Biraz uzun bir okuma süreci oldu benim için. Paris'ten Londra'ya uzanan yoksulluğun bir kesiti sunulmuş bizlere. Yoksulluk demek hafif olur ve kitabın hakkını vermiş olmam. Yoksuzluk diyebiliriz. "Yok"un bile olmaması. Güzel oldu şimdi.
Otobiyografik bir kitaptır aslında. George Orwell düşkünlerin arasında yaşayarak gözlemlerini damıtmıştır. Beş parasız insanları ve bir yandan da kendini farklı olayların keşmekeşinde "gerçek" bir hâlde dökmüştür. Gerçekliğin o acı tadında çok da güzel sunmuştur.
Olur da bir gün beş parasız kalınca, insanı neyin beklediğini göstermiştir.
Aynı zamanda farklı bölgelerden gelen insanların düşkünlüğünün anlatılması kanaatimce boşa değildir. Açlığın ve düşmüş olmanın ülkesinin olmadığını anlatma çabasıdır. Küreselleşen bir ölümün mezarının nerede olacağı önemsizdir artık.
Bu kitap da var olma çabasıdır, yaşamak değil.
Tahtakuruları ile beraber yatmak, günlerce aç kalmak, rehin verilecek bir elbisenin kalmamış olması...
Her şeye rağmen ayakta kalmaya çabalamak da ne kadar zorlar insanı. Güzeldir, onurludur deriz ama, doymak gerekir bir yerde, acıya ve yemeğe...
İnsanın nereye kadar düşebileceğini anlamış olarak kitabın sonuna geldim. Parasızlık hiçliğe sürgün eder insanı. Birini sevmek ve sevilmek bile cebindeki paranın kararına bağlanmışsa artık, olsun beş parasız da kalmak olsun anlamını yitiren dünyada.
Cemile Aktemur Hanımın Kaleminden çıkıp #yolakademiyayinevi tarafından yayınlanan
Sevgili Riko adlı kitap yorumuyla geldim...
-Kitabımızın türü roman olup, 19 bölüm, 199 sayfadan oluşmaktadır. Yazım dili açık ve oldukça
