Şu anda kitapla ilgili hislerim çok taze o yüzden sadece karakterler hakkında konuşacağım sanırım.Sadece şunu söyleyebilirim, kitabın bu kadar uzaması gerekiyor muydu emin değilim, özellikle başlangıç kısımları. Romana gelecek olursak, ağlamadım ama o kadar acı bir son ki... Sonunun böyle olmaması gerektiğine de inanmıyorum çünkü başka türlüsü olamazmış gibi geliyor. Hayat bazen bazı insanlara gülmez ve buna karşı ne kadar savaşsak da başaramayız. Fakat gelecekte pişman olmamak için yine de çabalamamız gerekiyor. Bu nedenle Louisa'yla o kadar gurur duydum ki, sonuna kadar çabaladı. Will içinse kendi seçimini yaptığı için mutlu hissediyorum. Aralarındaki sohbetlere tanık olmak cok zevkliydi. Bazı hikayelerin mutlu sonu değil, mutlu geçmişleri vardır.Bu da öyle bir hikayeydi.Sevgilerle.