“İnsanlık, gücünü arttırarak ilerliyor. Şimdi onun için erişilmez olan her şey, bir gün, yakında anlaşılır olacak, fakat şimdi gerçeği arayanlara tüm gücümüzle yardım etmeliyiz. Şimdiye kadar Rusya’da çok az insanımız çalışıyor. Bildiğim kadarıyla bu entelijansiyanın büyük kısmı hiçbir şey aramıyor, hiçbir şey yapmıyor ve henüz işbaşına geçmiş değiller. Kendilerine aydın demelerine rağmen hizmetçisine ‘sen’ diyor, köylülere hayvan gibi muamele ediyorlar; berbat bir şekilde öğreniyor, ciddi hiçbir şey okumuyor, kesinlikle hiçbir şey yapmıyorlar ve sanattan da pek anlamıyorlar. Herkes ciddi, herkesin yüzünde sert bir ifade var; herkes sadece önemli şeyler hakkında konuşuyor, felsefe yapıyor, fakat bu arada herkesin gözünde işçiler iğrenç bir şekilde yiyor, yastıksız uyuyor, bir odada otuz kırk kişi kalıyor, her yerden böcek, pis koku, rutubet ve ahlaksızlık çıkıyor…”
Çehov, “Dramdan ziyade komedi hatta yer yer fars” olarak tanımladığı bu eserinde, sınıf ayrımının iyice belirginleştiği 19. yüzyılda Rusya’daki soylu, aristokrat sınıfın durumunu ve devrimden önceki genel havayı okurlarına kendine has üslubuyla aktarmaktadır. İlk kez 17 Ocak 1904 tarihinde sahnelenen bu oyun, ilk sahnelendiği tarihten günümüze dek etkisini hâlâ sürdürmektedir.
