Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Alman edebiyat eleştirmeni, düşünür, kültür tarihçisi ve estetik kuramcısı olarak söz ediliyor yazarın biyografisinde, önceden hakkında fikrim olmadığı böyle bir adamın deneme kitabı da beklediğimden zor metinlerden oluşuyordu. Aslında son zamanlarda deneme kitaplarından aldığım tadı bulacağımı düşünmüştüm. Özellikle edebiyat üzerine beklentilerim
İlk kitabı uçurtma avcısı gibi, ikinci kitabı bin muhteşem güneş kitabında da başarısını gösteren Khaled hosseini, yine doğduğu toprakları anlatan ama bu sefer hayatın başka acı yönlerine, genel olarak kadının toplumsal olarak önyargılarına değinmiş.
Afganistanlı yazar Khaled hosseini, çocukken yaşadığı Afganistanı da değerlendirerek, 1973 yılından 2003 yılına kadar Afganistan topraklarında iki kadının hayatını ele alarak, o dönem de yaşanan savaşı, şiddeti, acıları, zorbalıkla islamlaştırma kurallarını, özellikle kadınların zorluklarını dile getirmiş ama kitabın başka bir yönünü daha ele almış; Kadının toplumda yeri ve önemi, eğitimi, iş hayatı...
Bir erkek yazar olarak, kadının önemine vurgu yapması beni açıkçası kitabın başından sonuna etkiledi.
Afganistan da iki kadersiz kadın: Meryem ve Leyla. Meryem, 4 kadınlı bir adamın yasak aşkı hizmetçiden olma kızı, Afganistan'ın deyimiyle bir harami. Babası, utanıp onu küçük yaşta, yaşlı bir adama verene kadar masum bir kız.
Diğer yanda babası tarafından değer gören, eğitim alan bir kız çocuğu Leyla. Bir topal olan Tarık ile aşkları ve onları ayıran kader. Savaş yüzünden annesini ve babasını kaybeden ve yolları Meryem ile kesişen Leyla. Bakalım kader onları nasıl biraraya getirecek ve ne yol çizecek?
Sabırın, aşkın, sevginin, dostluğun çıkmaz yolların nasıl düzlüklere açılacabileceğini gösteren yaratıcı bir kalem...
Bugün "Posta Kutusundaki Mızıka" haftasının ilk günü.Kitap hakkında yoruma başlamadan önce söylemek istediklerim var. Bir kitabı okumadan önce fotoğrafını çekerim. Çünkü kitabın yıpranmamış halinin hatırası olsun isterim. Bazen hiç beklemediğim anda fotoğraf çekerim bazense uzun uzadıya planlayarak. Bu kitap içinde aylar öncesinden bir resim çekmiştim. Kitabı okuyup bitirince bende çok derin etkiler bıraktığı için daha fazlasını yapmak istedim. Hummalı bir çalışmaya giriştim, 5 resim daha çektim. Plan ve programlama sürecine geçtim..
Gelelim kitaba. Ali Ural’ın ‘’unutulan mektubun kefareti’’ için 61 mektup yazarak inceliğin sınırını zorlayan bu kitabı sizleri de benim kadar derinden etkileyecektir. Bir kitabı hiç dostunuz gibi hissettiniz mi veya ne zaman bir yazar sizi hüzün deniziyle mutluluk denizi arasında bir yolculuğa çıkarttı? Ne zaman bir kitabı bitirip sonra geriye dönüp baktığınızda işaretlemediğiniz yerin kalmadığını farkettiniz? ‘’Sevgili Dost’’ diye başlayan satırları görüp de ne zaman ‘’Acaba şimdi neler yazılı bu mektupta?’’ diye küt küt attı kalbiniz? Ben kitabı tam anlamıyla okumadan önce ilk 3-4 sayfasını inceledim. Kitabı kapattığımda elimde bir kağıt ve bir kalem buldum. Sonunda, yıllardan sonra ben de mektup yazmıştım. Mektubumu 3 kişi için yazmıştım. Büyük bir heyecanla yolladım mektubumu sahiplerine. Siz hiç mektup yazdınız mı? Belki bu kitap sizler için de bir milat olur ne dersiniz?
