''Cehalete geri dönüşün cehaletten çıkmaktan çok daha zor olduğunu, hafızamın rahatsız eden darbeleriyle anlamıştım... Hatta belki yaratacağım yeni ve bomboş aklım sayesinde mutlu bile olabilirdim.''
Sayfa 18 - Doğan Kitap
''Bizler, ufacık şeylerden rahatsız olmaya hazırız. Mutlu günlerimizi pek azken, dertli günlerimiz pek fazla. Tanrı'nın bize bağışladığı güzellikleri görebilsek, kötülüklerle baş ederken daha güçlü oluruz.''
Mutlu insanlar aslında kimseye görünmemeliydi
...hem de her şeyden önemlisi utanmaz bilgisizliğimi sergilemek zorunda kalmadım.
Aslında bu da genel anlamda oldukça "rahat" bir şeydi ve insan uygun koşullar altında sınıfta da kendini "yok edebilirdi" ve olanaklar sonsuzdu ve insan yaşarken de "ölebilirdi".
Sayfa 141Kitabı okudu
Sevin ağlayabiliyorsan
Unutmanın kardeşidir ağlamak
Uyur uyanır yatağında duyguların
Düşüncenin kucağında hep çocuktur
Ağlamak.
Sayfa 79 - AĞLAMAK
Ne kadar acıyorum kendime; bu yüzden başkalarına acımaya fırsat bulamıyorum. Bütün acımamı kendime harcadım. Dilencilerden kaçıyorum. Biri yüzüme bakıp acıklı şeyler anlatacak diye titriyorum. İnsanlık dışı oldum.
Sayfa 671Kitabı okudu
...Sen kalbimdeyken her şeye katlanabilirim, bir keresinde senden mektup gelmeyen günlerin korkunç olduğunu yazmıştım, doğru değil, evet korkunç derecede zordu o günler, ***kayık ağırdı ve korkunç derecede su alıyordu, ama yine de senin sularında yüzüyordu.***
Yalnızca tek bir şeye Milena, senin alenen yardımın olmadan katlanamam: "korku"ya, bunun
İçin fazla güçsüzüm, bu canavara bakamam bile, beni sürükler götürür.
Sayfa 115Kitabı okudu
BİR DÜŞ İKİ HAYAT
BİR DÜŞ İKİ HAYAT
Bir kadın var düşümde adını bilmediğim. Bir kadın, benim mi değil mi anlamadığım. Bir kadın var gülüşüne ömrümü soldurduğum. Bir kadın.. Ben bir kadın derim bin ah dökülür kalemimden sayfalara..
Ne kolay şimdilerde birilerine sevgiyle hitap edebilmek, ona aşk diyebilmek ve çok çabuk aşk dediğinden vazgeçebilmek.. Oysa aşk dilden kolay düştüğü kadar kolay düşmez kalpten. Yar yara olur bazen ve ona rağmen yinede yaranın şifacısıdır yar.
Can’da sevdi Manolya’sını lütfuda başı üstüneydi kahrı da fakat bu aşktan en çok kahır düştü Can’ın payına, çok sevdi, çok yaralandı. Ayrılığın acısıyla yanıp kavrulan Can, sevdasının en güzel hatıralarına tutup yaşamak için sebep ararken, Manolya kokulu düşler kurdu hayalinde.
Belki Can ve Manolya’nın aşkı yarım kaldı ama yaşadıkları o kısacık birliktelikleriyle bir ömre sığacak hikayeler yarattılar. Bir Düşte İki Hayat kurdular.
Bazen yüzünüzde tatlı tebessümler bırakan, bazense gözyaşlarınızın akmasına vesile olan sayfaları çevirdikçe aşkın aslında sadece dilden düşen üç harften ibaret olmadığını anlayacak, onların sevdalarına ve aşklarına şahitlik edeceksiniz.
Ayrılıklar da sevdaya dahil derler ya azizim işte öyle birşey… 
Bir Düş İki Hayat
''Aşk bu, gönülden zorla çıkarılıp atılamaz.''
