Kum Adam, E. T. A Hoffmann 'ın en çok konuşulan kitaplarından biriymiş. Hatta Freud romandaki tekinsizlik üzerine bir makale yazmış.
Kum Adam' ı okudum, Murat Gülsoy ile Ayfer Tunç' un kitap üzerine yaptıkları söyleşiyi Diyaloglar'dan izledim. Kitaptan yaptığım çıkarımların günümüz edebiyatının ustaları ile örtüşüp örtüşmediğine baktım. Ortaklaştığımız yanlar da vardı ayrıştığımız yanlar da. Onları dinlemeyi seviyorum.
Daha önce bir kitap inceleme yazımda, çocukluğun insanın kara kutusu olduğunu yazmıştım, Kum Adam 'ı okuyunca iyice pekişti bu düşüncem. Psikologlar boşuna çocukluğa inip oralarda birikenleri ortaya çıkarmıyorlar. Var elbet bir bildikleri.
Sevgili anneler, babalar, halalar, teyzeler, amcalar, dayılar, dedeler, nineler çocuklara anlattığınız masallar onlarda travma oluşturacak içerikte olmasın lütfen, yoksa iyi niyetinizden bağımsız, kötülükler, olumsuzluklar yuvalanıyor onların bilinçaltında ve kimi zaman hayat boyu geçmiyor olumsuz etkisi.
Kum Adam'ı sevdim. ( ama çocuklara Kum Adam masalını anlatmam.) Hem mesajları güçlü hem de yenilik arayışı olan bir kitap. Çağına göre çok çağdaş.
E. T. A. Hoffmann’ın “Amadeus” ismi Mozart sevgisinden gelmektedir. “Wilhelm” isminin yerine Amadeus’u ekleten Hoffmann,