Not: Bu kitabı bu kadar etkileyici kılan şüphesiz beslendiği kaynak. Kitaplar’dan ‘’Kitab’’a ulaşsın yolunuz…
166 syf.
9/10 puan verdi
"Şu dünyadaki en yüksek mertebe olan okurluk mertebesi size yetmemeye başlar. İnsan olmak size yetmemeye başlar. Dünya olmak istersiniz."
İşte Cemil kardeş böyle düşünüyordu. Kitaplarla yaşayan biri olarak O da bir kitap yazdı kendince...
Peki o kitabı basılabilecek miydi?
Buram buram kitap kokan bir hikaye.
Kitapseverler bu hikayeyi eminim içselleştirerek okuyacaktır.
Barış Bıcakçı kesinlikle beğenerek takip ettiğim bir kalem. İlk "Bizim Büyük Çaresizliğimiz " ile başladım okumalarıma. Sonrası da çorap söküğü gibi geldi. Kaleminde en sevdiğim yanlar:
1- Hikayelerin hep Ankara sokaklarında geçmesi, buram buram Ankara kokması satırların...
2- Anlatım dilinin çok samimi olması, anlık sıradan ,günlük anları bile unutulmayacak şekilde aktarması.
3-Hikayelerinde geçen yemek tarifli satırları
4-Karakterleri içselleştirmesi.
NG'da bir belgeselde, bir zat konuşurken altta meslek alanında "Virüsolog- Virolog" yazmıştı. Bende amma karizmatik ya demiştim . Dünyaya bir daha gelirsem Virüsolog- Virolog olmak istiyorum. İşte kitaptan bazı ilginç bilgiler. Sonrasında da düşüncelerim
Yazarın okuduğum 4 kitabı Bakele. Muhteşem bir kalem ve bir o kadar okunası. Kısa Kısa bir çok birinci ağızdan anlatılmış hikayelerden oluşuyor kitap. Her bir hikaye hem hüzün, hem mutluluk, hem de yer yer kahkahalar ile güldüren özel hikayeler. Bıkmadan aksine son derece keyifle okuyarak bitirdim. Sanırım tüm kitaplarını alacağım yazarın. Samimi anlatım ve bi dolu özlü sözlü olaylar. Çok güzeldi.
Veee, Kor Adası'nın bitimiyle Kimberley Freeman maratonunun sonuna gelmiş bulunmaktayım. Hangisinden daha çok keyif aldığıma karar veremediğim 4 kitap okudum. Hiç sıkılmadan bir dört tane daha okurdum. Aslında aynı yazarın kitaplarını arka arkaya okuduğumda çoğu zaman 2.den sonra keyif almam. Kalem monotonlaşır, başka bir tada yönelirim ama bu
Franz KAFKA – Açlık Sanatçısı
Kafka’nın 4 güzel öyküsünün yer aldığı kitap. Beni en çok kitaba adını veren “Açlık Sanatçısı” ve “Küçük Bir Kadın” öyküleri etkiledi.. Kafka’yı anlatmaya affınıza sığınarak gerek duymuyorum. Kafka okunması gereken bir kalem kesinlikle...
ALINTILAR;
“En sevdiğimiz müzik huzurdur..”
“Gerçekte daima gülmeye eğilimliyizdir. Yaşamımızın getirdiği bütün acılara rağmen, yuvalarımızda belli bir dereceye kadar kahkaha eylemi barındırırız..”
“Fındık kırmak gerçekten bir sanat değildir ve bu yüzden hiç kimse bir seyirci topluluğunu bir araya getirip, önlerinde fındık kırarak onları eğlendirmeye kalkışmaz. Bunu bir şekilde gerçekleştirip amacında başarılı olursa, o artık kesinlikle tek başına bir fındık kırma eylemi değildir..”
