" Hayat böyleydi demek; bu kadar nahif ,bu kadar hassas bir yürek,sen git Abbas Bey'e âşık ol! Kimseler kalmamış gibi onu sev,ona tutul! Tüm yaptıklarına rağmen bir ömür vazgeçme, sabırla bekle ve tam kavuşmuşken çekip git şu üç günlük dünyadan. Hep mi bir vefasızı, bir vurdumduymazı severdi ince ruhlar? Hak etmeyene,kadir kıymet bilmeyene, kendinden başkasını düşünmeyene meylimiz nedendi? Tüm varlıkları ile bize gelenler hızla gözden düşerken ilk tökezlemede en kolay onlar feda edilirdi. Dokundugumuz kadar gizemsiz, yaklaştığımız kadar yavan, üzerimize titredikleri kadar sıradan olanlar. Gitmek isteyenler, gidenler ve hattâ hiç dönmeyecek olanlarsa uzaklaştıkça güçlenir, gittikleri kadar güzelleşir,ulasamadığımız kadar büyürlerdi . Onlar hep tutkuyla beklenirlerdi. Gözleri kamaştıran altın yaldızları ve parlak simleri, çoğu zaman derin hasretlerle bekleyislerin ardından gelen kavusmalarda solup giderdi."
Sayfa 53 - Romanoku YayınlarıKitabı okuyor
Ufak çaplı sözleşmeler
İyi ki doğmuşum keşkelerin bir şey getirmeyeceğinin farkında olduğum bir yaştayım o yüzden iyi ki . Umarım diğer yaşlarımda da bunun bilincinde hareket ederim . Onca yılı sırtlanıp bir yıl daha geçmesini görmek gerçekten dile kolay çok zor zamanlarımın olması gibi mutlu anlarım da oldu . Her zaman yılsam dahi kendime hatırlattığım ufak çaplı hayat mottolarım beni hayatta tutan minik kedilerimin varlığı şükür sebebim. Tabi kitapları da unutmamak gerek konu kendim olunca cümle kurmakta güçlük çekiyorum insan paradoksu bilirsiniz hdjdjd çok uzattım neysee hilalll sen aklına koyduğunu yaparsın senin inanılmaz bir gücünnn ve sevgin de varr öpüldünüzz iyi geceler :*
“Benim için bütün oyunlar, romanlar, hikayeler herkesin anladığından başka bir anlam taşıyor. Bütün hayat, bütün insanlık bu kitaplarda anlatıldı, bitirildi. Yeni bir şey yaşamak, yeni bir kitap tanımak oluyor benim için. Kitaplarla ve onların yazarlarıyla birlikte yaşıyorum. Önsözlerde yaşıyorum. Hiçbir yazar şaşırtmıyor beni: çünkü hayatlarını sonuna kadar biliyorum. Gerçek dediğimiz dünyada ise kimin ne yapacağı belli değil. Her gün şaşırtıyorlar beni… Yazarlarımla yaşamak daha kolay!!!"
Sayfa 370 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Eğer Âdemoğlu cehaletten ve gururdan kurtulabilseydi, kesinlikle Allah'a itaatin ve emirlere bağlı kalmanın, Ahiretteki azabtan mahşer sıkıntısından çok daha kolay ve basit olduğunu görecekti.
Sayfa 266Kitabı okuyor
Taklit çoğu zaman bir sorunun çözümüne giden kestirme yoldur. Bağımsız bir çözüm bulmaya meylimiz, yeteneğimiz veya zamanımız olmadığında kopyalarız. Telaşlı hayat yaşayan insanlar, başkalarını, zamanı bol insanlardan daha kolay taklit ederler. Böylece, telaşlı hayat tekdüzeliğe yol açar. Bireyleri bile isteye kapalı bir topluluk haline getirme çabasında, aralıksız eylemin kayda değer bir rolü olur.
