Kitap ödüllü olmasıyla dikkatimi çekmişti ve uzun zamandır da bu tarz Amerikan eleştirisi okumak istiyordum. Babbitt emlakçı iki çocuk babası, kendi idealleri olan ama ortama göre şekillenen bir karakterde. Orta sınıfta olsa da bununla yetinmek istemiyor. Herhangi bir şey isteyen aile üyelerine, durumlarına şükretmeleri gerektiğini ve alınan her şeyin boşa masraf olduğunu söylüyor. Fakat sigarayı bırakma evresinde sırf çevresine hava atmak için çakmak satın alıyor. Böyle de dengesiz bir karakter. Yüksek sınıf insanlara kendini kanıtlamak gibi bir hedefi de var, konu komşuya da aynı şekilde. Hayatı aslında öyle rutin ki; komşusunun araba sesini, eve giriş çıkış saatlerini ezberlemiş. Ondan alt sınıf insanlarla da kendini kıyaslayıp akıllı olduğunu, aklını kullandığı için bu yerlere geldiğini her zaman dile getiriyor.
Kitap gayet güzeldi, özellikle emperyalizme bakışı gayet tatmin ediciydi. Sadece okurken bir süre sonra sıkılabilirsiniz. Çünkü aksiyon, olay yok. Tamamen gündelik durumlar, karakterin kendini kanıtlamaya çalışmaları, ortamlara kendini atması, karşı cinsi etkilemede de yetenekli olduğu gibi gibi durumları okuyoruz. Fakat yazarın dili için de okuyun derim. Betimlemelerini okumak gayet keyifliydi. Diyaloglar halk ağzıyla kaleme dökülmüştü. Tamamen gerçekçiydi yani, yapay kurgu tadı almıyorsunuz okurken. Sanki ailenizden birisini okuyor gibisiniz.
Bu tarz toplumsal eleştirileri daha da okumak isterim doğrusu. Kitap beni tatmin etmekle kalmadı, tür olarak ilgimi de çekti…
