"Kahramanlık yalnız bir türlüdür: elinden gelen her şeyi yapmak."
Sayfa 91 - Varlık Yayınları, 3.Basım, 1990 - İstanbul, Çeviren: Yaşar Nabi BAYIR.Kitabı okudu
“ Kahramanlık, meydan savaşında değil, tek başınalıkta, kendini fethederek kazanılan insanlık merdivenindeki bir basamaktır. “
Dünyâda tek bir kahramanlık vardır. O da hayâtı olduğu gibi görmek ve buna rağmen sevmektir.
Sayfa 213Kitabı okudu
Istırabın kaçınılmaz olduğu durumda, anlamın ıstıraba rağmen ve hatta onun sayesinde bulunabileceğini söylüyorum. Kaçınılmaz değilse yapılacak anlamlı şey, nedenini ortadan kaldırmaktır çünkü gereksiz ıstırap kahramanlık değil, mazoşizmdir. Diğer yandan insan, ıstırabına neden olan durumu değiştiremiyorsa bile ona karşı tutumunu belirleyebilir.
Sayfa 149
Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmemektir.
Ölmezliği düşünmek boşuna bir emektir;
Kahramanlık; saldırıp bir daha dönmemektir.
Sızlasa da gönüller düşenlerin yasından
Koşar adım gitmeli onların arkasından.
Kahramanlık; içerek acı ölüm tasından
İleriye atılmak ve sonra dönmemektir.
Yırtıcılar az yaşar... Uzun sürmez doğanlık...
Her ışığın ardında gizlidir bir karanlık.
Adsız şansız olsa da, en büyük kahramanlık;
Göz kırpmadan saldırıp bir daha dönmemektir.
Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmektir.
Bunun için ölüme bir atılış gerekir.
Atıldıktan sonra bir daha dönmemektir
Hüseyin Nihal Atsız
Bir kızı ağlatıp inletmek ne kahramanlık, ne erkeklik!
Neredeyse ulaştığı amacı onu sanrılarla dolduruyordu. Bu acılara katkanırken aklında tek bir düşünce vardı: İleri! Gerçekleştirdiği iş, aklını başından almıştı. İrade sarhoş eder. Kişi kendi ruhuyla sarhoş olabilir. Bu sarhoşluğa kahramanlık denir.
Sayfa 284 - 4.Basım, Nisan 2021
Endüstri sonrası, kahramanlık sonrası çağda beden ne bir ön karakol ne de üretim aracıdır. Üst bir amaçla hiçbir bağlantısı olmayan, kendinden hoşlanan ve kendinin zevkini çıkaran hedonik bedenin acı karşısındaki tavrı, disipline edilmiş bedenin aksine, reddetme şeklindedir. Acıyı anlamsız ve yararsız görür.
ROXANE
Peki bizim de bu anımız gelince,
Neler diyeceksiniz?
CYRANO
Ne doğarsa delice,
Aklıma ne gelirse, hepsini, kucak kucak,
Dağınık, birer demet haline koymayarak.
Mesela: Seviyorum sizi,aşığım çılgınca sana,
Tahammülüm kalmadı acısına;
Bir çıngırağın dili gibi gönlümde ismin,
Ben de karşında, Roxane, hep ürperdiğim için
Eşsiz sosyalist ülkemizde halkın hayatı günden güne güzelleşmekte, iktisadi, eğitim ve kültür seviyesi gibi, hayat düzeyi de yükselmektedir. Devrimci ruh çelikleşmektedir ve ülkemizin insanları benzeri olmayan kahramanlık nitelikleri kazanmışlardır.
Sayfa 7Kitabı okudu
Yakup Kadri ve Falih Rıfkı ilk kez Atatürk'ün sofrasında...
Göztepe'ye geldiğimiz zaman, Yakup Kadri ile beraber köşkte Latife Hanım'ın yatılı misafiri olacağımızı öğrendik. Bu münasebetle Låtife Hanım'ın gerek o günlerde, gerek bütün evlilik devrinde Atatürk'ün fikir arkadaşlarına her zaman ne kadar nazik davrandığını söylemek isterim. Lâtife Hanım'ın ayrıldıktan sonra dahi, Atatürk'ün hatırasına karşı gösterdiği pek faziletli bağlılık birçok kimselere ders olabilecek bir asillik örneğidir.
Mustafa Kemal'in ilk sofrasında bulunacaktık. Holde toplandıktan biraz sonra, arkasında beyaz bir Kafkas gömleği ile merdivenden indi. Bu kemerli gömlek, pek ahenkli bir endam ister. Mustafa Kemal, ince, zarif ve güzel bir erkekti. Kahramanlık şanının, o günlerde, bu güzelliği nasıl cazibelendirmiş olduğu da kolay anlaşılabilir.
Şimdi onun şahsiyeti ile tanışmak fırsatı idi. Derin bir merakla bütün sözlerini ve jestlerini izliyordum. İlk öğrendiğim şey kuvvetli ve yanılmaz hafızası oldu.
Sayfa 377 - Pozitif
«Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir
Ne de güneşler gibi parlayıp, sönmemektir.
Bunun için ölüme bir atılış gerektir...
Atıldıktan sonra da bir daha dönmemektir.»
«Kabardıkça atların yeleleri
Naralarla, kişnemeler ne korkunç.
Korkusuzlar, arş ileri!
Gün batısı kızıl tunç,
Ova tufan
Gök Duman
Ey vatan
Güzel Turan
Sana feda biz varız
Düşman oğlu meydana çık!
Kahramanlık kimde ise anlarız.»
Alçalmakta da bir soylu yüreklilik var. Pislenerek, aralarında bulunmadıklarımı da pisletmek bir kahramanlık değil mi?
Sayfa 258Kitabı okudu
