eve dönünceye kadar içelim. Bunu açıkça söylerdim kendisine. Evli bir kadın, kocası iyi olduğu zaman, böyle davranışlara izin vermez. İşin ucunda ölüm olunca durum değişir. " diyordu Selim Işık. Birçok erkeğin yaşadığı durumu bu kadar trajik ve mizahla süslü bir şekilde anlatıyordu.
Kitapta aklımda kalan etkileyici noktalardan sadece bir tanesi yukarıdaki paragraf. Oğuz Atay gerçekten dönemini aşan, farklı bir eser meydana getirmiş. Okudukça kendi içimdeki tutunamayanı keşfettim. Eserin sonundaki tutunamayanlar kısmına kendimi de ekledim. "Mehmet Ayna, 28 yaşında, hayattaki yegane başarısı sınavlardan aldığı yüksek notlar olan 7'nin 3'ünde ortalama bir öğretmen/memur. Henüz ölmedi; ancak silik bir hayatın çırpınışları arasında devam ediyor yaşamaya."
Neticede yıllar sonra tekrar okuyacağım bir kitap Tutunamayanlar. Oğuz Atay'a bu eseri için teşekkür etmek isterdim...
ben Colleen Hoover kitaplarına aşık oluyorum.
Çok güzel kurgusu var. Değişik bir anlatımı ve hikayesi var.
Böyle derinden etkiliyor sizi.
Vicdanınıza dokunuyor yahu.
Konusuna değinmeyeceğim çünkü gerçekten okumanızı istiyorum.
Kitabın ilk 200 sayfası gayet akıcı ve güzel ilerledi.
Son 100 sayfasıda akıcı ve güzeldi. Ve salya sümük ağlamama neden oldu.
Annenizi kaybedeceğinizi bile bile nasıl hayata tutunmayı kabul edebilirsiniz ki ?
Geçirdiğiniz son günler olduğunu bile bile.
Tıkandım.
Doldum taşdım, ağladım.
En değerli varlıklarımızın hep başımızda olsun Allahım nolur.
Ölüm var tamam.
Sen dayanma gücü ver.
Yine gözlerim doldu.
Ölüme rağmen yaşamaya devam ediyoruz.
Etmeliyizde.
Bu yazı uzarsa daha fazla saçmalayacağımın farkında olduğum için burada kesiyorum.
Colleen Hoover okuyun, okutun. Ve sizi sarmasına izin verin.
Vanya Dayı, büyükçe bir evde yaşayan, birbirinden mutsuz bir grup insanın diyaloglarından oluşan tiyatro metni. Kısa zamanda büyük keyifle okudum. En sevdiğim diyaloğu oldukça uzun olmakla birlikte paylaşmak istedim. Herkese keyifli okumalar.
YELENA ANDREYEVNA (Astrov'a.) - Daha çok gençsiniz, en çok... otuz altı, otuz yedi gösteriyorsunuz...
96 syf.
·
Puan vermedi
Bu kadar kapalı ve bu kadar içe dönük şiirlerinde ne demek istediğini asla anlayamayacağım bir adam. Bu anlamsızlığının içinde anladığımı sandığım anlamlarla daha ne kadar yol alabilirim bilmiyorum. Sadece sevmeyip , sevmenin kendisi olmuş ve sevmenin yorulduğunu kendi bacaklarındaki dermanın yokluğuyla kavramış ,İnan'ın değimi ile, bir Şair-i maderzat. Erken gitti. Zira biraz daha kalsaydı çatlardı dünyanın alçak taşları ve inanıyorum ki sonrasında gelen şiirlerini hiç bir göz okumaya cesaret edemezdi. Duygusal adamalar tanıdım. Gönüllerinde yaşadıkları cennetin meyveleri hangi tatta bilemeyeceğim adamlar.Belki de bilmemem gerekiyordur. Tadanın ömür sermayesi son devrini yapıyordur belki. Cahit abi. Sövdüğümüz dünyanın suyunu içmek gururuma dokunuyor. Ne olur izin ver. Bileyim o meyvenin tadını.
496 syf.
10/10 puan verdi
11 Aralık 2017 Pazartesi
16:35
Bu kitap, beni hiç beklemediğim bir şekilde etkileyen kitaplar arasında üst sıralara yerleşti. Kitabı kapattıktan sonra başka hiçbir şey okumak istemediğiniz ve sindirmeniz gerektiğini hissettiğiniz kitaplar olur ya, bu kitapta o kitaplardan biriydi benim için.
Kitaba başlama hikayem çok farklı, ne okuyacağımı
Ah Zezé sana şu kadarını söylememe izin ver: Yaşadıkların inanılmazdı, seninle ağladım seninle güldüm ve bunu bil istedim.
"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi."
Neler öğrendim?
1. Ergenler her şeyi büyütebilir, her duyguyu uçlarda yaşayabilir. Sakın sorunlarını küçümseme.
2. Ergenler fikirlerinin sorulmasına çok dikkat eder, buna önem ver ama asla ipleri tamamen onlara bırakma çünkü sınırları zorlamayı severler.
3.Rol model aldıkları biri kesinlikle vardır: Anne, baba ya da öğretmen. Bu sebeple bir ergenin nasıl davranmasını bekliyorsan sen de öyle davran ve öyle yaşa.
4.Ergenler için sevgi çok ama çok önemli. Ona destek ol, sevilmek ihtiyacı olan en önemli şey.
5. Sürekli kontrol etme. İç ve dış disiplinini yaratmasına izin ver.
Her ebeveynin ve her öğretmenin okumasını tavsiye ederim. Ama keşke çözümler daha detaylı anlatilsaydi. Kitapta eksikliğini hissettiğim tek nokta bu.
Keyifli okumalar dilerim.
Yardımcı asistanlık işi için gittiği Hindistan da başlayan olaylar, Naciye'nin çok uzun zamandır yaşadığı arayışa kapı aralamıştır. Tanrı var mıdır? Varsa nerededir? Neden Naciye istediği an ona ulaşamamaktadır? Neden Hindistan ve diğer ülkelerde gördüğü sefalete göz yummaktadır? İnek, fare, taşlar.. hepsi tanrılığını ilan etmişken buna neden izin vermektedir?..
'Bir otun bile görevi var. Benim görevim yok mu?Beni boşuna mı yarattın? Mükemmel bir deniz ve gökyüzü.. Harika bir sanatkar olmalısın. Nerdesin Tanrım bana bir işaret ver. Ver ki sana ulaşayım..'
Okuduğum en güzel kitapların arasına girdi bu kitap. Hem çok sürükleyici, hem merak uyandırıcı hem de manevi anlamda doyuma ulaştırıcı bir eser. Özellikle son 20 30 sayfası harika bir bilgilendirme içeriyor. Hiç düşünmeden okumanızı tavsiye ederim.
Tamamını okuman için biraz sabretmen gerekiyor sevgili okur. Okurken bir-iki-üç-dört-beş-altı-yedi-sekiz sabır taşı parçalaman muhtemel. Bu yazıda sana bu kitabı nasıl okumaya karar verdiğimi anlatacağım-tabii klavyem bana güç verdikçe. Sana yazı boyunca güzel sürprizlerim olacak-ama duyu organlarını sekiz açman gerek. Lafı uzatıp seni farklı