“Bizim yaşamımız diken üstündedir, gelen her yeni gün peşi sıra yeni şaşkınlıklar, korkular, kaygılar, umutlar taşıyor, gece gündüz baş vurabileceği dostları olmasa bir kişinin bu yaşama karşı ayak kalması mümkün değildir..”
Kafka zamanı geldiğinde terapi etkisinde..
Herkese keyifli okumalar...
Sevgi SOYSAL – Barış Adlı Çocuk
Sevgi SOYSAL’ın kalemi ile ilk kez tanıştım. Zira son da olmayacak. Hüzünlü bir kalem ve bu hüznü size ilmek ilmek işliyor. Kitapta 14 tane öykü mevcut ki hepsi yazarın gerçek yaşamından kesitler sunmaktadır. Hepsi birbirinden derin ve anlam dolu fakat 6 öyküsü beni oldukça etkiledi.
1. Cellat Fuchs, Kent Halkına
Yalçın TOSUN – Peruk Gibi Hüzünlü
Tamamen şans eseri tanıştım Yalçın Tosun’a ait kalemle. 4 bölümden oluşan ve her birinde 4 öykü olmak üzere 16 öyküden oluşan bir kitap.. Kitabın başında itiraf etmeliyim ki pek keyif alamadım. Çünkü seçilen cümleler çok sıradan geldi fakat öyküler kalemden aktıkça “Vay be!!” dedirtti. Kitabın adı yazarın şiirinden geliyor ve bu şiirin dizeleri 4 bölüm halinde her bölüm başında okuyucuya sunuluyor.
Ayrıca “Peruk Gibi Hüzünlü” adı altında Mabel MATIZ de şiiri besteleyip, icra etmiştir. Dinlenmesini tavsiye ederim.. :)
m.youtube.com/watch?v=mLD9Edu...
Geçmişin derinliklerde unutmaya bıraktığımız yaşanmışlıkları, keşkeleri, pişmanlıkları ortaya çıkaran bir kitap, Peruk Gibi Hüzünlü...
Çocukluk hislerini, hemen hemen her evde olan altın günlerini, toplumun sevmediği karakter olmayı, bir kalıba sığmamayı, birçok kişi tarafından sorgulanacak fakat normalde çok doğal olan ilişki karşılaşmalarını büyük bir beğeni ile okudum.. Bütün bu hisler tenime kazındı sanki..
Sıcacık bir yazar ve sıcacık bir kalem arıyorsanız bir an evvel tanışın derim Yalçın Tosun ile..
Herkese keyifli okumalar kitap sever güzel insanlar..
Not: Kitabı okurken arka fonda her türlü Neşet ERTAŞ müziği iyi gider.. Vurur da vurur, dokunur ha dokunur..
Bilirsiniz kimdir Murtaza? Kimdir Kolağası Hasan Bey? Bilmezsiniz? Alsa idiniz kurs, görse idiniz sıkı terbiye amirlerinizden bilirdiniz kimdir Murtaza hemda Kolağası Hasan Bey.
Şu anda "yukarıda Allah, Ankara'da devlet, hemda hükümet, burda da ben!" zehirlenmesi yaşıyorum. Üstelik işin içine Kolağası Hasan bey de karıştı, kurtarın
Çocuk yaşta büyük travmalarla tahta geçmiş bir padişahın mecburen erken olgunlaşmak zorunda kaldığını ve etrafındaki en yakınlarına bile güvenemediğini yazar çok güzel anlatmış. Devletin özellikle de askerin disiplinini sağlamak için gösterilen gayrete dikkat çekilmiş.Son Fatih'in Bağdat'ı fethetme arzusu ve bu uğurda gösterdiği kararlılık etkileyici.Güçlü bir padişah güçlü bir kalem tarafından güçlü bir üslupla anlatılmış.Bize de severek okumak düştü. :)
