Geçen gün gördüm
Acımayı unuttum
Sevinmeyi unuttum
Ben her şeyi artık unutuyorum
Ama o geçerken ne yalan söyleyeyim şuramda bir ağrı duydum
Ağrı da değildi belki, hani, nasıl
Gövdemi yeniden buldum
Acılar acılara eklenince ağırlaşıyor
Gövdem de ağırlaşıyor.
Bugün sizlere bu iki kitabı dili,akıcılığı içeriği.. gibi şeyler üzerinden incelemeyeceğim. Çünkü bu iki edebi eser çok şey içeriyor...iki kitap üzerine de saatlerce konuşmak, yazmak ve yorumlamak istedim ama öyle kolay olmayacaktı belli ki. Hele bir de her dizede her satırda kendinizi, hayatınızı, aşkınızı, anılarınızı buluyorsanız. Ağır geliyor bazı dizeler yüreğinize, yok devam edemiycem diyorsunuz sonra yeniden sarılıyorsunuz o dizelere. Bir ayna gibi çarpıyor yüzünüze acılar, ağlıyorsunuz. Sonra bir başka dize de mutluluktan gülüyorsunuz. Bir şiir kardeş oluyor size, başka bir şiir sevgili. Sonra o şiirdeki sevilen kadın oluyorsunuz, o duyguyu anlamaya yasamaya çalışıyorsunuz, bir başka şiirde ise seven adam. Ne çok şey var üzerine konuşulacak ve ne çok şey var alıştığımız...
Ne bitti? döndük, içimize katlandık, her şey biraz daha anlaşılmaz oldu
Ya ne yapmalı şimdi?
- Hiç bir şey!
- Öyle ise alışın!
- Alıştık.