En sevdiğim yazarın en sevdiğim kitabı.. Sabahattin Ali'nin kaleminin akıcılığı ile kitabı nasıl bitirdiğinizi anlayamacaksınız..
Okuduğum kitaplardan yaptığım ilk incelemem olacak.. Her şeyin bir ilki olmalı ve o kesinlikle bu kitap olmalıydı.. Gurbette büyüyen birisi olarak Türkçe'yi güzel kullanmaya gayret edeceğim ve bunu en çokta kitaplara borçluyum..
Kitaptaki 3 karakterin: Raif, Maria ve Rasim'in hayatlarında yalnızlık hakimdir. İnsanlara önyargılı yaklaşmaları, güvenmemeleri genel manada benzerlikleri bulunan 3 ana karakter olduklarını düşünüyorum..
Bu kitap aşk romanı fakat kitap içeriği okura öyle güzel mesajlar veriyor ki. Suskun insanların aslında o kadar çok söylemek, anlatmak istediği hikayelerinin olduğunu.
"Dünyanın en basit, zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha maliktir.." (s.32)
Beni etkileyen Raif beyin hikâyesi, o kadar insan arasında hiç bir işe yaramayan insan olarak görülmesi, bir kitap olsa da derinden yaraladı. Çok sevdim ben Raif efendiyi, onun ruhunu sadece Maria görebildi fakat erken ayırdı hayat onları..
Bu kitabı Sabahattin Ali askerlik yaparken bir çadırda yazmış ve aynı gün gazeteye yetiştirmiş :) Bu güzel kitabı iyi ki yazmış..
Okumanızı tavsiye ederim..
Ruhunuza dokunacak ve sizi derinden etkileyecektir..