İçimizden geldiği gibi davranmanın yanlış olduğu öğretildi bizlere...
Ne çocuk olduk istediğimiz gibi , nede genç
Hep ayıp ve günahlarla büyütüldük bir çoğumuz
Hep başkalarının ne diyeceği korkusuyla
Yapmak istediğimiz şeylerden vazgeçtik belkide...
Uyuttuk içimizdeki özümüzün sesini, yok saydık
Ne kendimiz olabildik nede onların istediği gibi biri,
Kendimizden uzaklaştık , uzaklaştırıldık fersah fersah
Özümüze ait olmayan bilgilerle etiketlerle uyutulduk
Ne uğruna...
Başarılı olmak, parmakla gösterilen,
Takdir edilen,beğenilen , sevilen olmak adına bütün bu çaba
Hiç kimse Mutlu ol ,huzurlu ol, sevgi dolu ol, neşeli ol demedi bana
Başarılı ol , çalışkan ol, akıllı ol diyen çok oldu ama
Sevmenin ,sevilmekten daha güzel olduğunu
Kendim öğrendim karşılıksız severek
Huzurun başarıda , parada olmadığını da öğrendim yaşayarak
Ne olmak istediysem oldum ama hep kendimi yalnız hissettim.
İçimde yaşadığım o yalnızlığımın nedeni özümden uzak oluşummuş meğerse
Yüzümü özüme döndüğümde
İçimi tarifsiz bir huzur kaplamaya başladı.
Anladım ki bütün huzursuzluklarımın sebebi,
Özüme olan özlemmiş.
Bütün insanların istediği tek şey
Özüne yani kendilerine dönmektir aslında
Bütün çabaları,değerli olmak adına...