Bizim toplumda neden böyle zor temiz kalmak? Halbuki dünyanın en kolay işi. Demek ki düzen bozuk. Normal bir hayat sürmek isteyen kişi otomatikman haksızlığa uğruyor. Meselenin bir yönü de psikolojik. Korkularıyla yüzleşmeyenler sahtelikten bir ömür medet umuyor. Dikkat et bizim millet korkunç insanlara saygı duyuyor. Herkes güçlüden yana.
"Varlık zamanın özüdür." vs "Zaman varlığın özüdür."
Hayat zor ise sen de hiç kolay biri olma.
Sayfa 31Kitabı okuyor
"Hayat önce test eder, sonra öğretir." Bu sözde tecrübenin gizemli gücü yatıyor sanki. Bir nevi "kaybederek kazanmak" felsefesi...
Birkaç mağlubiyetten sonra yenilmezlik belgesi mi alıyoruz? Belki de...
Tecrübe denen şey, pahalı bir öğretmen olsa da, paha biçilemez bir hazine.
Bebeklikten beri onunla yaşarız. Doğar doğmaz emmeyi, tutmayı, yürümeyi... Önce bir yere, bir insana tutunarak... Sonra vakti gelince; yalnız, tek başına...
Büyürüz zamanla. Acılara tutunur, sevinçlere giden yolları ararız. Güvendiğimiz dağların karlarını temizler, kanayan yüreğimize kendi ellerimizle pansuman yaparız.
İmtihanlar zorlar, pes etme noktasına getirir. Fakat içimizdeki bilinmez güç, her seferinde yolumuzu aydınlatır ve devam etmemizi emreder.
Pişmanlıklar ve keşkelere boğuluruz bazen. İyiliklerimiz gözden kaçar. Yine de yaşadıklarımıza şükreder, herkesi ve en çok da kendimizi affetmeyi öğreniriz.
“Ömrümün hülasası sadece şu üç kelimedir; hamdım, piştim, yandım.”
Hz. Mevlana
Mutluluğun bedelsiz olmadığını, "hamdım, piştim, yandım" mertebesine ulaşmanın kolay olmadığını anlarız.
Velhasıl, bedelini ödemeden, hatta bazen bedelini fazlasıyla ödeyerek, hayatın en basit nimetlerinden bile yararlanamayız.
Tecrübelerimizle yoğrulmuş bir yaşam, aslında bize en büyük serveti sunar.
İnsan bazen bazı olaylar karşında donar kalır ve ne hissedeceğini bilemez. Çünkü hiç ummadığın birinin yaptığı eylemi, davranışı sindirmek ve anlamlandırmak hiç kolay değil.
Mayıs Notları🗒️
Benim Annem Hiç Olmadı ki
Ben onu, hiç görmedim,
Bu yüzden, tanımadan yazıyorum,
Anneyi,anne sevgisini,
Soranlara.
Şöyle bir düşünüyorum da;
Anne sevgisi,
Olsa,olsa; Bir güneş ışığı,
Ama sıcacık,sımsıcak,
Küçük Emrah sadece bizde yokmuş meğer...
Kitabı hem sosyal medyada hem de kitap alışverişi yaptığım platformlarda çıkan tanıtımların etkisi ile aldım. Okuması oldukça kolay, yormayan ve akıcı bir dili var.
Genel olarak belirtmek gerekirse bütün hikaye sınırlı bir coğrafi sahada ve az sayıda karakter üzerinden ilerliyor. Ana hikayenin alt metinlerinde ise Çin Devrimi' nin ipuçları ve toplumsal etkileri saklı.
Hüzünlü hayat hikayesi olarak özetleyebileceğim roman, bizdeki Küçük Emrah hikayelerinı andırsa da, konunun işleniş biçimi ve okuyucuyu içine çekiyor olması oldukça güzel.
Okurken çok keyif aldım ve sayfalar çok hızlı aktı. Umarım okuyan herkes aynı keyfi alabilir.
İyi okumalar. 
Yaşamak 
Yu Hua
