"Burada ahlakın özelliği var, kadınlara ve kızlara uygulanıyor." (S.114)
Souad, Batı Şeria'da 17 yaşına kadar yaşamış bir kadındır. Sezen Aksu'nun Ünzile'de söylediği gibi köyünün çitlerinde Dünya'nın bittiğini zanneden, okula gönderilmemiş, kendini Müslüman olarak tanımlayan bir toplumda yaşamasına rağmen Kuran diye bir kitabın varlığından dahi haberdar olmayacak kadar cahil yetiştirilmis. Komşu oğlunun kendisiyle evlenerek "özgürlüğüne" kavuşacağına inanır, evlenme vaadiyle kendini ona teslim eder ama hamile kalınca terk edilir. Köyün töreleri bellidir; Souad'ın katli gerekir. Eniştesi, Souad çamaşır yıkarken başından aşağı benzin döker ve kibriti çakar. Bu kadar kolaydır işte. Çünkü ahlak bir tek kadınlar ve kızlar için vardır.
Souad namus cinayeti teşebbüsünden kurtulabilmiş az sayıdaki kadından biridir. Yaşadıklarının hayal ya da kurgu değil salt gercek oldugunu duyurabilmek için bu kitabı yazmıştır. Bence namus cinayeti, töre, tecavüz gibi trajik olaylari duymak başka, bunu yaşayanları canlı kanlı karşınızdayken dinlemek bambaşka bir olay. Kitap ise bu iki duygunun arasinda bir yerde kalıyor. Acı tarafı, bu kadar satılıp okunmuş bu kitapta Türkiye'de de benzer örneklerin oldugu söyleminin 2-3 yerde geçmesi ve bunun gerçek olması
Kurgusu oldukça akıcı, yaşanılan olayların trajikliginden dolayi okuru yer yer zorlayan, boğazınızda düğüm oluşturacak bir kitaptı. İlgilisine tavsiyemdir.
Soren Kierkegaard ‘ın