ne sadist bir makine değil mi? insanların bütün bu her şeyi keyifle izliyor olması, yeni komutan ile bütün bu makine hayranlığının sona erip insanların nasıl taraf değiştirdiği ne kadar da enteresandır, öyle değil mi?
ben itaat, yargısız infaz, makine gibi konuları burada hikayenin süsü olarak görüyorum. bunlar düzenin bir parçasıdır ve düzenin kontrol metotlarıdır. metotlar değişebilir, lakin düzen öyle ya da böyle sabit kalır.
konuşulacak çok konu var elbet, lakin benim tek gördüğüm şey metotların değişmesine, yumuşamasına rağmen düzenin devam etmesi. franz kafka, belki bugün nefis işkenceler yok ve cezalar hafif ama doğru bakarsan hiçbir şeyin değişmediğini göreceksin. kendisine edilen işkenceden kurtulunca başkasına edilmesini keyifle izleyen hükümlüler hala var, cezalandırmayı izlemeye bayılan insanlar hala var. metotlar değişsin, ne kadar hafifleşirse hafifleşsin sonuç hep aynı kalacak.