Ferit Edgü ne yazsa okurum dediğim yazarlardan biri. Hatta belki de ömrümüzün sonuna dek tek bir yazar seçip onu okuma hakkımız olsa, hiç düşünmeden direkt seçebileceğim bir yazar. Bu eserinde de Doğu kültüründen izler taşıyan öyküleri var. Bana biraz Hakkari'de Bir Mevsim'i de anımsattı. Hatta onun içinden parçalar okuyormuşum gibi hissettim. Ferit Edgü, Doğu'da geçirdiği yıllarını, o yıllardaki yaşantılarını eserlerinde sıklıkla anlatıyor. Bunun etkisinden kurtulamamış gibi duruyor. Anlatmak ve rahatlamak istiyor sanki. Birileriyle paylaşmak, dertleşmek, unutmak... Yarattığı karakterlerde; kaçış, sığınma, yalnızlık, kayboluş, bunalım, boşlukta yaşama ve melankoli sıklıkla hissediliyor. Bu eserindeki öykülerde de Mardinli Mirza, İbramın oğlu İbram ve diğer yol/dağ temalı öyküleri mevcut...