Dune serisinin ikinci kitabı Dune Mesihi. İlk kitapta yazar felsefik bir yönü olduğunu belli etmişti. Bu kitapta da bunu göstermiş. Güç savaşlarından sonra gücü elde eden Paul'un iç hesaplaşması anlatılmış. Bu hesaplaşmada din, devlet ve toplum üzerinden yapılan sağlam bir eleştiriyi de okuyoruz. Olaylardan çok karakter gelişimi üzerinden gidiyor. Tam da bu sebeple kitabı çok beğendim.
Din, devlet, toplum eleştirisinin yanında beni çok farklı düşüncelere de sürükledi.
Sadece inandığımız için yaptığımız şeyler bir süre sonra sembolleşmeye başlarsa neler olur?
Gelecekteki tüm olasılıkları görmek, geleceği değiştirmemizi sağlar mı?
Herkes birden geleceği görmeye başlar ve ona göre yaşarsa kaçılmaz sona mı varırız?
...
!!! Spoiler !!!
Paul, cihadindan 12 yıl sonra sadece imparator değil artık bir mesih olmuştur. Nereyse tanrılaşmış, tüm evrenin kontrolünü ele geçirmiştir. Bu durumda bir çok kumpasın da hedefi haline gelmiştir. Tehlikelerden korunmak, imparatorluğunun devamını sağlamak için uğraşmaktadır.
Kehanet artık bir çok insan tarafından kullanılmakta, bu da geleceği karmaşıklaştırmaktadır. Paul kehanet hayallerinde, cihadının sebep olduğu kaçınılmaz sonu -evrenin yok oluşunu- görmekte ve bir çıkış aramaktadır. Bu süreçte cihadından, insanların onu tanrılarımasından tiksinmeye başlamıştır.
Tüm bunları yönetilen (manipüle edilen de diyebiliriz) kişilerin bakış açısından değil de bizzat yöneten kişi tarafından okumak mütiş bir deneyimdi.
Frank Herbert tarafından yazılan Bilim Kurgu Dune serisinin ikinci kitabıdır. Serinin ilk kitabı 1965 yılında çıktıktan sonra Dune Mesihi 1969’da yayımlanmıştır.
Dune Mesihi, ilk Dune kitabında olduğu gibi olay akışını merkeze almak yerine daha çok karakterlerin üzerinde durmuş.
Serinin ilk kitabı 
Dune incelemem:
