Kim nereden bilecek bir duygunun benim için değerini? Kim nereden bilebilir ben acı çekerken yaşadıklarımı? Ben hayatımdan vazgeçebilecek duruma kadar gelirken yaşamımın ucuna, herkesin kendi yaşamında nerede olduğundan bana ne? Ben en uçtayken ve hazlarımın doruklarını, acılarımın en dip yapmış şeklinin bedelini canımla ödemeye hazırlanırken benim değerlerimden kime ne? Kim, ne hakla belirleyebilir bana ait olması gereken değerleri?
Sayfa 53Kitabı okudu
Vasiyetim şu...
Varsa param, hepsini bağışlayın. Vücudumda kullanılabilir ne kadar organ varsa ve kime ne yarıyorsa, dağıtın. Ama kalbimi vermeyin.
Kalbim sadece ona ait ve hep öyle kalacak. Ben ondan başka kimseyi sevmeyeceğim, sevemem. Çünkü onun baktığı gibi bakamaz kimse bana.
Sayfa 151
Sen de kalbinin gerçekten kime ait olduğunu göreceksin.
Sayfa 166
Dudaklarına belirgin bir tebessüm yerleşti. Bu tebessümün kime ait olduğunu biliyordum. Vatanını kaybetmiş halde doğmuş bir bebek, kuyuya yansıyan mavi gökyüzünü seven bir çocuk, gizlice karanlığı aydınlatarak şiirler yazan bir şair, hem adı hem özgürlüğü elinden alınan bir genç, anadilinde şiir yazdı diye kelepçelenen bir mahkum, tebessümü dudaklarına bir dövme gibi kazınmış yakışıklı bir erkek ve sonunda o tebessümü bile kaybeden adam…
Sayfa 370Kitabı okuyor
En özel düşüncelerimiz bile bunca zaman hakkımız olmadan inandığımız şekilde bize ait değil aslında."
"Hakkımız olmadan mı?"
"Tabii hakkımız olmadan. Düşüncelerden ve duygulardan sözler ve eylemler doğar. O halde bu düşünceler ve duygular nasıl olur da bireye ait olabilir? Bütün silah arkadaşları Devlet'e ait değil mi? O halde düşünceleri ve duyguları da Devlet'e ait olmayacak da kime olacak?
Sayfa 22 - İthaki YayınlarıKitabı okuyor
"Ninelerden dedelerden beri kendi başına yaşayan köylerinde denizin, dağın, ormanın kime ait olduğunu hiç düşünmemişlerdi. Başlarını soktukları küçük evler, bahçeler sahipliydi ama bunun ötesi Tanrr'ya aitti. Hiç doğanın, havanın suyun sahibi olur muydu? Meğerse varmış."
Sayfa 101Kitabı okudu
Susanların arasında senin olmadığını umuyorum. Sessizliğin kime ait olduğunu nasıl anlayabilirim ki?
Sayfa 115 - Donkişot YayınlarıKitabı okudu
Başlangıçta en ufak direnişten mülksüzleştirmek, ya de el koymak için yararlanılırdı. Bugeaud sık sık şöyle derdi: Önemli olan toprağın iyi olmasıdır; toprağın kime ait olduğunun hiç önemi yok.
1871 isyanının büyük yararı olmuştur: yenilgiye uğrayanların elinden yüzbinlerce hektar toprak alınmıştı.
Alıştırma yapmamız için verilen bu EKG'nin nereden geldiği ya da kime ait olduğu belli değildi, ama hastanın artık hayatta olmadığı kesindi.
Sayfa 59Kitabı okudu
Yüzlerce sesin içinde veya bir sokak kargaşalığı arasında ya da bir fırtınalı günde bir deniz kenarında bulunsa dahi bu gülüşü mutlaka yine işitir ve kime ait olduğunu, neyi ifade ettiğini sezer, anlardı.
Veda Hutbesi
Hz. Peygamber, Arafat'taki hutbesinde, Allah-u Teala'ya hamd-ü senadan sonra şöyle buyurdular:
“Ey insanlar! Beni dinleyin. Belki bu yıldan sonra burada sizinle bir daha buluşamam. İslamiyet'ten önceki zamana ait bütün cahiliyet âdetlerini ayağımın altına alıp çiğniyorum.
Arab'ın Arap olmıyan (yabancıya) bir yabancının da
Sayfa 132
O halde dünya kime ait? Hiçbir özel ırka, hiçbir özel ulusa değil. Tarihin öteki anlarından çok daha fazla olarak orada kendine bir yer açmayı isteyen herkese ait.
Her bir şeyde O'nun isim ve sıfatlarının nihayetsizliğini gören bir insan, büyüklüğün kime ait olduğunu daha iyi anlar ve kibir kapanına girmez.
Hayatı belli şartlar altında yaşamaya buyur ediliriz. Hayat boyu böyledir bu. Doğduğumuz andan ölümümüze değin hep bu şartlar topluluğu bir şartlar topluluğu ile çevrelenmişizdir.
Kimimizin babası sert, kimimizin ki fazla yumuşak, kimimizin annesi ilgisiz, kimimizin ki ise insanı boğacak kadar ilgilidir. İçinde yaşatıldığımız şartlar ilk olarak
"Birbirimizi sevelim, bize verileni alıp mutlu olalım, mezarda sevgi, sıcaklık yok, birbirine değen dudaklar yok. Rastlayacak bir şey yok, yalnızca olabilecekler hakkında pişmanlıklar var. Bu gece saatlerimiz bize ait, yarın kime ait olacaklarını nereden bilebiliriz?”
