Yüzlerce karanlık el boğazında düğümlenmiş gibiydi.
Manil'in benliğiyle olan konuşması
Aslında beni reddetmedi ya da susmadı. Sadece ben görmezden gelip kulaklarımı tıkamıştım. Onları kabullendiğim her saniye ruhum bedenimi terk ediyormuş gibi hissediyor ve boğuluyordum. Bu, benliğimin yardım çığlığıydı, ben fark edememiştim.
Sayfa 48Kitabı okudu
“Görünüşte senden bağımsız tüm düşüncelerim, baştan itibaren senin reddedici yargının baskısı altındaydı; bir düşünce eksiksiz ve kesintisiz bir biçimde uygulanıncaya kadar bu yargıya katlanmak nerdeyse imkansızdı.”
Sayfa 22Kitabı okudu
Ağladığını duyurmamak çok yorar insanı.
Sayfa 98 - Can yayınlarıKitabı okudu
Gerçek bir insan olabilmemiz için, İçimizdeki Çocuk'un kucaklanmaya ve düşüncelerini açıklamaya ihtiyacı var.
Sayfa 15Kitabı okudu
“Sadece bazen, özellikle yalnız kaldığım zamanlarda, ruhumun benden çok daha yaşlı olduğu hissine kapıldığım olurdu. Eski eşyalara tuhaf anlamlar yükleyen birisi için, herhalde bu da normal sayılırdı.”
Sayfa 12 - Doğan KitapKitabı okudu
Kendimden nefret ediyorum çünkü herkes görüyor ama ben göremiyorum.
Sayfa 184 - Genç Timaş YayıneviKitabı okudu
“Kendimi dev bir örümcek ağına yakalanmış gibi hissediyordum. Pes ettim ve yere yığıldım.”
Sayfa 81Kitabı okudu
“Artık hiçbir şey düşünmüyor, geçmişte kalanlar, geri döndürülemez olanlar hakkında kafa yormuyordu.”
~ormanın üzerindeki yıldız
Sayfa 46Kitabı okudu
"Ki eğer sen bu isen,
özür dilerim.
Bilmeden sevdim."
"Bana öyle şeyler yazma... Sonra ben sana deli gibi aşık olurum."
Sayfa 17
Ah Maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgarlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz?
Sayfa 158Kitabı okudu
Benimle münasebeti olmayan bu vücudu, bu kafayı taşımak, bundan sonra bana daha güç gelecektir. Bunları bir yabancıyı besler gibi doyuracağım, oradan oraya sürükleyeceğim ve daima merhamet ve istihfafla seyredeceğim.
Sayfa 158Kitabı okudu
“Kalabalıklardan, birikmiş insan kümelerinden, karışık ve boğuk sesler arasından geçti.”
Sayfa 29 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
“İçindeki karanlığı keşfetmişti şimdi.
Ama karanlığın acemisiydi.
Sarsılması, bundandı.”
Sayfa 163 - Doğan KitapKitabı okudu